"ဘာလို့ ငါ့မျက်နှာကိုပဲလာလာကြည့်နေရတာလဲ...
ဟင်းချိုအပူကြီးသောက်ရတာ နှစ်ခါရှိပြီ''
Baekhyunဆူပုတ်ပုတ်နဲ့
ပြောလိုက်တော့မှ
Chanyeolက ပြာပြာသလဲဖြစ်သွားသည်
ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ ဇွန်းကိုင်လို့မမြဲတာကြောင့် Chanyeolခွံ့ကျွေးတာကို
စားမှပင်ပိုဆိုးနေသောအခါ...
ထမင်းခွံ့နေရင်း
Baekhyunနှုတ်ခမ်းထောင့်မှ ထမင်းစေ့လေးကို
သူ့ပါးစပ်ထဲကောက်ထည့်တတ်သေးသည်။
မရွံတတ်ဘူးလား...ဗိုက်ဆာနေတာလား...
အမျိုးမျိုးလျှောက်တွေးရင်း
စိတ်သွားတိုင်း ကိုယ်မပါနိုင်တာကြောင့်
Chanyeolပြုစုသမျှကို
ဒေါသလည်းမထွက်နိုင်တော့ပါ။
ထမင်းစားပြီးတော့ ဝရံတာမှာ
အပင်လေးတွေသွားကြည့်နေသောBaekhyunကို
Chanyeolမှာ
အသည်းယားလို့မဆုံးနိုင်အောင်ပင်။
ခန္ဓာကိုယ်က
သိသိသာသာဖောင်းတစ်တစ်လေးဖြစ်နေတာမို့
အနောက်ကကြည့်ရင် စုဘူးလေးတစ်ဘူးကို
ထောင်ထားတဲ့ပုံစံဖြစ်နေသေးသည်။
"စုဘူး..."
"ဘာာ! ''
"ဟာ..မဟုတ်ဘူး...ယောင်သွားလို့''
ကိုယ့်အတွေးနဲ့ သဘောကျနေတုန်းမှာ
သူ့အနား Baekhyunရောက်နေတာကိုပင်
မသိလိုက်တော့ပေ...။
သူ့အတွေးတွေကိုသာ Baekhyunသိရင်
သောင်းကျန်းလိုက်မဲ့ဖြစ်ခြင်း..။
"မင်းစာမလုပ်ဘူးလား...
စာမေးပွဲကျချင်တာလား..''
Baekhyunပြောလိုက်တော့
Chanyeolမျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့သွားလေသည်။
ဘယ်လောက်ပဲ Baekhyunကို
သည်းခံပေးဂရုစိုက်ပေး၍
ရင့်ကျက်တဲ့ပုံစံလေးဖမ်းနေသော်လည်း
စာမလုပ်ချင်တဲ့ကလေးစိတ်ကတော့မပျောက်သွား။
"နောက်တစ်ပတ်မှ......
ဟုတ်ကဲ့..၊လုပ်ပြီ''
Chanyeolစကားတောင်မဆုံးသေး...
Baekhyunရဲ့အကြည့်ကြောင့်
စာကြည့်ခန်းထဲဝင်ပြေးရလေသည်။
လုံးဝစိတ်မပါသော်လည်း
စာကြည့်ခန်းနား ရစ်သီရစ်သီလုပ်နေသော
Baekhyunကြောင့် ရယ်ချင်တစ်ဝက်နဲ့ပဲ
စာကို အာရုံစိုက်ရတော့သည်။
YOU ARE READING
ကလေးအထာ
FanfictionEverything is better with you Everything has been better since you Mpreg
