De zus van Anna Zwarts

Zweinsveld

Anna veranderde terug en lachtte vrolijk: 'Moony, Padfoot en Whitefeet.'
De dagen op Zweinstein vlogen voorbij, alsof het gênante gesprek tussen Anna en Malfidus nooit had plaatsgevonden. Zo kwam het dus ook dat Anna nog altijd even veel ruzie maakte met hem als voorheen. Misschien nog wel een beetje meer, omdat Malfidus en zijn mede-Zwaderaars altijd wel wat te klagen hadden over Professor Lupos en dat irriteerde Anna mateloos.
Ook brak de eerste dag aan dat ze Zweinsveld mochten bezoeken. Harry keek tegen die dag op want hij mocht immers niet mee, maar Anna had bij Fred en George opgevangen dat ze van plan waren een manier te bedenken om Harry in Zweinsveld te krijgen, alleen moesten ze nog wat "voorbereidingen treffen", wat blijkbaar inhield dat ze hem pas bij de tweede keer het dorpje in konden krijgen. Waarschijnlijk gingen ze hem één van de geheime gangen van het kasteel laten zien. Anna gokte op die van Zacharinus' zoetwarenhuis, want dat was na die onder de beukwilg immers de enige gaanbare gang naar Zweinsveld. Anders zou Harry langs de Dementors moeten. Iets dat Anna ook niet erg leuk vond om te doen. Ze had het wel opgezocht, en gelezen over een patronus, maar dat was een hele moeilijke spreuk. Eigenlijk zou ze eens aan Remus moeten vragen of hij haar erbij kon helpen. Zo zat Anna in de leerlingenkamer van Griffoendor en staarde ze een beetje naar de kat van Hermelien, Knikkebeen. Hij had iets gevangen en Hermelien vond het geweldig, in tegenstelling tot Ron, die niks aan de kat leuk, laat staan geweldig vond. Eigenlijk moest Anna haar huiswerk afmaken, maar ze had geen zin en dus zat ze alleen maar een beetje met haar balpen te klikken.
'Mag ik iets vragen, Anna?' Vroeg Harry plots.
'Tuurlijk.' Antwoordde Anna die een vraag over hun huiswerk verwachtte.
'Weet jij wat Mare's boeman betekende?' Vroeg Harry.
'Nee.' Zei Anna. 'Hoewel ik doodga van nieuwsgierigheid.'
'Waarom vraag je het haar niet?' Vroeg Ron.
'Omdat zij me ook niks over mijn boeman heeft gevraagd. Ze weet dat als ik het haar wil vertellen, ik dat wel zou doen en als ik het niet wil vertellen dan hoeft dat niet. Dus doe ik hetzelfde en laat ik de keuze aan haar. Als ze me het wilt, zal ze dat wel doen. Het heeft allemaal te maken met respect.' Zei Anna.
'Is het dan respectloos van mij als ik je vraag wat jouw boeman betekende?' Vroeg Harry.
'Ja.' Zei Anna kort.
Op dat moment, zonder enige waarschuwing, sloeg Knikkebeen toe.
'Hé!' Brulde Ron, die zijn tas greep terwijl Knikkebeen er zijn klauwen in zette en verwoed begon te krabben.
'DONDER OP, STOM ROTBEEST!'
Ron probeerde de tas weg te grissen, maar Knikkebeen klampte zich blazend en klauwend vast.
'Doe hem geen pijn, Ron!' Piepte Hermelien. Alle leerlingen in de kamer keken. Ron zwaaide zijn tas in het rond, maar Knikkebeen bleef zich verwoed vastklampen. Opeens vloog Schurfie eruit.
'GRIJP DIE KAT!' Schreeuwde Ron terwijl Knikkebeen zijn klauwen loshaakte uit de restanten van de tas, over de tafel sprong en achter de doodsbange rat aanjoeg. Er ontstond een hele jacht op Knikkebeen. George Wemel dook naar Knikkebeen, maar miste. Schurfie stoof tussen twintig paar benen door en schoot onder een oude ladekast. Knikkebeen kwam slippend tot stilstand, zakte half door zijn kromme poten en begon woedend met zijn voorpoot onder de kast heen en weer te maaien. Ron en Hermelien holden erheen. Hermelien greep Knikkebeen om zijn middel en trok hem weg. Ron gooide zich op zijn buik en wist Schurfie met de grootste moeite aan zijn staart onder de kast uit te trekken, en Anna kon alleen maar lachen om de ravage die was aangericht door één enkele kat en een luie rat.
'Moet je hem zien!' Zei Ron woedend tegen Hermelien, terwijl hij Schurfie voor haar gezicht liet bungelen. 'Hij is vel over been! Zorg dat die rotkat bij hem uit de buurt blijft!'
'Knikkebeen snapt niet dat dat verkeerd is!' Zei Hermelien met trillende stem. 'Alle katten jagen op ratten, Ron!'
'Er is iets raars aan dat beest!' Zei Ron, die een heftig tegenspartelende Schurfie in zijn borstzak probeerde te duwen. 'Hij hoorde me zeggen dat Schurfie in m'n schooltas zat!'
'Wat een onzin!' Zei Hermelien ongeduldig. 'Knikkebeen rook hem gewoon, Ron, hoe denk je anders...'
'Die kat heeft het op Schurfie gemunt!' Zei Ron, zonder zich iets aan te trekken van de mensen om hem heen, die begonnen te gniffelen.
'En Schurfie was er eerder en hij is nog ziek ook!'
Ron stampte de kamer uit en de trap op naar de jongensslaapzalen.