ONTVOERD (Voltooid)

Hoofdstuk 20

Pov Gabriëla

Er zwaait iets voor mijn ogen. Ik kom terug in de real-world en besef dat er vijf jongens voor me staan. Brandon, Ryan, James, Michael en Jayden kijken me bezorgt aan. 'Wat is er? Je ziet er al twintig minuten bleek uit', vraagt Jayden. 'Niks.' 'Kom op, Gabriëla. We proberen je gewoon te helpen', zegt hij. Serieus? Meent hij dit?

'Wil je me echt helpen?' Ze knikken allemaal. 'Laat me dan verdomme vrij!' 'Sorry, prinsesje. Daar ben je veel te mooi voor', grijnst Michael. Ik zucht. Wacht! De brief! 'Wil je me dan echt helpen?' vraag ik nu. 'Als het niet ontsnappen is wel', zegt Jayden. 'Willen jullie me dan alleen laten?' Ze knikken en lopen de kamer uit.

Net wanneer ik naar de badkamer wil gaat de deur terug open. Ik verschrik me en kijk wie het is. 'Wat doe je hier nog?' 'Uhm... Dit is ONZE kamer. Remember?' zegt Brandon. Hij neemt zijn laptop erbij en gaat op het bed zitten. Hij praat ertegen en de laptop praat terug. Waarschijnlijk is hij aan het video-chatten.

'Met wie video-chat je?' vraag ik nieuwsgierig. 'Waarom wil je dat weten?' 'Gewoon. Ik heb niet echt iets beters te doen op dit moment.' Hij zucht. 'Wade. Heb je hem al gezien?' Ik schud mijn hoofd. 'Nog niet en hopelijk nooit niet.' Brandon lacht. 'Sorry, snoepje. Ooit zal je hem toch ontmoeten aangezien hij in hetzelfde huis woont.'

'Eigenlijk woon ik hier niet. Dit is geen huis. Dit is een gevangenis voor gekidnapte, onschuldige meisjes', bijt ik hem toe. Hij denkt na. 'Ja... Maar... Is het een troost om te zeggen dat jij de enigste bent die we gekidnapt hebben? Daarbij ben je hier door jezelf. Je had gewoon weg moeten rennen toen je nog kon. Op het moment dat je die glasscherf in Dans hand wierp dacht ik dat we je nooit te pakken zouden krijgen. Gelukkig was Dan snel genoeg om je te pakken. Het scheelde niet veel of je was ontsnapt.'

Is dat waar? Zou ik gelukkiger zijn als ik dat meisje niet had gered en haar gewoon had laten meenemen? Zou ik dan geen schuldgevoel hebben? Is dit allemaal mijn schuld? Nee, toch? Nee! 'Het is eigenlijk helemaal jullie schuld. Ik zou het nooit voor haar op hebben genomen als jullie niet kwamen.' Brandon lacht alsof hij het leuk vind dat ik zo tegen hem uitval en het allemaal door hen komt.

'Touché, snoepje.' Ik zucht. Ik kom echt nooit meer van die bijnamen af. Ik ga naar de inloopkast. Ik kies de mooiste bikini uit en trek het aan. (Zie foto in media.) Ze is echt prachtig!

Ik loop de kamer terug in. Brandon kijkt met open mond toe. Na een tijdje houdt het gestaar van Brandon op en doorbreekt hij de ongemakkelijke stilte. 'Had je niet je regels?' Shit! Dat was ik helemaal vergeten! 'Uhm... Die zijn al weg', zeg ik. Hij knikt en staart terug naar mijn lichaam. Hij staat op en drukt me tegen de muur aan. Zijn lippen raken de mijne.

Door de onverwachte gebeurtenis sta ik helemaal verstijft tegen de muur. Hij knijpt in mijn kont en kreunt van genot. Hij gooit me op bed en gaat op me zitten. Mijn armen zijn precies verlamd want hoe graag ik ook wil, ik krijg ze niet in beweging. Hij neemt snel iets uit het nachtkastje. Het zijn twee handboeien.

Met de ene maakt hij mijn polsen aan elkaar vast. Met de andere maakt hij mijn polsen vast aan het bed. 'Deze keer kom je er niet onderuit, snoepje. Je kan niks meer doen. Alleen genieten van wat er nu gaat gebeuren', fluistert hij in mijn oor. Ik krijg er rillingen van.

Hij staat op en loopt naar de deur. Hij draait aan het slot waardoor we nu allebei opgesloten zitten. Nu gaat hij naar het balkon en hij doet de gordijnen dicht. Het nachtlampje wordt aangezet zodat de kamer schemerig belicht wordt. 'Alsjeblieft, doe dit niet', smeek ik hem. 'Geen zorgen, snoepje. Straks zal je smeken voor meer.'

Hij gooit zijn trui op de grond en doet zijn broek uit. Uit het bureau haalt hij een schaar die hij op het nachtkastje legt. Weer pakt Brandon er twee handboeien uit. De ene gaat aan mijn enkel en aan de hoek van het bed en de andere aan de andere kant. Ik lig met mijn f*cking benen open! Hij gooit zijn onderbroek op de grond en gaat naakt op mij zitten.

Hij pakt de schaar en knipt mijn bikinitopje kapot. Dat doet hij ook met mijn bikinibroekje. Hij gooit de stukken stof op de grond. We liggen hier nu allebei naakt op bed. Hij zit op mij en ik lig onder hem met mijn benen open en borsten vrij. Daar maakt hij gebruik van. Zijn handen gaan naar mijn borsten toe en knijpen er hard en vol lust in. Ik kan een kreun van genot niet onderdrukken.

Hij grijnst. 'Vindt je dit fijn?' Klootzak! Het voelt echt zalig maar ik wil niet dat hij het doet! Hij ziet dat ik boos word en begint weer te kneden waardoor de volgende kreun eruit komt. Hij stopt met knijpen en gaat op mij liggen. Zijn handen gaan naar mijn kont en ze strelen het. Zijn hoofd zit letterlijk tussen mijn borsten en hij geeft kusjes.

Na een tijdje komt hij uit op mijn tempel en hij geeft daar ook kusjes aan. Ik kreun weer. Dit voelt echt zalig. Nee! Hoofd erbij, Gabriëla! Hij is je aan het verkrachten! Maar hij is zo goed... Dit voelt echt geweldig. Hij bijt er lichtjes in. De kreun verlaat mijn mond weer. Ik voel mijn tepels al hard worden. Mijn brein en hart wilt dit niet maar mijn lichaam wel.

Hij gaat terug op mij zitten. Ik voel zijn vinger ineens naarbinnen glijden. Mijn clitoris wordt in werking gezet en mijn lichaam is er klaar voor. Brandon haalt zijn vinger eruit en beukt erin. Ik kreun. Het voelt zalig. Ik geniet er echt van. Maar ik ween toch. Ik wil niet dat het zo gebeurd. Ik wil niet dat hij het doet. Ik kan er niks aan doen dat het zalig voelt. Dat is mijn klotelichaam! IK HAAT BRANDON! IK VERMOORD HEM! DIT IS GEEN DREIGEMENT, MAAR EEN BELOFTE!

_____________________

Hey mensen!

Fijn dat je dit hoofdstuk hebt gelezen. Sorry dat het zo moest gaan, maar ik vond het veel te onrealistisch dat de jongens nooit van haar winnen... Was het een goed hoofdstuk? Zitten er schrijffouten in? Vergeet niet te dm'en en stemmen! Volgend hoofdstuk komt zo snel mogelijk!

X anoniemeloll X