BÖLÜM-25

37 8 0
                                    

Karşımda patronum duruyordu. Asaf'la selamlaştıktan sonra bana dönüp "merhaba Deniz hanım" dedi. Asaf Gözümün içerisine merakla bakıyordu. Gülümseyip çalışmaya başladığım holding'in sahibi oluyor abiniz dedim kibarca. Masalara oturduktan sonra bir süre Sessiz kaldık. Asaf'ın abisi sessizliği bozmuştu.
-Eee Asaf bey neler yapıyorsunuz, görüşmeyeli uzun zaman oluyor. Çok yakışıklı olmuşsun.
-Abartma abi sadece 1yıl geçti ve bu bir yılda bol bol konuştuk zaten.
Biraz gülüşmeler geçtikten sonra Asaf lavaboya gitmek için masadan kalktı. Asaf'ın abisi bana dönüp "Asaf nasıl oldu kızım?" dedi. Asaf'ın hastalığından bilgisi vardı Ben de ona Bütün olanları kısaca anlattım. Asaf'ın hastalığı atlattığını ve sevdiği kızın hayatından çıkışını. Asaf'ın abisi oldukça iyi bir adamdı üstelik patronumdu da. Bana Asaf'ın yanında olduğum için teşekkür etti. Asaf lavabodam çıkmış geliyordu ayak seslerinden tanıyordum o adamı, Asaf'ın abisi bana dönüp yakışıyorsunuz dedi gülerek sadece gülümsedim bunu duymak beni çok mutlu etmişti duymak istediğim bir şey de buymuş gibiydi. Asaf masaya oturduktan sonra "ee ne konuşuyordunuz öyle kıkır kıkır bakalım" dedi. Asaf'ın abisi ile birbirimize bakıp gülmeye başladık. Asaf "doğru söyleyin saçım mı bozuk yoksa?" diye sorunca daha çok gülmeye başladık bu sefer topluca gülüşüyorduk. Biraz espri muhabbetleri derken epeyce eğlenmiştik Asaf'ın abisi oldukça matrak bir adamdı. Asaf'la bana bakıp "siz nasıl tanıştınız?" diye sorunca önce bir sessizlik çöktü sonra Asaf'la aynı anda "denizde" dedik. Asaf'ın abisi gülmeye başladı "nasıl yani?" diye sordu gülerek bana. Biraz bahsetmiştik tanışma hikayemizden bana dönüp "amma cesurmuşsun be kızım ben olsam Asaf'ı gördüğüm anda kaçardım oradan" dedi gülerek. Katıla katıla gülmüştüm. Asaf'ın abisine dönüp "ben sizin adınızı bilmiyorum hiçbir web sitesinde yazmıyor" dedim. "Deniz" dedi. Aynı isme sahip olmak biraz garip hissettirmişti bana, daha önceden de birçok kişiyle aynı isme sahiptim fakat Asaf'ın abisinin isminin Deniz olduğunu duyunca biraz tuhaf hissetmiştim. Asaf "adaşsınız" dedi gülerek "ortanızda dilek mi dilesem?" diye de ekledi, çok güzel gülüyordu. Biraz vakit geçtikten sonra yemeğimizi yiyip evlere dağılmak için restorandan çıktık. Restoranın girişinde Asaf'ın abisi dönüp "bir süre daha buradayım tekrar görüşmek üzere Deniz hanım" dedi. Asaf'a sıkı sıkı sarılıyordu. Deniz Abi çok iyi bir insandı ve Asaf'a bayağı değer veriyordu. Vedalaştıktan sonra Asaf'la arabaya binmiştik "teşekkür ederim" dedi "ayrıca yeni işinde hayırlı olsun" diye ekledi, gülümsedim. Asaf "seni bir yere götürmek istiyorum" dedi. Kabul ettim ve onu ilk gördüğüm yere getirmişti beni. Arabadan indik dışarısı oldukça soğuktu, deniz kenarı zaten hep esintili olurdu. Montunu üzerime giydirdi, teşekkür ettim. Arabanın bagajından minik bir örtü getirdi ve yere serdi, oturuyorduk yan yana. Yıldızlar yukarıda ve karşımızda deniz. Onunla denizi karşımıza almıştık, onunla olmak güzeldi. Bir süre sadece denizi ve yıldızları izledik sonra Asaf "nasıl sevdin mi abimi?" diye sordu hevesle ona evet çok iyi bir adam ve oldukça eğlenceli biri dedim. Gözlerini kapattı. "Ben de seviyorum" dedi. "Annemin ilk evliliğinden abim ama hiç üvey yönünden düşünmedik birbirimizi. Her zaman destek oldu bana onu çok sonra tanıdım ama iyi ki tanıdım diyorum. Keşke daha önceden tanısaydım mesela küçükken tanısaydım, onunla arabalarımı paylaşırdım bir sürü arabam vardı biliyor musun renk renk, çeşit çeşit ama ben aralarından en çok kırmızı olanı severdim ve abim olsaydı eğer yanımda onunla kırmızı arabamı paylaşırdım." dedi. Gözleri dolmuştu sarılmak istiyordum fakat yapamıyordum aramızda bir engel var gibi hissediyordum "ağlama sakın" diye fısıldadım "ağlarsan ben de ağlarım" gözümün içine baktı gülümsemeye çalıştı, gözünü kapattı ve aniden sarıldı. Buna ihtiyacım vardı, benim yapamadığımı yapmıştı. Sımsıkı sarılıyordu, sarılıyorduk. Herkesin zaman dursun dediği bir an vardır ya işte bu an zaman durmalıydı. Birbirimize çok yakın duruyorduk neredeyse burun buruna. Asaf birden dudağımdan öptü donakalmıştım resmen konuşma yetkimi kaybetmiştim. Kalbim hızlı hızlı atmaya başlamıştı eğer bu bir rüyaysa beni uyandıranı asla affetmem. Asaf ne yapacağını şaşırmıştı "özür dilerim, özür dilerim, ben ne oldu bana bilmiyorum birden işte..." sürekli aynı şeyleri tekrarlamaya başlayınca elimi dudağına götürdüm ve onu susturdum. Gülüyordum ve utanıyordu. Başımı omzuna yasladım ve öylece kaldık. "Hadi kalkalım, geç oldu" deyince istemesem de "olur" dedim. Arabaya bindik ve evimin önüne geldik. Bugün için teşekkür ederim böyle bir güne ihtiyacım vardı dedim. Gülümsedi. Elimi yanağına götürdüm ve okşadım. Gözlerini kapattı ve bir iç çekti. Ellerimin altında gülümseyen yanakları bulunuyordu. Özür dilerim dedim. Gözleri hala kapalıydı "ne için?" diye sordu gözlerini açtı ve göz göze geldik. Bunun için deyip dudaklarına minik bir öpücük kondurup arabadan hızlıca indim. Kapının önüne doğru koşarken Asaf arabadan indi Deniz diye seslendi kalbim gerçekten biraz daha heyecanlanırsam duracaktı hissediyordum. Yanıma doğru yaklaştı...

"Seni izledim bu gün, yanımda olmasını istediğim adamla aptal deniz"

"Hissettim deniz kızı"

GECEYE TUTSAK DENİZ KIZIWhere stories live. Discover now