Back To You [Completed]

Chapter 18

"Dalawang araw ka nang hindi lumalabas ng condo. Pati si Vaughn. Stop hiding from him..." ani Jella sa akin.

"I'm not afraid that my son meets his real father. I just don't want him around for now. Naiinis kasi talaga ako sa kakapalan ng mukha nya eh." Galit kong sabi.

"Just let him digest your words. Kung ano man ang sasabihin mo sakanya edi hayaan mo lang kung anong masasabi mo sakanya." Kris said.

"Don't let him kill the joy you and your son deserves. Kawawa namam si Vaughn, naiipit sya." Jella added.

"Nanay ako ni Vaughn. That's why I know how he feels. Pero kilala ko rin ang anak ko, madali syang kausap. Napakiusapan ko naman na sya."

"Pero naguguluhan pa rin sya kahit na ano pang sabihin mo. Vaughn deserves to meet his father."-Kris.

"Do I have to rush things? No. Ang sakit ng ginawa nya. He left me. He left me with his child. At hindi nya alam ang hirap ng pinagdaanan ko. Dahil sa ginawa nya nawala ang pamilya ko saken at ang pangarap ko." Galit ko pang sabi.

"Dahil rin sakanya kaya meron kang Vaghn Ali Sanders na nagmamahal sayo." Jella also added.

"Hell Jella! Yes I'm very thankful for having him but what he did to me is unforgettable!" Medyo napapasigaw na ako sa gigil.

"I'm sorry...." yun lang ang nasabi nila pareho.

"Mommy?" Tawag ni Vaughn sakin. Nasa tapat sya ng pinto habang nagkukusot ng mga mata.

"Yes Baby?" Tinignan ko sya.

"Are you mad?" Inosenteng tanong nya.

"Of course not Baby...why would I?" Lumapit ako sakanya at lumuhod sa harapan nya.

"I don't know...where's Daddy?" Tanong nya.

"Hmm....work. He'll be back at 4pm." Sabi ko sakanya.

"What time is it?"

"3pm."

"One hour left."

"Good job sweetie!" Hinalikan ko sya sa noo bago buhatin papunta sa balcony kung nasaan sila Kris at Jella na pinapanood lang kami.

"Hello Tita Jella...Tita Kris....how are you?" Tanong nya sa mga ninang.

"We're fine, Vaughn Ali." Ani Kris.

"You're so handsome Vaughn. Just like your FATHER." Pinagdiinan nya pa yung father na salita habang pinanlalakihan ako ng mata. Sira talagang Jella na'to.

"Of course Tita!" Pagyayabang nya.

"Bella, are you going to tell him now?" Pabulong na tanong ni Kris.

"Yeah..." napagisipan ko na rin naman yon dalawang araw na.

"Anak..." pinihit ko sya paharap sa akin.

"Mommy?" He asked with a sweet smile.

"Do you remember the man you saw two days ago?"

"Of course Mommy! Because we have the eyes and looks!" Nakangiting aniya.

"H-He's....your REAL father." Nanghihinang sabi ko.

"He is?!" Gulat at masayang tanong nya.

"Y-Yeah." Naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko sa aking mata.

"How about Daddy Pierre?" Hindi pa rin naaalis ang ngiti nya.

"He is my best friend who stands as your father. He fulfilled your real father's responsibilities." Bahala na kahit wala pa syang naiintidihan!

"Oh....okay....but still I want to call him Papa. Papa Pierre. What is my father's name?"

"Risk. Risk Ali Javier." Maikling sagot ko.

"Ali? Woah...we have the same name." Bilib na aniya.

"Nakuha ko yung Ali sakanya....sweetie...your father left me....and the Ali name and you my baby is the only remaining memory from him." Malungkot kong pahayag.

"Why? He doesn't love you? Mommy?" Ang ngiti nya ay napalitan ng simangot.

"He does, baby....." naalala ko kung gaano nya ako kamahal. Hindi lang nya ipinakita....pinaramdam pa nya.....pero masakit.

"Then why left?"

"I don't know baby..." i lied. Hindi ko masabi na sya ang dahilan dahil ayoko syang masaktan.

"Mommy....don't cry....I'm right here. I won't leave you too..." niyakap pa nya ako ng mahigpit na ikinaiyak ko ng sobra.

Pagkahiwalay nya saken ng yakap napansin kong umiiyak na rin sya pero pinupunasan nya agad.

"Why are you crying too?" Tanong ko.

"Because my Mommy's crying too."

"Nagiiyakan na ang mag-nanay. Oh pano? Aalis na kami. May kumakatok na, baka si Pierre na yun." Ani Jella at tumayo na sila.

"Sige. Ingat kayo."

"Bye Tita!"

"Bye Baby...see you tomorrow okay? Pilitin mo na si Mommy na pumasok."-Kris.

"Opo!"

"Good boy."-Jella.

"Papa!" Papa na hindi na Daddy? Ang bilis naman ata?

"Papa?" Takang tanong niya kay Vaughn habang buhat na ito.

"Opo! Because I know my real Daddy." Masiglang sabi nya dito.

"Sinabi mo na?" Baling nya saken.

"Oo..." mahinang sabi ko sabay halik sa pisngi nya.

"Okay lang....mabuti yon." ani Pierre.

"Kamusta trabaho?" Tanong ko at tinanggal ang coat na suot nya.

"Stress." Aniya na ikinatawa ko.

"Andyan naman na si Vaughn. Isama mo rin sya para may stress reliever ka." Suhestiyon ko.

"No need. Umuuwi naman ako....nakikita ko pa kayo." Aniya.

"Ikaw talaga! Baka hindi lang kami dahilan ah! Baka pati si Wendy. Balita ko umuwi sya kagabi." Sabi ko sakanya na ikinalukot ng mukha nya. Natawa kaming dalawa ni Vaughn sakanya.

"Oo nga. Dumiretso ba naman sa opisina kanina." Nakasimangot na sabi nya.

"Gusto mo sya kaya nagkakaganyan ka. Ligawan mo na Pierre. May nalaman naman na si Vaughn tungkol sa Daddy nya eh."

"Yes I like her....but I still got my responsibilities here."

"Pierre....hindi mo kami resposibilidad. Wag mo kaming alalahanin....okay? Gusto naman namin ni Vaughn ang sundin mo ngayon. Right Vaughn?"

"Opo! Tita Wendy is really kind Papa..." sang-ayon ng anak ko.

"Fine." Sang-ayon din ni Pierre.

"Good. Pero Pierre, kung sakaling mabuntis mo, wag mong iiwan ha?" Pakiusap ko. Niyakap nya na lang ako bigla pagkasabi ko non.

"Hinding-hindi ko gagawin sa ibang babae ang ginawa sayo ni Risk. Kahit pa meron si Wendy, aalagaan ko pa rin kayo. Maiintindihan nya yun sa ngayon." Mahinang sabi nya.

"Thank you so much Pierre."