10. Ζήλια

19.1K 927 40
                                    

Αλκμήνη

<<Ναι, σας μιλάω για τα δύο δεξαμενόπλοια που αναχώρησαν σήμερα.>>είπε η Αλκμήνη στο ακουστικό του τηλεφώνου<<Δεν μου έχει δοθεί ακριβής ποσότητα του υγροποιημένου φυσικού αερίου, γενικά η αναφορά είναι ελλιπής.>>περίμενε να ακούσει τον συνομιλητή της και ξεφύσησε.

<<Σε μισή ώρα περιμένω την αναφορά στο μέιλ μου, έχουν ήδη αναχωρήσει από Μπέργκεν και είναι αδιανόητο!>>μίλησε πιο αυστηρά αυτήν τη φορά.<<Ναι, περιμένω σας ευχαριστώ.>>έκλεισε με δύναμη το ακουστικό και έβρισε. Είχε αγχωθεί πολύ με τις ευθύνες της. Είχε σπουδάσει ναυτιλιακά και αν και η εταιρία ήταν του πατέρα της, οι ευθύνες που αναλάμβανε της πρόσθεταν μεγάλο βάρος στην πλάτη.

Την θέση της την κρατούσε με το σπαθί της και δεν επαναπαυόταν λόγω συγγένειας. Άλλωστε ο πατέρας της για να χτίσει αυτόν τον κολοσσό ξεκίνησε από πολύ χαμηλά και δεν της επέτρεψε να μεγαλώσει μέσα στην έπαρση και την τεμπελιά, παρόλο που δεν της έλειψε τίποτα.

Με τους γονείς της είχε άριστη σχέση. Η μητέρα της ήταν καλλιτέχνης και πάντα λάτρευε τον αφηρημένο τρόπο που αντιλαμβανόταν την πραγματικότητα και την αποτύπωνε στους πίνακες και τα γλυπτά που φιλοτεχνούσε. Με τον πατέρα της ήταν η μέρα με την νύχτα, αυτή πάντοτε χύμα και χαμογελαστή σαν ήλιος που ζέσταινε την πλάση. Ο πατέρας της από την άλλη πάντα σοβαρός, αυστηρός και δίκαιος με όλους, παρόλα αυτά ιδιαίτερα κοινωνικός, κρατούσε το χαμόγελο και τα νάζια για την οικογένεια του για την οποία έλιωνε.

Η Αλκμήνη συγκινούνταν κάθε φορά που έβλεπε στα μάτια του πόσο θαύμαζε την γυναίκα του.
Η κυρά-Αντιγόνη του είχε κλέψει την καρδιά και δεν τους εμπόδιζε τίποτα από το να ζουν ευτυχισμένοι, ούτε καν οι εντελώς διαφορετικές τους ιδιοσυγκρασίες.
Η Αλκμήνη είχε επίσης έναν αδερφό που υπεραγαπούσε, αλλά έβλεπε σπάνια, καθώς είχε κάνει την δική του οικογένεια στις Ηνωμένες Πολιτείες και ερχόταν με τα ανίψια της και την γυναίκα του συνήθως κάθε καλοκαίρι.

Το κινητό της την έβγαλε από τις σκέψεις της και στην οθόνη είδε να αναβοσβήνει το όνομα της κολλητής της. <<Έλα Βανεσάκη.>>

Από την άλλη γραμμή ακούστηκε ένα μουγκρητό<<Θα σκοτώσω τον πατέρα μου! Με έχει από το πρωί σε στενό μαρκάρισμα και διπλοτσεκάρω τα οικονομικά βιβλία όλων του των επιχειρήσεων, νόμιμων και μη. Είμαι σίγουρη ότι θέλει να με ζορίσει επίτηδες.>>

Πιάσε με αν μπορείςWhere stories live. Discover now