Back To You [Completed]

Chapter 23

"Mommy I'm so excited to see Lola again!" Masayang sabi ng anak ko habang binibihisan sya. Tapos na akong magbihis at sya na lang ang binibihisan.

"Me too baby!" Nakangiti kong tugon. Matapos ang usapan namin kanina ni Risk nakaya parin nya akong lambing-lambingin pero ako, ang tigas-tigas ko pa rin sakaniya.

"Mommy?" Naramdaman ko ang pagbabago ng tono ng boses ng anak ko kaya napatingin ako sakaniya.

"Did you and Daddy fight?" Malungkot niyang tanong.

"No anak....why did ask?" I lied.

"Because I saw you how you look at Daddy a while ago..."

"I was just pranking Daddy....kunyare mad si Mommy sakaniya kaya shhh lang ha?" I'm sorry baby....Mommy needs to lie for your sake.

I saw how my son's face lighten.

"Really Mommy?! Okay! I won't tell! But tell me if you're done pranking him okay?!" Masayang sabi na ulit niya.

"Yes baby." Tatango-tangong sabi ko.

"Are guys ready to go?" Nakasilip na si Risk sa pinto. Kasama daw sya at hindi ako makahindi dahil anak ko ang nagsabi na oo.

"Yes Daddy!" Natatawang sabi ng anak ko. He's good at keeping secrets but sometimes pahalata.

"Okay!" Binuhat na nya si Vaughn. Naka-white polo with light blue color. Mixed sya tapos faded jeans and vans with matching earring.

Nakatayo na sya sa harap ko.

"Ready to go Miss?" Nakalahad na ang kamay nya sakin. Yung isang kamay kasi buhat si Vaughn.

Kahit na ayaw ko tinanggap ko parin ito at tumayo na rin. Naka-off shoulders long sleeves dress ako na dirty white. And my sling bag.

Si Risk din ang may bitbit ng bag ni Vaughn.

"Vaughn! Apo!" Masayang salubong sa amin ni Mama Claire pero ako ang unang niyakap nang makita niya na si Risk ang may buhat sa anak ko.

"I miss you both agad Ma..." nakangiting sabi ko sakaniya.

"Ako din...kayo ni Vaughn." Ani Mama. Niyakap ko rin si Tito.

"I miss you Pa...." sabi ko rin sakaniya.

"I miss you too Hija..." niyakap din nya ako ng mahigpit before letting me go.

"Lola! Lolo!" Si Tito na ang kumuha kay Vaughn.

"Sir....Ma'am, how are you?" Alam kong kilala ni Risk sila Mama dahil kay Pierre.

"We're okay Hijo." Sagot ni Mama.

"Good to hear." Ngiti ni Risk.

"So you're here for good, son?" Tanong ni Papa.

"Yeah...."bumaling sya saken nang may malaking ngiti.

"For good." Patuloy nya. Niyakap naman agad siya ni Mama.

"Take a seat guys." Ani Mama sa amin. Napatingin ako sa cashier. Sila Jella kumaway sakin. Kumaway rin ako.

"I heard you two moved in Risk's condo?" Panimula ni Mama.

"I'm sorry for leaving Pierre after your so many help.....you cam be mad at me anytime......" nakatungo kong sabi. Naramdaman ko ang paghawak nya sa kamay ko.

"No....it's fine....in fact I'm happy! Ang ayoko lang ay malayo kayo samin....kayong dalawa ni Vaughn." Ani Mama. I felt relieved. Akala ko magagalit sila e.

"Thank you po....hindi ko naman siya ilalayo sainyo e! Hinding-hindi kami lalayo ni Vaughn sa family namin." Masayang sabi ko.

"Atta girl! How are you? And Vaughn?"-Papa Philip.

"Very okay! Ang saya ni Vaughn dahil kasama nya po si Risk."

"Dapat lang...how are you Risk? Lalo kang gumwapo. Maraming naghahabol pa rin sayo malamang." Biro ni Mama.

"Salamat po. Wala naman po akong pake sa mga babaeng yun. May anak at may Bella na po ako kaya hindi ko sila kailangan." Sagot ng katabi ko.

"Pano yan? Alam namin na galit sayo si Bella, edi may babae?" Ani Mama ulit.

"Hindi pa rin po. Hindi ang galit nya ang makakasira sakin sa pagmamahal na meron ako sakaniya at sakanila."

"Eh kamusta naman ang apo ko?" Baling nya naman kay Vaughn na kalaro pa ni Papa.

"I'm fine Lola! How about you and Lolo?"

"We're happy to see you again." Sagot ni Mama.

I miss you Mommy, Daddy and Ate Shara...

"Basta ha? Visit us sa bahay! Osige ingat kayo ha? Love you guys!" Tsaka na nila pinausad ang kotse nila.

"Kanina ka pa walang imik....may problema ba?" Tanong ni Risk.

"H-Ha? W-Wala......" nasa kotse na si Vaughn natutulog.

"You're lying." Usal nya.

"What do you want to know?"

"What's on your mind?"

"My family. Ate Shara, Mommy and Daddy."

"I'm sorry..." bulong niya saken. Nasa harap kami ng Shop namin na nakasara na. Nakaupo kami sa bench.

"Hindi lang naman ikaw ang may kasalanan doon. Aminado ako. Naging irresponsible ako eh."

"Still I'm sorry..."

"We can't make the wrongs, right. Kaya wala na yon....nangyare na eh."

"If I stayed, itatakwil ka pa rin kaya nila? Kung nandoon ako para  kasama kang lumaban?" He asked.

"Hindi makikinig sila Mommy kahit na anong explain natin or sabihin. Kapag sarado nang kausap mahirap nang magpaintindi."

Bumuntong-hininga sya.

"I want you..." he said out of nowhere.

"I'm here." Sagot ko.

"Pero bakit ang layo mo?"

"Hindi mo naman agad ako makukuha ng walang hirap eh. Ipakita mo sa akin ang second chance mo...and I'll be with you."

"Buti nakakausap na kita ng ganito..." naramdaman kong liningon nya ako kaya nilingon ko rin sya na may halong pagtataka.

"H-Huh?"

"Ganito....maayos kang nakakausap. Hindi ka galit o naiinis. I miss talking to you like this. I know I deserve your hate....okay lang na magalit ka at wala akong karapatan magdemand."

"I miss being like this too....buti alam mong wala kang karapatang magreklamo kapag galit ako."

"Kasalanan ko naman eh."

"Kasalanan natin."sabi ko.

"Mas marami at mas mabigat ang kasalanan ko. I left you. Ang naging kasalanan mo lang naman ay naging irresponsible ka, sabi mo....pero ako, iniwan kita at naging iresponsable din." Agree ako doon sa sinasabi niya.

Tama sya....pero ang point dito pareho kaming may kasalanan, kemas mabigat yung kaniya o hindi pareho kaming nagkasala.

"Can we stay like this?" Natauhan ako sa sinabi niya. I looked into his eyes. He's begging....

Ngumiti ako ng bahagya at tumango dahilan para yakapin niya ako. I hugged him back.

Nakita ko ang pagtaas-baba ng balikat niya. Umiiyak sya? Pero hindi sya humahagulgol.

Bakit siya umiiyak?

"I'm really....r-really sorry Bella....I promise not to leave you and Vaughn again." Humihikbing bulong niya sa tenga ko.

"Shh....stop crying Risk...stop..." nangingilid ang luha kong sabi.

"Please forgive me...." hindi ko sya inimik at nanatili lang nakayakap ang mga braso ko sakaniya.

I can't see or hear him like this! It's breaking my heart who's still broken into pieces!

"Bella.....I want you back.....please let me..." he's begging again.