Met een scheef hoofd kijk ik naar de ballonnen die ik heb opgehangen.
Hmm dit is niet mooi.
Vandaag is het L'Eid. De ramadan is letterlijk voorbij gevlogen.
Mijn moeder komt de woonkamer binnen met 3 borden in haar armen. Meteen ga ik haar helpen en zet ze op tafel.
"Ga ja maar klaarmaken het is al half 10" zegt ze. Ik knik en ren naar boven. Er komt familie ontbijten rond 10u en natuurlijk komt Loubs ook.
In mijn kamer pak ik het kleedje, die ik de nacht ervoor al had klaargezet. Het is het rood kleedje die ik samen met Loubna heb gekocht.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ik doe wat concealer, mascara en blush op. En nu hopen dat mijn vader dit niet ziet. Ik doe mijn hakken aan, die dezelfde kleur als mijn hoofddoek zijn en wandel weer naar beneden.
In de gang zie ik Walid met zijn outfit flexen. Mijn moeder kijkt hem raar aan. "DINAA" roept hij wanneer hij mij ziet.
"Kijk kijk." Hij begint een raar dansje te doen, maar eerlijk hij ziet er goed uit. Hij heeft een zwarte blazer aan met een donkerblauwe koltrui en een zwarte pantalon. Ook heeft hij een zilveren ketting en horloge aan en niet te vergeten, splinternieuwe aire force.
"Je blijft lelijk."
Aan zijn gezicht te zien kwetsen mijn antwoord hem waardoor ik lach. Hij steekt zijn middelvinger op.
Ik ga naar de keuken en pak een fles water. "Driss komt mee ontbijten" hoor ik mijn moeder zeggen. Ik verslik me en spug het water uit waardoor ik begin te hoesten. "WATT" schreeuw ik daarna.
"Papa mocht hem toch niet." Ik kijk haar met een verwarde blik aan. "Ja, maar ik heb hem overgehaald. Is onbeleefd" zegt ze.
Ik knik en wil weer naar boven rennen, maar wanneer ik in de gang sta gaat de bel. Mijn hart zakt letterlijk naar mijn kont. Ik heb Driss al zolang niet meer gezien.
Ik open de deur. Mijn ogen ontmoeten die van hem. Hij ziet er niet uit. Nog steeds heeft hij rode ogen en wallen. Ook heeft hij zijn baard al een tijdje niet geschoren.
"Hey" zegt hij met een schorre stem. "Driss je ziet er niet uit en het is Eid. Je moet je zelf proper maken en verzorgen" zeg ik bezorgd. "Ga terug naar huis ik kom zo" zeg ik snel en duw hem weg.
"SKOEEN" (wie) roept mijn moeder. "Niemand gewoon kinderen die snoep verkopen" lieg ik. "Maar mama ik ga snel nog fruitsap halen voor de kinderen."
"We hebben al fruitsap." Mijn hart stopt even met kloppen. "Uhm ik bedoel chocomelk. Je weet Kenza (klein nichtje) is er dol op" zeg ik met een nerveus lachje.
"Aah ja is goed."
En zo verlaat ik het huis. Boos stap ik naar die van Driss. Ik bel aan en meteen wordt de deur geopend.
Ik duw hem aan de kant en stap ik.
De geur van sigaretten gemixt met alcohol dringt mijn neus binnen. Niet weer.
Hij kijkt me met een zielige blik aan. Ik vorm mijn hand tot een vuist en stap op hem af. Hij schreeuwt en loopt weg.
Maar hij kan niet tegen de gekke reflexen van Dina. Ik pak zijn shirt en trek hem naar me toe. Met een platte hand begin ik hem te slaan.
"Ik, dacht, dat, je, een, man, was" zeg ik bij elke klap. Ik stop wanneer ik hem hoor huilen. Dina ik kan niet zonder je. Ik was de eerste week gestopt door jou, maar toen zag ik je niet meer. Dina je hebt mijn leven in een korte tijd veranderd, op een goede manier.."
Hij gaat op de bank zitten en ik kom naast hem zitten.
"Driss ik weet niet wat ik hierop moet zeggen. Je hebt mijn leven ook veranderd. Je hebt me dingen laten voelen die ik nog nooit voor iemand heb gevoeld, maar ik kan het niet. Ik kan niet met je afspreken of je vaker zien. Zo ben ik niet opgevoed en ik wil mijn ouders niet teleurstellen" zeg ik in een zucht.
"En wat nou als ik je hand kom vragen"
Ik stop met ademen. Hoorde ik dat nou goed? Een jongen die ik misschien 2 maanden ken wilt mijn hand komen vragen?
Ik leef nog(: Sorry dat ik nietmeer verder schreef, maar ik had totaal geen motivatie meer. Maar nu wel. I'm back bitchesss
