De zus van Anna Zwarts

Toernooi

'Je bent niet half zo geweldig als je denkt, Draco.' zei ze zacht. 'En nu af taaien.'
Niet lang daarna kwamen ze aan bij het kasteel. Harry, Ron en Hermelien hadden het laatste deel van de reis geprobeerd om Anna zo ver te krijgen dat ze vertelde wat zij en Mare wisten dat zij niet wisten, maar het was hen niet gelukt. Toen de treindeuren opengingen, klonk het gerommel van donder. Anna liet Egbert uit zijn kooi, Hermelien wikkelde Knikkebeen in haar mantel en Ron liet zijn galagewaad over de kooi van Koekeroekus hangen terwijl ze met gebogen hoofd en half dichtgeknepen ogen de neergutsende regen instapten. Het goot nu zo verschrikkelijk dat het was alsof er constant emmers ijskoud water over hun hoofden werden uitgestort.
'Hoi, Hagrid!' schreeuwde Harry, toen hij een reusachtig silhouet zag aan het einde van het perron.
'Alles kits, Harry?' brulde Hagrid en hij zwaaide. 'Ik zie je wel op 't feest, als we dan nog niet verzopen zijn!'
De eerstejaars gingen volgens traditie hiervandaan verder per boot naar het kasteel, samen met Hagrid.
'Jakkes, ik zou met dit weer niet graag het meer over willen steken.' Zei Hermelien fervent, en ze rilde.
'Aan de andere kant zou dat best nog wel eens interessant kunnen worden.' Zei Anna terwijl ze langzaam over het donkere perron schuifelden met de rest van de passagiers. Voor het stationnetje stonden wel honderd koetsen zonder paard te wachten. Harry, Ron, Hermelien, Anna en Marcel stapten dankbaar in een koets, de deur viel met een klik dicht en een paar tellen later reed de lange stoet rijtuigen hotsend en schokkend en met veel geratel en geplens over het lange pad naar Zweinstein. Zodra ze binnen waren werden ze met water ballonnen bekogeld door Foppe. Ook Anna kreeg een paar ballonnen naar haar hoofd, wat niet zo slim was want Anna gooide twee keer zo hard terug.
'Volteffer!' mompelde Anna toen Foppe vloekend wegzoefde over de marmeren trap.
'Oke, doorlopen!' Commandeerde professor Anderling tegen de doorweekte leerlingen. 'Iedereen mee naar de Grote Zaal! Vooruit!'
Glijdend en glibberend staken Harry, Ron, Hermelien en Anna de hal over en gingen door de dubbele deuren aan hun rechterkant de Grote Zaal binnen. Ron mompelde woedende verwensingen terwijl hij zijn drijfnatte haar uit zijn gezicht streek. De Grote Zaal was even mooi als altijd en schitterend versierd voor het feestmaal waarmee het nieuwe schooljaar werd ingeluid. Gouden borden en bekers fonkelden in het licht van honderden en nog eens honderden kaarsen die boven de tafels in de lucht zweefden. De vier lange afdelingstafels waren afgeladen met druk pratende
studenten en aan het uiteinde van de zaal zaten de docenten aan een kant van een vijfde tafel, haaks op die van de leerlingen. Hier was het een stuk warmer. Harry, Ron, Hermelien en Anna liepen langs de Zwadderaars, Ravenklauwen en Huffelpufs en gingen samen met de andere Griffoendors aan de andere kant van de zaal zitten, naast Haast Onthoofde Henk, het spook van Griffoendor en niet ver van Mare. Anna hoefde zich alleen om te draaien naar de tafel van Huffelpuf om met haar te kunnen praten. Na Perkamentus' praatje en het lied van de Sorteerhoed kwam de sorteerceromonie en het feestmaal. Toen de toetjes ook verorberd waren en de laatste kruimeltjes van de borden waren weggesmolten, zodat ze weer brandschoon waren, stond Albus Perkamentus opnieuw op. Het geroezemoes in de zaal stierf vrijwel onmiddellijk weg, zodat alleen het gieren van de wind en het kletterenvan de regen nog hoorbaar waren.
'Wel!' zei Perkamentus, die de leerlingen glimlachend aankeek.
'Nu iedereen weer goed gevoed is, wil ik jullie graag opnieuw even om aandacht vragen want ik wil een paar mededelingen doen. Meneer Vilder, de conciërge, heeft me verzocht om jullie op het hart te drukken dat de lijst van voorwerpen die binnen de kasteelmuren verboden zijn, dit jaar is uitgebreid met Jodelende Jojo's, Fragmentatie-Frisbees en Blijvend-Beukende Boemerangs. Naar ik heb begrepen beslaat de volledige lijst zo'n vierhonderdzevenendertig voorwerpen en ligt hij ter inzage op het kantoortje van meneer Vilder, voor het geval iemand hem controleren wil.'
De mondhoeken van professor Perkamentus gingen even een beetje omhoog.
'Ik zou er ook graag op willen wijzen dat het Bos op het schoolterrein verboden gebied is voor alle leerlingen, zoals het dorpje Zweinsveld dat is voor eerste- en tweedejaars. Het is tevens mijn onaangename plicht om jullie mede te delen dat het schoolkampioenschap Zwerkbal dit jaar niet gespeeld zal worden.'
'Wat?' riep Harry onthutst. Hij keek naar Fred en George, zijn medespelers uit het Zwerkbalteam. Die staarden Perkamentus aan en hun lippen bewogen geluidloos, maar blijkbaar waren ze te geschokt om een woord te kunnen uitbrengen.
'Oh, kom op dat meen je niet!' Riep Mare. Anna herinnerde zich dat Mare dit jaar had willen meedoen aan de selectie voor het team van Huffelpuf.
Perkamentus vervolgde: 'Dat is dankzij een gebeurtenis die in oktober van start zal gaan, het hele schooljaar zal duren en veel van de tijd en energie van de docenten in beslag zal nemen, maar ik weet zeker dat jullie het schitterend zullen vinden. Tot mijn grote genoegen kan ik aankondigen dat dit jaar op Zweinstein...'
Maar op dat moment klonk er een oorverdovende donderslag en vlogen de deuren van de Grote Zaal open. Dwaaloog Dolleman kwam binnen. Anna en Mare herkenden hem meteen, maar dat gold lang niet voor iedereen. Hij instaleerde zich aan de tafel bij de andere leraren en zonder acht te slaan op het glas voor hem nam hij een teug uit zijn eigen flacon.
'Mag ik onze nieuwe leraar Verweer tegen de Zwarte Kunsten voorstellen?' Zei Perkamentus, die monter de stilte verbrak. 'Professor Dolleman.'
Het was gebruikelijk dat nieuwe docenten begroet werden met applaus, maar niet een leraar of leerling klapte, behalve Perkamentus, Hagrid, Anna en Mare. Die brachten hun handen wel op elkaar, maar het geluid galmde akelig door de doodstille zaal en ze hielden er vlug mee op. Verder was iedereen zo gebiologeerd door Dollemans bizarre
uiterlijk dat ze hem alleen maar konden aanstaren.
'Dolleman?' mompelde Harry tegen Ron. 'Dwaaloog Dolleman? Dezelfde die je vader vanochtend is gaan helpen?'
'Moet wel.' zei Ron zachtjes en vol ontzag.
'De enige echte.' zei Anna. 'Hij is een genie op het gebied van Zwarte Kunsten. Heb je enige idee wat hij allermaal heeft mee gemaakt? De dingen die hij ons zou kunnen leren.' Ze begon op en neer te wippen op haar bank. 'Dit is haast nog leuker dan het volgende.' meende ze. Perkamentus schraapte opnieuw zijn keel.
'Zoals ik al zei.' vervolgde hij glimlachend naar de leerlingen die nog steeds geboeid naar Dwaaloog Dolleman staarden. 'Is ons de eer te beurt gevallen om de komende maanden gastheer te zijn van een buitengewoon opwindend evenement, dat al meer dan een eeuw lang niet heeft plaatsgevonden. Tot mijn grote genoegen kan ik jullie mededelen dat dit jaar het Toverschool Toernooi gehouden zal worden op Zweinstein.'
'Dat moet een GRAP zijn!' zei Fred Wemel luid.
'Echt niet!' riep Anna meteen naar Fred, met dezelfde zachte "g" die ze ook altijd gebruikte bij Egberts naam. De gespannen sfeer die sinds de binnenkomst van Dolleman had geheerst verdween op slag. Bijna iedereen lachte en Perkamentus grinnikte waarderend.
'Ik kan niet geloven dat jullie er niet eerder achter gekomen zijn.' Ging Anna verder. 'Het was zo duidelijk! Al helemaal bij Charlie!'
Sprakeloos keken Hary, Ron, Hermelien, Fred en ook George naar Anna, die zo'n ongelofelijk brede grijns op haar gezicht had dat het eigenlijk niet paste.
'Bedankt voor uw inbreng, juffrouw Annabel. Ik neem aan ik had kunnen verwachten dat u al op de hoogte was.' Zei Perkamentus. 'En nee, dat is geen grap, meneer Wemel, hoewel ik, nu u het zegt, van de zomer wel een hele goeie hoorde over een trol, een feeks en een kabouter die aan de bar zitten en...'
Professor Anderling schraapte luid haar keel.
'Eh, maar misschien is dit niet echt het juiste moment... nee...' Zei Perkamentus. 'Waar was ik ook alweer? Oh ja, het Toverschool Toernooi... Aangezien sommigen van jullie waarschijnlijk niet weten wat dat Toernooi inhoudt, hoop ik dat degenen die dat wel weten me zullen vergeven dat ik een korte uitleg geef. Denk rustig aan iets anders, zou ik zeggen. Het Toverschool Toernooi werd zo'n zevenhonderd jaar geleden voor het eerst gehouden en was bedoeld als vriendschappelijke krachtmeting tussen de drie grootste Europese toverscholen: Zweinstein, Beauxbatons en Klammfels. Iedere school koos een vertegenwoordiger en die drie vertegenwoordigers namen het tegen elkaar op tijdens drie magische opdrachten. De scholen waren om de beurt gastheer van het Toernooi, dat elke vijf jaar werd gehouden en iedereen was het erover eens dat het een uitstekende manier was om vriendschapsbanden op te bouwen tussen jonge heksen en tovenaars van verschillende nationaliteiten. Tot het aantal dodelijke slachtoffers de pan uitrees en het Toernooi gestaakt werd.'
'Dodelijke slachtoffers?' fluisterde Hermelien geschrokken. Maar de meeste andere leerlingen schenen haar ongerustheid niet te delen; velen zaten opgewonden te fluisteren en ook Harry was eerder nieuwsgierig naar het Toernooi zelf dan bezorgd om diegenen die honderden jaren geleden waren omgekomen. Anna zat zo mogelijk nog harder op en neer te wippen op de bank en Mare zat druk te fluisteren met haar vrienden. Er volgde een ellen lange toespraak die Anna en Mare allebei niet relevant vonden. Ze letten weer goed op bij het stukje: 'Alleen leerlingen die oud genoeg zijn,
en dat betekent zeventien jaar of ouder, komen voor inschrijving in aanmerking. Dat...' Zei Perkamentus met enige stemverheffing, want verscheidene aanwezigen hadden verontwaardigd geprotesteerd en Fred en George Wemel keken woedend.
'Is naar ons idee een noodzakelijke maatregel, aangezien de opdrachten tijdens het Toernooi, ondanks al onze voorzorgsmaatregelen nog steeds bijzonder moeilijk en gevaarlijk zullen zijn. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat leerlingen die nog niet in het zesde of zevende jaar zijn, die aan zouden kunnen. Ik zal er persoonlijk op toezien dat te jonge leerlingen, die van plan zijn onze neutrale waarnemer een poets te bakken, niet in hun snode opzet zullen slagen om Zweinsteins kampioen te worden.' Zijn lichtblauwe ogen twinkelden vrolijk toen ze over de opstandige gezichten van Fred en
George gleden. 'Ik zou jullie daarom beleefd willen verzoeken geen kansloze inschrijvingen te doen als jullie nog geen zeventien zijn. De afvaardigingen van Beauxbatons en Klammfels arriveren in oktober en zullen het grootste gedeelte van het jaar op onze school verblijven. Ik weet zeker dat jullie onze buitenlandse gasten met alle egards zullen behandelen en jullie volledige steun zullen geven aan de kampioen van Zweinstein, als hij of zij eenmaal gekozen is. En nu is het al laat en ik weet hoe belangrijk het is om alert en goed uitgeslapen te zijn als jullie morgenochtend met de lessen beginnen. Naar bed! Hoppa hoppa!'
Perkamentus ging zitten en begon met Dolleman te praten. Er klonk een hoop gekletter en geschraap toen de leerlingen opstonden en door de dubbele deuren naar buiten stroomden.
'Dat kunnen ze niet maken!' zei George Wemel, die niet samen met de anderen was meegelopen naar de deur, maar woedend naar Perkamentus keek. 'In april worden we zeventien. Waarom krijgen wij geen kans?'
'Mij houden ze niet tegen.' Zei Fred koppig, die eveneens naar de oppertafel keek. 'Echt wel.' Zei Anna.
'Die kampioenen mogen vast allerlei dingen doen waar je normaal nooit toestemming voor zou krijgen. En duizend Galjoenen aan prijzengeld!' Zei Fred.
'Ja!' Zei Ron, met een dromerige blik. 'Ja, duizend Galjoenen..'
'Probeer eerst maar te bedenken hoe je je gaat inschrijven.' zei Anna. 'Dat is de eeste uitdaging.'
'Vergeet het maar. Tegen Perkamentus kan je niet op. Laat het maar over aan de oudere leerlingen.' Zei Mare die van de tafel van Huffelpuf kwam. Haar vrienden Suzanne Bonkel, Hannah Albedil, Ernst Marsman en Joost Flets-Friemel stonden achter haar.
'Oh, kom op, ga je zeggen dat geen van jullie zelf ook wil meedoen?' Zei George.
'Nee, maar wij gaan niet onze tijd te verspillen en het te proberen.' Zei Ernst.
'En, daarbij gaat Carlo zich waarschijnlijk inschrijven en dan is Zweinstein zeker van de overwinning.' Zei Hannah vrolijk.
'Wie zegt er dat Carlo gekozen gaat worden?' Zei Ron.
'Niemand, maar voor de rest weten we nog niet wie zich inschrijft. Wie de kampioen voor Zweinstein ook wordt, die krijgt de volle steun van Huffelpuf.' Zei Mare met een glimlach.
'Kom op.' Zei Hermelien. 'Als jullie nog lang blijven staan, zijn we dadelijk de enigen in de zaal.
Harry, Ron, Hermelien, Anna, Fred, George, Mare en haar vrienden gingen op weg naar de hal, terwijl Anna, Fred en George druk praatten over de eventuele manieren waarop Perkamentus zou kunnen voorkomen dat leerlingen die jonger waren dan zeventien zich voor het Toernooi zouden inschrijven. In de hal vertrokken Mare en haar vrienden richting de leerlingenkamer van Huffelpuf terwijl de anderen de trap op liepen. Ze klommen omhoog naar de ingang van de toren van Griffoendor, die verborgen was achter een groot portret van een dikke dame in een roze zijden jurk. 'Wachtwoord?' Vroeg ze toen ze aan kwamen lopen.
'Apekool!' Zei George. 'Dat heb ik beneden van een klassenoudste gehoord.'
Het portret zwaaide opzij en er werd een gat in de muur zichtbaar, waar ze allemaal doorheen klommen. De ronde leerlingenkamer werd verwarmd door een knappend haardvuur en stond vol tafeltjes en lage, comfortabele fauteuils. Hermelien wierp een duistere blik op de vrolijk knetterende vlammen en Anna hoorde haar duidelijk
'Slavenarbeid!' Mompelen, voor ze welterusten zei en verdween door de deur die naar de meisjesslaapzaal leidde. Anna volgde haar, denkend dat Hermelien een beetje overdreef met haar huis elfen slavenarbeid.