Dead Body

თავი მეთვრამეტე

Lucy's P.O.V.

მთელი ღამე ნორმანულად არ მძინებია. ლუიზე ვფიქრობდი. ნუთუ მართლა ვუყვარვარ? მაგრამ ჩემი მოტყუება რაში დასჭირდებოდა? თანაც ისე საუბრობდა... ჯანდაბა! შეყვარებული ვარ.

ჰაზელი ფეხზე არ დგება. ნეტავ, რა დაემართა? ამ დროს უკვე გამზადებული იყო და წიგნებს აწყობდა ჩანთაში.

- ჰაზ _ მასთან მივედი და საწოლზე ჩამოვჯექი _ რა გჭირს?
- არაფერი _ უჩვეულო ხმა ჰქონდა. ის რა ტირის?
- ჰაზელ, გთხოვ შემომხედე.

გადმობრუნდა. თვალები ჩაწითლებული ჰქონდა, სახე კი ცრემლებისგან დანამული. ნეტავ, რა დაემართა? ნუთუ მთელი ღამე ტიროდა და მე ვერაფერი გავიგე?

- ღმერთო, ჰაზელ _ ხელი მოვკიდე და ჩავეხუტე.

ჰაზელმა მწარედ ტირილი დაიწყო. ჯანდაბა! თუ ასეთ მდგომარეობაში შელის გამოა, იმ ძუკნას ჩემი ხელით მოვკლავ.

- ჰარი... _ ამოისლუკუნა _ ჰარი და შელი...
- რა?! _ უკან გავწიე. ის კი ისევ განაგრძობდა ტირილს.
- ლუსი...

ჩამეხუტა და ტირილი გააგრძელა. ასე თუ გააგრძელებს, ცუდად გახდება.

- დამშვიდდი. დაწყნარდი _ სახეზე ხელები დავაწყვე _ ჰარის ბრალი არ იქნება... ალბათ აჰყვა და შემდეგ გაჩერდა.
- კარგი _ ცრემლები შეიმშრალა.
- ასე სჯობია. გინდა რაღაც გითხრა?
- კი...
- ლუიმ მითხრა, რომ ვუყვარვარ.
- რა? _ გაეღიმა.
- ხო.
- მერე შენ რა უთხარი?
- რა უნდა მეთქვა. ვუთხარი რომ მეც მიყვარს.
- ეს კარგია. შენ მაინც იქნები ბედნიერი.
- ასე ნუ ამბობ.
- კარგი _ თავი ჩახარა _ უბრალოდ... მართალია ლუიმ საშინელება გაგიკეთა, მაგრამ ის არასდროს გიღალატებს.
- ვინ ხარ და ჰაზელს რა უქენი?

ორივემ სიცილი დავიწყეთ. კარგია. ჰარი უნდა ვნახო. ჰაზელს კიდევ ცოტა ხნით ვესაუბრე. ყველაფერი მომიყვა სტელაზე. უნდა გავარკვიო სტელასთან დაკავშირებით ყველაფერი.

ჰაზელს დავემშვიდობე და საცხოვრებელი დავტოვე. კოლეჯის გზას გავუყევი. რამდენიმე წუთში უკვე კოლეჯის წინ ვიყავი. შიგნით შევედი და ლუი დავინახე. მისკენ გავიქეცი და ჩავეხუტე. გაიცინა და ხელები მომხვია. როცა მოვშორდი, ლოყაზე მაკოცა.

- მარტო რატომ ხარ?
- ჰაზელი ცუდად იყო და არ წამოვიდა. უფრო სწორად ჰარიმ და მან იჩხუბეს.
- რაზე?
- შელი და ჰარი... ჯანდაბა! ვერც კი ვიჯერებ, რომ ეს გააკეთა.
- ჰარი ასეთი არაა. ალბათ მაგ ძუკნას ბრალია. გაკვეთილზე შევიდეთ.

ლუიმ ხელი ჩამკიდა და ერთად გავუყევით დერეფანს საკლასო ოთახისკენ.

Hazel's P.O.V.

ისევ საწოლში ვწევარ და ვტირი. რა ჯანდაბა მატირებს? ჰარის ბრალი არ ყოფილა. ამას ყველა მეუბნება. მგონი უნდა შევურიგდე, მაგრამ არა.

ფეხზე ვდგები და სააბაზანოში შევდივარ. შხაპის ქვეშ ვდგები. ყველაფერი წამიერად მავიწყდება.

ოთახში პირსახოცით გამოვდივარ. კარადასთან ვდგები და ვაღებ. ტანსაცმელს საწოლზე ვაწყობ და პირსახოცს სხეულიდან ვიშორებ. ის იყო საცვლები უნდა ამეღო, როცა თეძოებზე შეხება ვიგრძენი. მაშინვე უკან შევბრუნდი.

- ჰარი... _ ჯანდაბა! როდის შემოვიდა?!

პირსახოცი ავიფარე, მაგრამ ჰარიმ ხელი ხელებზე მომკიდა და ხელი გამაშვებინა. პირსახოცი ძირს დავარდა.

წელზე ხელი მომხვია და ახლოს მიმიზიდა. თითები მკლავზე ნაზად ამატარა. სიამოვნებისგან თვალები დავხუჭე. ჰარიმ თითები ლავიწზე გადამატარა და ქვემოთ ჩააცურა. მკერდზე ხელი ოდნავ მომიჭირა.

უკან მიბიძგა და საწოლზე გადავვარდი. ზემოდან მომექცა. ტუჩებზე ნაზად მაკოცა და ყელისკენ გადაინაცვლა. ბარძაყზე მომეფერა.

- ჰარი... გაჩერდი...
- რატომ? _ გაჩერდა და შემომხედა.
- არ მინდა... არ მინდა რომ შემეხო... მას შემდეგ...
- მაპატიე.

დაიხარა და კვლავ მაკოცა. ყელში მიკბინა და კანი მომიწოვა. თითები ორგანოზე გადამატარა და ჩემში შემოასრიალა.

- ააჰჰჰ...

საწოლიდან ავიწიე და უკან დავვარდი. მკერდზე მაკოცა და ძუძუსთავზე ენა გადამატარა. მუცელზე მაკოცა და მენჯთან მიკბინა.

- ჰარი... გაჩერდი...
- ჯანდაბა, ჰაზელ!  _ დაიყვირა _ რა გჭირს? გთხოვე რომ მაპატიო, მაგრამ შენ მაინც არ იშლი შენსას!

ჰარი ფეხზე ადგა. საწოლზე წამოვჯექი და გადასაფარებელი სხეულზე შემოვიხვიე.

- პირდაპირ მითხარი თუ არ გინდივარ!
- მე... ჰარი, არ მინდა ცუდად გაიგო, მაგრამ ჯერ არ მინდა...
- კარგი _ თმებში ხელი შეიცურა.
- არ მინდოდა შენთვის გული მეტკინა... _ თავი დავხარე.
- არაუშავს... მეც გული გატკინე... მაპატიებ?
- კი...

ჰარი ჩემთან მოვიდა და საწოლზე ჩამოჯდა. ჩემი სახე ხელებსშორის მოიქცია და ნაზად მაკოცა.

როცა მომშორდა, გამიღიმა და წავიდა. არაფერი უთქვამს. ადგა და წავიდა. ისევ ავტირდი.

Lucy's P.O.V.

საცხოვრებელში ლუისთან ერთად დავბრუნდი. ნაილმა მითხრა, რომ ხვალ წვეულებაა. ეს კარგია. ჰაზელი ცოტა გაერთობა.

ლუის დავემშვიდობე და ჩემი ოთახისკენ წავედი. მოულოდნელად ჰარის დავეჯახე. თვალები აცრემლებული ჰქონდა. მკლავში ვწვდი და გავაჩერე.

- ჰარი _ გაჩერდა _ უნდა ვილაპარაკოთ.
- ეს ჩემი ბრალი არ ყოფილა.
- ვიცი. შელი ნამდვილი ძუკნაა. ჰაზელს მე დავარწმუნებ, რომ შეგირიგდეს.
- გმადლობ.

უეცრად ტირილი დაიწყო. ახლა რაღაზე იჩხუბეს? ჰარი ჩემთან მოვიდა და ჩამეხუტა. ხელები შემოვხვიე.

- დაწყნარდი. ჰაზელი აუცილებლად შეგირიგდება. პირობას გაძლევ.
- როცა მას ვუყურებ, როცა მას ვეხები... ყოველთვის სტელა მახსენდება... მაგრამ ამავდროულად მის გარეშე წამითაც ვერ ვძლებ.
- მესმის...
- უნდა წავიდე.
- კარგი.

ჰარიმ ცრემლები შეიმშრალა და დერეფანს გაუყვა. მას ვუყურებდი, შემდეგ შევბრუნდი და ოთახის კარი შევხსენი. ჰაზელი საწოლზე შიშველი იჯდა, გადასაფარებელი ჰქონდა სხეულზე შემოხვეული. მუხლებზე თავი ედო და ტიროდა.

რა ჯანდაბაა?!

- ჰაზელ _ მასთან მივვარდი _ რა მოხდა? რა დაგემართა?
- მას ისევ გული ვატკინე _ ტირილით მითხრა.
- ჰაზ...

საწოლზე ჩამოვჯექი და ჰაზელს ჩავეხუტე. ყველანაირად უნდა ვეცადო, რომ ჰაზელი და ჰარი შევარიგო.

სტელასთან დაკავშირებით ლუისგან ცოტა რაღაც გავიგე. რატომღაც მგონია, რომ სტელას ჰაზელთან კავშირი აქვს.