45. Ο γιος μου

18.7K 881 111
                                    

Τα πάντα είχαν κανονιστεί στην εντέλεια, δεν έπρεπε να πάει τίποτα στραβά και ο Άλεξ ήταν αισιόδοξος, πως δεν θα πήγαινε.
Κούμπωσε το τελευταίο κουμπί του πουκαμίσου του και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Χαμογέλασε στο είδωλό του στραβά και έπειτα κοίταξε το όπλο του που ήταν αφημένο στο κομοδίνο.

Δεν το είχε ανάγκη για σήμερα, τα λόγια του θα ήταν ικανά να εκφοβίσουν αρκετά τον Αγγελόπουλο. Δεν θα τολμούσε να κάνει βήμα εναντίον του.

Όλη η ομάδα ήταν πανέτοιμη. Πέντε αμάξια μεγάλα κυβισμού, γεμάτα με άτομα της ρωσικής μαφίας ξεκίνησαν για το σπίτι του Αγγελόπουλου. Τίποτα δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω πλέον και ο Άλεξ πραγματικά ανυπομονούσε.
Φόρεσε τα γυαλιά ηλίου του, οδηγούσε το τελευταίο αμάξι στην σειρά και αισθανόταν πανέτοιμος. Ήθελε πραγματικά να δει την φάτσα του Αγγελόπουλο όταν θα τον αντίκριζε μπροστά του, θα ήταν πραγματικά ένα ανεκτίμητο θέαμα.

Ο Άρης έμαθε από τον Αγγελόπουλο για την συνάντηση με την Ρωσική μαφία και προσπάθησε να αποτρέψει τον Άλεξ, όμως αυτός δεν άκουγε κουβέντα, οπότε έμεινε απλώς να περιμένει με αγωνία τις εξελίξεις. Δεν μπορούσε να κάνει κάτι, ο Άλεξ του υποσχέθηκε πως δεν θα έκανε καμία βλακεία, ήθελε απλώς να μιλήσουν πολιτισμένα.

Πολιτισμένα! Ο Άρης δεν πίστευε πως οι δύο πλευρές θα είχαν αυτήν την διάθεση, ούτε κατά προσέγγιση.

Ο Αγγελόπουλος οργάνωσε την φύλαξη του σπιτιού, δημιουργώντας ένα απόρθητο φρούριο. Αν έκλεινε αυτή η δουλειά, θα ήταν πολύ ευλογημένος, θα άνοιγαν και πάλι οι δουλειές του, θα γινόταν ξανά υπολογίσιμη δύναμη.

Η αλήθεια είναι πως η Ρωσία δεν είχε ανοιχτεί ποτέ ιδιαίτερα στην Ευρώπη, ασχολούνταν περισσότερο με την Ασιατική πλευρά.
Η προσέγγισή τους ήταν ιδιαίτερα φιλική και η κίνηση να έρθουν άοπλοι, ήταν συμβολική ήθελαν να ανοίξουν οι δουλειές τους στην Ευρώπη μέσω του Αγγελόπουλου και δεν είχαν επιθετική διάθεση. Δεν είχαν τίποτα να κρύψουν.

Είχε βάλει δέκα ειδικούς φρουρούς στο δωμάτιο της κόρης του και του εγγονού του. Λίγο υπερβολή, αλλά αφού θα γινόταν στο σπίτι η συνάντηση, ήθελε να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Συμφώνησε, καθώς το θεώρησε μια κίνηση καλής θελήσεως και οι δύο πλευρές πλέον ήταν έτοιμες για μια καλή συμφωνία.

Φτάνοντας στην μεγάλη έπαυλη, η καρδιά του άρχισε να χτυπά δυνατά. Είχε χρόνια να έρθει σε αυτό το σπίτι και όλες οι αναμνήσεις έσκασαν μέσα του μονομιάς. Τα καλά, τα κακά. Πέρασε από τις πιο όμορφες και τις πιο άσχημες μέρες του εδώ μέσα.
Όλη η σιγουριά του εξανεμίστηκε, ξαφνικά ένιωθε σχεδόν ανήμπορος μπροστά σε αυτό που είχε να αντιμετωπίσει. Όχι απλά θα την έβλεπε αλλά θα έβλεπε και ένα μωρό. Ένα μωρό που υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να είναι ο γιος του.

Πιάσε με αν μπορείςWhere stories live. Discover now