Chapter 101: Seven Seconds

8 2 0
                                    

LLUVIA'S POV

"Paano nga pala ang education mo, Perseus?" I asked in the middle of our trip. Naalala ko lang dahil sa pagkakabanggit nung dalawa kanina tungkol sa enrollment.

"I'm going for college, just like you." he answered.

"Right. I almost forgot your IQ is more than qualified in college." I said rolling my eyes. 

"Sa tingin ko, kailangan ko na lang sabihin kay Mom tungkol don sa mga documents na kailangan pa. I mean I never go to school so I just let my Mother do the paper things." he stated.

"Sana all." mahina kong sabi saka pumihit sa bintana ng kotse.

"But not like you, you are going to start in Second year." sabi pa nya.

"Yeah..." sagot ko na lang.

"Is Leica the girl with Calix?" he asked.

"No. Ang layo kaya." sabi ko naman

"E, sino yun?" tanong nya pa.

"Interested?" I said in a boring manner.

He chuckles as he stop the car because of the red light. Lumingon naman sya para tingnan ako.

"I'm just thinking that Calix and her look good together." sabi naman nya saka tumawa.

"Ah, okay." sagot ko naman saka tumingin sa traffic lights.

(Hi stays, Red Light, Green Light Swag, Bye or Wassup Man kbye hshshaha -sEnPiE)

Naramdaman ko naman ang kamay ni Perseus sa kamay ko.

"Perseus, seven seconds na lang." saway ko naman sa kanya.

"So seven seconds to hold your hand then." sabi nya saka ngumisi.

Napangiti ako at hinayaan ko lang syang gawin ang gusto nya hanggang sa huling segundo.

Bumalik na ulit sya sa pagmamaneho pagkatapos ng segundong mga 'yon.

We talk 'bout several topics during the rest of the trip until we finally got to my house.

Pinark na nya ang kotse sa tapat saka inalalayan akong alisin ang seatbelt saka pinagbuksan ng pinto.

Extra efforts pala ha.

I let him carry all the shopping bags and the other things that we bought.

Pagbukas namin ng pinto kaagad na sumalubong sa amin si Seiko at kaagad akong nginitian pero ismir lang ang sinagot ko.

Binaba na ni Perseus ang mga dala nya saka naman binati si Seiko.

"Hey! I got something for you, just like what I've said earlier." Perseus said then pulls out the teddy bear put of the bags.

Tuwang-tuwa naman si Seiko sa nakita at agad na niyakap ang bigay ni Perseus.

"Say thank you." sabi ko naman habang inaalis ang medyas ko.

"Thank you, Kuya Perseus." she said.

Natuwa naman si Perseus kaya pabiro nitong ginulo ang maikling buhok ni Seiko.

Pagkaalis ng medyas ay nagderetso naman ako sa kwarto at hinayaan muna yung dalawa na magkulitan since they got the same level of annoyingness and craziness.

Pagbukas ko ng pinto ng kwarto ay kaagad na bumungad si Granny na naglilimot ng kalat sa kwarto ko.

"Uhm, Granny? What the heck are you doing?" I said.

"Cleaning all your mess here, obviously?" sabi naman nya.

"What? B-bakit? Ako na bahala." giit ko naman.

"No, no. Let Granny handle this. Kung ikaw na bata ka ang maglilinis eh ibubunton mo lang naman sa isang sulok ang kalat!" sagot naman ni Granny.

"What's wrong with that? That's how I clean." pagdepense ko naman.

"Hindi. Kailangan maging malinis 'to. Baka biglang dito pala tutulog si Perseus. Nako, nako." sabi nya na may pagtaltak pa.

"Granny!"

She laughs then tease, "Baka lang naman."

"Whatevs, magbibihis na ako Granny, saka mo na lang ituloy." I said.

"Nope, it's done. Oh sya, nasa kusina lang ulit ako ha." she replied.

"Making dinner?" I asked.

"Oo, bakit?" tanong naman nya pabalik.

"Can you wait for me?" nahihiya kong tanong.

"Bakit ha iha? Gusto mo magpaturo?" nanunuksong tanong ni Granny.

I bit my lower lip then slowly nod.

Napatawa naman sya saka
sinabing, "Oh sya sige."

"Pagmamahal nga naman." dinig ko pang sabi nya bago ako tumuloy papasok sa kwarto.

I was at the middle of preparing myself when someone knocks on my door.

"Hey, my Andromeda?" Perseus voiced out from the outside

"What?! Nagbibihis pa ako." sagot ko naman.

"I know. Magbibihis din ako." sabi naman nya.

Wait, what?

"You don't even have clothes here." giit ko naman.

"May dinala ako." sagot naman nya.

Why do he even need to say that? Kailangan bang malaman kong magbibihis din sya? Heck, dude.

"So?" tanong ko.

"Nothing. I'm just letting you know that I'm staying here for the night." sagot naman nya.

Why does Granny always have to be right? Or...

"Did Granny tell that to you?" tanong ko naman habang inaayos ang pajama ko.

"Alin?"

"Nevermind." sagot ko na lang.

Nang wala na akong marinig na sumagot ay pinagpatuloy ko na ang papalit.

I wore a simple pajama. It's comfortable enough to do anything, so yeah.

Pagbukas kong pinto, nabungadan ko agad si Perseus na yakap-yakap ang damit nya.

"You know that you can change in the other room, right?" may pagkasarkastiko kong tanong.

"Why change there, if I want here." sabi nya saka dere-deretsong pumasok.

I was about to get out of the room when he shut the door then pinned me on its back.

"P-perseus..." kinakabahan kong banggit sa pangalan nya.

He was looking at me like he is trying to read me but I was the one who don't actually understand him now.

"I love you." he said then crash his lips onto mine.

I close my eyes as I feel the softness of his lips. He slowly increases the pressure that deepens our kiss. Pakiramdam ko tuloy ayaw ko nang humiwalay sa mga labi nya.

So, I didn't argue nor try to escape it. I just let myself to embrace the moment as I count it.

I'll never forget this,
the seven seconds of him claiming my lips.

MS#2 "Existing" || (On-going)Where stories live. Discover now