Chapter 292

475K 16.6K 18.2K
                                    

A/N: Pahinga muna. Sunod-sunod na arw na kong my sakit. Not sure kung dahil ba sa panahon o sumasabay lng katawn ko sa stress.

See yah in Cavite sa July 28. Sa mga nagtatanong kung saan pede nyo tignan sa wattpad cavite chapter or I'll share it in my fb accnt.

Sorry sa typo at wrong grammar.

Old Friend

Keifer's POV

Kinailangan kong umalis ng madaling araw sa bahay ni Uncle Kier dahil sa layo at tagal ng byahe. Maaga ang usapan namin ni Keigan kaya kailangan kong maghanda agad.

"Next time, bring your brothers here." Uncle Kier said.

"I will. Thank you for letting me stay Uncle." I said and get inside the car.

Hindi sapat ang buong gabi para sa kwentuhan naming dalawa. Ang daming nangyari sa kanilang pitong magkakapatid pero ang sa Lolo ko ang kinamanghaan ko ng husto. Hindi na siya nag-asawa pa ng iwan siya ng mahal niya pero halos mabaliw naman sa pagsira sa buhay ng mga taong naglayo sa kanila.

One true Watson beast.

Marami din siyang sinabi na makakatulong sakin na ma-kontrol ang attitude ng isang Watson. Sana lang magawa ko sa tamang oras.

Kusa akong nakatulog sa byahe at nagising nalang ng huminto ang kotse sa hotel. Agad akong pumasok at pumunta sa suite namin.

Keigan is eating breakfast when I came in.

"How's your night with Uncle?" He ask before shoving the food in his mouth.

"Not so bad. He gave me advices that could help me in the future."

He nodded shortly. "You should eat. May pupuntahan pa tayo."

"Where?"

"Not too far from here."

Sinabi niya na may ipapakilala daw siya sakin. A woman that I met before.

Tinalikuran ko siya at dumiretso sa kwarto ko. Pumasok ako sa banyo para mag-shower. Under the pouring water I close my eyes and look up.

I want to hear Jay-jay's voice. I miss her so much it makes me loose my mind. Gusto ko ng bumalik para mayakap siya. Gustong-gusto ko na siyang hagkan. After what I heard from Uncle Kier, I start to have hopes for us.

Pero kailangan kong makatagal, para sa kanya, para sakin at para samin. Kailangan nila ako, ng mga taong umaasa sakin.

I turn off the shower and dried myself using the towel. Dumiretso ako sa walking closet. Habang nagbibihis ako narinig ko ang secret phone ko na tumutunog. Nagmadali ako dahil baka marinig ni Keigan yon.

I'm about to look for my phone but someone holds it for me. Nakaharap sakin ang screen non at sinasadyang ipakita sakin ang caller.

Yuri's number.

Tinignan ko ang may hawak ng phone ko. I'm a bit surprised to see him here. Hawak ang sarili niyang cellphone na nakadikit sa tenga niya.

"Gusto mo bang sagutin ko ang tawag mo sa phone ko?" I sarcastically ask.

He smirks before putting down my phone and ending the call from his phone.

"Meron lang akong gustong malaman." He said and shove his phone on his pocket.

Kinuha ko ang secret phone ko at binulsa yon. "What brings you here in London?"

Yuri crosses his arms. "You."

Ang Mutya ng Section E (Book 3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon