Bir Davetsiz Misafir - (Bitti)

35.Bölüm: Onu Sevdim

Kafasını yavaşça iki yana salladı, gözünden yanağına hızla bir damla yaş süzüldü. Onun sevgisinin hak etmediğini hissetti, buna bir çare bulmalı, artık gerçek Nehir'i tanıtmalıydı.

Kafasını göğsünden ayırdı, çok az kaldırdı. Göz göze geldiler.

"Demir.. Ne duyarsan duy sadece bir şeyi aklından hiç çıkarma. Sana hissettiğim aşk, gerçek."

Genç adam şaşırdı, gözlerine bakıyordu. Nehir derin bir nefes aldı, ne olursa olsun artık ona yalan söylemeyecek ve bu anda ona tüm gerçekleri anlatacaktı.

"Buraya geldiğim geceyi hatırlıyor musun?"

Adam sessizdi, sadece gözlerine bakıyor, o geceyi anımsıyordu. Eve almamak için çok direnç göstermiş, gitmesi için de elinden geleni yapmıştı.

Düşünüyordu şimdi, o gecenin onun iyikisi olacağını hiç tahmin etmemişti. Bu kız iyi ki o gece kapıyı çalmış, iyi ki eve dahil olmuş ve iyi ki adamın kalbine girmişti.

Adam biliyordu, bundan önce yaşamıyordu. Kalbini delicesine çarptıran bu duygu ona yaşadığını yeni yeni hissettirmeye başlamıştı.

Kafasını yavaşça aşağı yukarı salladı, o geceyi nasıl unutabilirdi ki. Kızın yumruklamaları, içeriye hızla girip sırtını kapıya yaslaması. Ter içinde, korku dolu ve nefes nefeseydi.

Karşısında üç yabancı ve meraklı bakış vardı, bir an afallasa da kendini toparlamaya ve az önce gördüğü her şeyi unutmaya çalıştı.

Umursamaz olmaya çalışarak elini kaldırdı, yüzünde çok ufak fakat gerçeği hiç yansıtmayan bir tebessüm oluşturup 'bir davetsiz misafir' demişti.

Kimse o anda bilememişti, bu kızın hayatlarının merkezine oturacağını ve evin bir üyesi olacağını.

"Hiç unutmadım"

Kız gözlerini kapadı, kafasını yeniden göğsüne dayadı. Yüzü yana dönüktü, düşünüyordu ve yavaşça sallanıyorlardı.

Ona daha fazla yalan söylemek istemiyordu, gözleri gözlerine vicdan azabıyla değil artık rahatlıkla bakmak istiyordu.

"Ben o gece abimden çok korktum"

Adam bir elini kızın belinden ayırdı, saçına bıraktı. Yavaşça okşadı, artık korkmana gerek yok, ben seni koruyacağım demekti bu.

"Hiç bilmediğim sokaklarda sadece koştum, çünkü beni takip ediyordu. İstediğim tek şey bir gecelik sığınacak bir yer bulmaktı"

Pozisyonunu bozmadan kafasını kaldırdı, adamın gözlerine baktı.

"Demir sana söylemem gereken önemli bir şey var, lütfen sözümü hiç kesmeden beni sonuna kadar dinle"

Ali Demir gözlerine bakıyor, merakla bekliyordu. İki kolunu beline sardı, kafası çok az eğikti. Bakışıyorlardı. Müzik ikisinin de kulağına ulaşmaya devam ediyordu. Tek kaşını kaldırdı, Nehir derin bir nefes aldı.

"Ben sana.."

Sustu, bahçe kapısı açıldı. Bakışlar döndü, Zeynep Hanım göründü. Bakışı sarmaş dolaş olan gençlere kaydı. Gözlerini kıstı, ikisi de hızla geriye çekildi.

"Zamane gençleri hiç söz dinlemiyor!"

Söylene söylene önlerinden geçti, yüzlerine bile bakmadan eve girdi. Ona tersti böyle şeyler, evlenmeden böylesine yakınlık istemiyordu.

Genç kızın bakışı adama döndü, gözleri endişeyle doldu. Yine onları ayrı mı tutacaktı, Ali Demir yanına yaklaştı. Elini sıktı, kafasını iki yana salladı.