《Crazy Love》[Minsung]

○• 26 •○

[POV FELIX]

— Wytłumaczysz mi może dlaczego tak napisałeś na grupie?— powiedziałem do Changbina z lekko czerwonymi policzkami. Chciałem od niego wyjaśnienia, bo trochę mnie to zdziwiło. Tak na luzie napisał, że nasz związek może być realny.

— Nie widzisz nic? Naprawdę niczego nie widzisz? Ty chyba serio mnie nie widzisz— Bin trochę posmutniał.
I już coś zjebałem...

— Changbin, ja naprawdę nie wiem o co ci chodzi..— aż sam posmutniałem. Przykry był widok smutnego Bina.

— Podpowiem ci. Kiedy przyszła ta suka do Jisunga i Minho to przecież cie zapytała czy pójdziesz z nią do kina. I tutaj wkroczyłem ja, powiedziałem, że nigdzie nie idziesz. Starałem się być cały czas przy tobie, ale rzadko mi się to udawało przez Hwanga. Powinieneś już się domyślić o co mi chodzi— po tym co powiedział to ostatni raz na mnie spojrzał i wyszedł z mojego domu. Teraz wszystko rozumiem.
Boże.. jakim ja jestem debilem...

Pobiegłem do swojego pokoju i chwyciłem telefon. Wybrałem numer do Jisunga i włączyłem go na głośno mówiący.

— Halo? Felix, nie mam teraz czasu na rozmowy. Pakuje się— powiedział Jisung z drugiej strony.

— Wiem wiem ale muszę z tobą pogadać. To ważne— odpowiedziałem i zacząłem tuptać po pokoju.

— Skoro mówisz, że to ważne to słucham— odparł Han.

— Już rozumiem czemu Changin się tak dziwnie zachowywał. Wiesz czemu?— szybciej tuptałem po pokoju.

— Skąd mam to wiedzieć?— zapytał Jisung.

— Bo on się we mnie buja, kumasz to?!— praktycznie pisnąłem. Byłem bardzo podekscytowany. On odwzajemnia moje uczucia, o których nawet nie wie.

— Gratki stary. To tyle?

— Jisung!!! Co mam zrobić?! Ty masz chłopaka, więc się znasz, a ja nie— może trochę za bardzo się przejąłem.

— Po pierwsze to się nie przejmuj. Jeśli ci powiedział, albo próbował ci to jakoś przekazać to znaczy, że możesz mu to na spokojnie powiedzieć. Wtedy może i nawet zaproponuje ci związek— powiedział Han i się uspokoiłem. Jeśli on tak mówi to znaczy, że może to się udać.

— Może i masz racje.

— Ja zawsze mam racje— zaśmiał się cicho.

— Nie zawsze. Dobra, ty się tam dalej pakuj, a ja idę go Changbina. Nara

— Ta, pa pa— po tym się rozłączyłem.

Wybiegłem z pokoju, szybko założyłem buty i wybiegłem z domu. Mniej więcej wiem gdzie Bin może być. Szybko pobiegłem w stronę parku. Nie był on zbyt daleko, więc szybko tam dotarłem. Zatrzymałem się by wziąć parę głębszych wdechów i rozpocząłem szukanie Bina.
Obiecuje ci, że jeszcze dziś wyznam ci miłość...

<°•°>

— To są jakieś żarty?!— krzyknąłem na cały park. Szukałem Changbina w parku jakieś dwie godziny i go nie było. Dobrze wiem, że tu przebywa połowę swojego dnia w dni wole lub po szkole.

— Kogo szukasz?— za mną stanął jakiś chłopak. Głos był mi dobrze znany. Odwróciłem się i spojrzałem na chłopaka.

— Wiedziałem, że to ty. Changbin, szukałem cie, a ty tak z dupy się pojawiasz. Chciałem ci coś powiedzieć..— zawstydziłem się trochę i spojrzałem w dół.

— Słucham— uśmiechnął się delikatnie Bin.

— Bo.. dziś mi chciałeś przekazać, że mnie kochasz. Ja.. ja ciebie też..— zarumieniłem się bardzo. Na twarzy Changbina pojawił się większy uśmiech.
— Chciałem ci to powiedzieć już wcześniej ale się bałem, że mnie odrzucisz.. teraz już–— nie dokończyłem bo Changbin mi przerwał. Moje policzki stanęły w ogniu. Nie spodziewałem się tego, że Bin mnie pocałuje.
Ojezuojezuojezuojezu

— Za dużo mówisz. Musiałem cie jakoś uciszyć, bo byś dalej gadał. Tak przy okazji, ślicznie się rumienisz— powiedział Changbin, na co się uśmiechnąłem.
— I zadam ci jedno pytanie. Chcesz może zostać moim komarem?— zapytał lekko zawstydzony.

Na mojej twarzy pojawił się szeroki uśmiech. Przytuliłem mocno chłopaka ze szczęścia.

— Tak tak tak tak— schowałem twarz w zagłębieniu jego szyi. Byłem w tym momencie bardzo szczęśliwy.

— Kocham cie, Lixie.

— Ja ciebie też, Binnie.

To jest najszczęśliwszy dzień w moim życiu.

●♡•♡●

Kompletnie nie miałam pomysłu na ten rozdział. Nawet nie wiedziałam jaką tu dać piosenke. Tak o wzięłam pierwszą lepszą
Myślę, że wam się to spodobało.

~ Pa paa ~