Alone In The Dark

Κίρα

Τον είχε ακολουθήσει. Είχε καταλάβει από το τηλεφώνημα που είχε λάβει ότι κάτι συνέβαινε και τον ακολούθησε. Τον είδε να συναντά τον Τζέικομπ στο παλιό τους πατρικό... Πλησίασε καλά για να μπορεί να ακούσει τι λέγανε. Πάλι καλά που σαν βρυκόλακας είχε το χάρισμα να ακούει τα πάντα που γινόταν σε απόσταση ενός χιλιομέτρου. Μιλούσαν για την Σελένα. Κινδύνευε από την Κλερ φυσικά και ο Έιντεν δεν θα της το έλεγε ποτέ αν δεν τον ακολουθούσε για να μάθει. Όταν οι κουβέντα τους έλαβε τέλος η Κίρα έφυγε βιαστικά από εκεί για να προλάβει να επιστρέψει στο σπίτι προτού γυρίσει ο Έιντεν και δεν την βρει εκεί που την είχε αφήσει. Πρόλαβε στο παρά τσακ να είναι στο σπίτι και να κρατήσει στα χέρια της ένα από τα αγαπημένα της βιβλία παριστάνοντας ότι διαβάζει.

<<Ήρθες;>> είπε αδιάφορα στον αδερφό της λίγα δευτερόλεπτα μετά που μπήκε και εκείνος στο σπίτι.

<<Ακόμα διαβάζεις;>> την ρώτησε γεμίζοντας ένα ποτήρι με ουίσκι.

<<Τι άλλο μπορώ να κάνω; Έχω βαρεθεί να είμαι συνέχεια στο σπίτι επειδή εσύ φοβάσαι την Κλερ>> είπε και έκλεισε το βιβλίο της τοποθετώντας το στον καναπέ.

<<Κίρα... μην λέμε πάλι τα ίδια... Η Κλερ το έσκασε και για να με εκδικηθεί ξέρεις πολύ καλά ότι είναι ικανή να κάνει κακό στους γύρω μου>> της είπε αυστηρά.

<<Ας μην τα έβαζες μαζί της αδερφούλη>>είπε και στάθηκε δίπλα του<<Ήξερες πολύ καλά από πρώτο χέρι ποια είναι και τι μπορεί να κάνει>>

<<Κήρυγμα μου κάνεις τώρα;>> της είπε λίγο επιθετικά και απομακρύνθηκε από κοντά της.

<<Αφού δεν καταλαβαίνεις... βάζεις σε κίνδυνο και τους ανθρώπους γύρω σου δεν το καταλαβαίνεις;>> είπε αλλά σταμάτησε εκεί για να μην καρφωθεί.

Δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να μάθει ο αδερφός της ότι τον είχε ακολουθήσει και ήξερε ότι η Σελένα ήταν στα χέρια της Κλερ. Θα γινόταν έξαλλος και κάτι που είχε μάθει πολύ καλά τόσα χρόνια δίπλα του ήταν ότι δεν την συνέφερε να τσακώνεται μαζί του και να τον θυμώνει γιατί πάντα εκείνη έβγαινε η χαμένη.

<<Κίρα μην το συνεχίζεις... θα τσακωθούμε και δεν τι θέλω>>

<<Δεν στα λέω αυτά για να τσακωθούμε Έιντεν... απλά για να καταλάβεις τι κάνεις>> του είπε και πήρε την ζακέτα της από την κρεμάστρα.

<<Που πας;>>

<<Μια βόλτα... σε αφήνω να ηρεμήσεις γιατί αν μείνω σίγουρα θα μαλώσουμε>>