8

13.4K 1.2K 21
                                    

"တကယ္ပဲ..
အဲ့ေလာက္အေစာႀကီးလား..''

သူ အံ႔ၾသတႀကီးေမးေတာ့
ဒယ္ဒီကေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္....

တကယ္ေတာ့ ေျပာျပလိုက္ရျခင္းက
Baekhyunအေပၚ
လြယ္လြယ္ေမ့​ႏုိင္ေစဖို္႔ျဖစ္သည္..
မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့မွန္းသိေအာင္
ျပင္ဆင္ခ်ိန္ရေအာင္...Chanyeol ႀကိဳးစားသင့္ၿပီ...

ဒါေပမဲ့ Chanyeolကေတာ့
ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ထိခိုက္သြားပံုရသည္..

အိပ္ခန္းထဲေျပးဝင္ကာ ေတြ႔သမ်ွပစၥည္းေတြကို
ပစ္ခ်ေပါက္ခြဲေတာ့သည္...

"ပင္ပန္းေနၿပီ...
ကြၽန္ေတာ္အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီလို္႔..''

ကုတင္ေျခရင္းမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ရင္း
Chanyeolေရရြတ္ေနမိသည္...

ေမ့လိုက္ခ်င္တာေပါ့..
တစ္ဖက္သတ္အခ်စ္က
ဘယ္ေလာက္ဆိုးရြားလဲ Chanyeolသိတာေပါ့..
ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္မွမထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္တာ..

တစ္ေနကုန္စိတ္ေတြေလလြင့္ေနၿပီး..
မိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ
တစ္ေယာက္တည္းကားပတ္ေမာင္းေနလိုက္ေပမဲ့
စိတ္အေျခအေနကပိုမိုဆိုးရြားလာေနသည္...

ေနာက္ဆံုး
ထြက္ေပါက္ျဖစ္တဲ့ Baekhyun႐ွိရာကိုပဲ
Chanyeolသြားလိုက္ေတာ့သည္...

တိုက္ခန္းေပၚတက္သြားတဲ့
သူ သိပ္လြမ္းေနရတဲ့မ်က္ႏွာေလးကို
မ်က္ရည္အဝဲသားနဲ႔လိုက္ၾကည့္ေနမိသည္....

ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့
Baekhyunအခန္းေ႐ွ႕မွာ
Chanyeolသြားထိုင္ေနလိုက္သည္...

သူဝင္လည္းမသြားရဲ
ထြက္လည္းမသြားႏုိင္ျဖစ္ေနရသည္...

အသံတိတ္ငိုေနမိရင္းသာ
baekhyunရဲ႕အခန္းေရွ႕မွာ
Chanyeol တစ္ညလံုး႐ွိေနခဲ့ေလသည္...

Sehunတို႔ဆီက
ဖုန္းဝင္လာလည္း သူဖုန္းမကိုင္မိ

ဒီလိုအေျခအေနနဲ႕သာ
Baekhyunနဲ႔နီးနီးေလးမွာ႐ွိေနရမယ္ဆိုရင္
Chanyeol တသက္လံုးေနရလည္း
ဆက္လက္႐ွိေနမည္ပဲျဖစ္သည္...

..

.

မနက္ေစာေစာမွာ
အိမ္ကလိုအပ္တာေတြ သြားဝယ္ရန္
Baekhyun တံခါးဖြင့္မိေတာ့...

တံခါးေဘာင္ကိုမွီၿပီး..
ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေနေသာ
Chanyeolေၾကာင့္လန္႔သြားရသည္...

က​လေးအထာWhere stories live. Discover now