Dzień 16.
- Jak się panimiewa pani Kingo? - zapytała mnie doktor Wagner, gdy tylko usiadłamna przeciwko niej.
Pierwsze rutynowepytanie.
- Dobrze,dziękuję.
- Dawno się niewidziałyśmy. Trzy miesiące. To długo prawda?.
Jak dla mnienormalnie.
Raczej tak. Miałam urlop i zapomniałam o wcześniejszym umówieniu wizyty.
Poza tym nie mogłam się dodzwonić, nikt nie odbierał w recepcji.
- Rozumiem. I jakpo urlopie.? Jak powrót do pracy?
Wymuszonauprzejmość i niby po co ta cała szopka. I tak ta rozmowa w niczymmi się nie przysłuży
- Dobrze,dziękuję.
- Nie słyszałapani głosów? Nie wydawało się pani, że ktoś Panią obserwuję?
- Nie. Wszystkobez zmian. Naprawdę.
- Dobrze W takimrazie widzimy się za dwa miesiące na kolejnej wizycie. I proszępamiętać, że w razie kłopotów i pogorszenia stanu zdrowia możemyprzyspieszyć wizytę.
- Myślę, żenie będzie to konieczne.
- Dobrze. W takimrazie dziękuję Pani i do zobaczenia za dwa miesiące. Tu jest Panirecepta 100 tabletek Arazylery, proszę brać jedną tabletkę razdziennie po śniadaniu po 30 mg.
- Tak pamiętam.Dziękuję i do zobaczenia.
Nie wspomniałamo niedawnych omamach, że mnie obmawiają w pracy. Nie chciałam znówtrafić do szpitala. I uznałam, że sama sobie poradzę z chorobą.
YOU ARE READING
365 powodów, by zostać. Wersja druga, poprawiona.
Random365 spojrzeń, 365 słów, 365 nadziei, 365 uniesień, 365 marzeń, a przede wszystkim jedna miłość i 365 powodów, by mimo wszystko być razem, właśnie dla niej.
