Chapter 299

463K 16.7K 15.9K
                                    

A/N: pasensya na wrong grammar at spelling.




Invited

Keifer's POV

My left arm are covered with bandage while my right hand is inserted with IV cannula. I watch the fluid dripped down from the bag.

It's been an hour since I woke up but I still haven't heard anything from the doctor. I look at Honey whose obviously enjoying texting someone.

"Have you heard anything from the Doctor?" I ask her.

She looks at me annoyed. "You just ask the same question, 12 minutes ago."

Bumangon ako mula sa pagkakahiga. I look around and see nothing but the white curtain that divided my bed to the others.

Tinanggal ko ang tape na nakabalot sa cannula. May laya pa rin naman ang mga daliri ko sa kaliwang kamay. Nataranta si Honey ng makita ang ginagawa ko.

"Stop it you dimwit!" She said and slapped my hand.

Napangiwi ako ng kumirot ang siko ko dahil sa lakas ng pagkakahampas niya. I look at her deadly.

"Wait for your Doctor!" She added.

"I need to see Keigan." I said sounds like a plead.

Huminga ng malalim si Honey. "Wait for me here. I'll look for that Doctor."

I smiled shortly. Hinawi niya ang kurtina at umalis para gawin ang balak niya. But I never said anything about staying here.

Tinuloy ko ang balak at tinanggal ang cannula mula sa kamay ko. Napadaing ako ng hugutin ko yon at magkalat ng kaunting dugo. Pinunas ko lang yon sa damit ko.

Mabilis akong tumayo at naglakad para hanapin si Keigan. Pinaliwanag sakin ni Honey, natagpuan din siyang walang malay sa tabi ko. Ang pinag-kaiba lang namin, mataas ang lagnat niya at mababa rin ang blood pressure niya. Kaya naman in-admit siya para masigurong magiging okay siya.

Okay naman lahat ng test sakin, including the X-rays, CT Scan and MRI Scan. Go signal nalang ng doctor ang hinihintay.

Dumiretso ako sa pinaka-malapit na Nurse Station para mapabilis ang paghahanap ko.

"I'm looking for my brother's room. His name is Keigan Watson." I said to the first person I saw at the station.

"Room 0413, third floor." Mabilis na sagot ng nurse matapos maghanap sa computer.

"Thank you." I said and run to nearest elevator.

Naabutan ko ang isa na nakabukas kaya mabilis akong nakapasok. Agad kong pinindot ang number 3 sa floor buttons. It feels like internity while waiting for the door the floor.

Gusto ko ng makita ang kapatid ko. I want to make sure that he's alright. He just admit to me that something is happening inside him. I'm scared to admit to myself, but now I know. He could be suffering with mental illness.

Bumukas ang pinto ng elevator at halos lumipad ako mahanap ko lang ang kwarto niya. And I found it in just a few seconds.

Kakatok na sana ako ng mapansin kong bahagyang naka-awang ang pinto ng kwarto. I can see my brother inside. He's awake and he looks like he is talking to someone.

Dahan-dahan kong tinulak ang pinto at pumasok ng hindi nagpaparamdam sa kaniya. I started to see it clearly. He is talking but not to someone.

He is talking to himself.

"You hurt my Kuya." Keigan sounds worried and angry but there's a hint of shakeness on his tone.

Sabunot ang sariling buhok tumingala siya.

Ang Mutya ng Section E (Book 3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon