Chapter 84: Mabilisang Paggising

11 6 0
                                    


L

LUVIA'S POV

Hello Philippines it's nice to be back kaso ang masama lang ay eto nga kakabalik ko lang tapos unang lugar ko pang nabalikan ay ang hospital.

Perseus is still not awake though.

Ineexpect ko pa namang din na sa fascinating place ako makakabalik. Dapat nagdedate kami ni Perseus but there he is peacefully sleeping.

Hindi pa ako nakakabalik ng apartment ko because I was planning to go back there after Perseus is really ok or when Tita Esme came back.

Nasa company nya kasi sya because she's back on the business at maraming papeles syang dapat habulin.

Kaya ako lang talaga muna ang pwedeng magbantay sa kanya.

Wala pa rin akong pinagsasabihan na nakauwi na ako dito sa Pilipinas dahil sangkatutak na tanong ang kailangan kong sagutin online.

It's been days since I've check my social media account.

Gaya ng puwesto ko dati; nakaupo ako sa may upuan na hinila ko sa may tabi lang ni Perseus then held his hands.

Kahit talaga sa mga pasa nya, his charms are still showing on his face or it's just me who's attracted with him?

"Perseus, when the heck are you waking up?" rant ko sa kanya hoping that he'll heard anything I say.

"C-can you please stop making me worry?" patuloy ko pang sabi while holding back my tears again.

"Alam kong mali ang magreklamo sa buhay, well, oo, I've always rant about life almost everyday but now I'm starting to doubt it..." yeah still saying this to him.

"B-bakit kasi hindi nya iparanas sa akin ang dere-deretsong kasiyahan? Stupid car accidents always giving a bullshit into my life." pagrereklamo ko pa.

"Hindi talaga ako maniniwala na okay ka na hanggang sa hindi ko nakikitang mumulat yang dalawa mong mata.." your perfectly shining eyes that felt like an ocean and drowns me everytime I look at it.

Tumingin ako sa ceiling and slightly screamed, "Come on! Please wake this man that I love!"

"Perseus I love you please—"

"K-kelan... ka... pa... g-ganyan...N-naging... kadaldal?" pagputol nya sa sasabihin ko.

Napabitaw ako sa kamay nya ng marinig syang magsalita...

He took off the oxygen mask and smirks at me..

"Wait. Why are you smiling like that?" taka kong tanong

Did he just heard what I've said?

"I just heard what you've said" he said while looking at me teasingly

"Tss, whatever forget it. Sinabi ko lang yun para magising ka." pagpapalusot ko.

I fix my position and gets back to my normal mood.

"Sige, magpapabangga na lang ulit ako." madrama nyang sabi at akmang aalis sa hospital bed.

"W-wag ka nga masyado malikot." saway ko sa kanya

MS#2 "Existing" || (On-going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon