Wife for hired

Chapter 40 (Side truth--sorry)

Alexus POV

I gain my consciousness lying on the cold floor, i open my eyes blinking twice.

It can't be..

I could feel the pain in every move, it was like i'm tearing apart, still burning inside, craving. A curse that I suffered every full moon where after l felt so weak and lame. Damn.

I tried reaching her hand, checking her pulse, trembling. I closed my eyes..

What have I done?

I promise that i'll protect her but she almost die in my hand. I can't lose this woman. I can't lose.

"Wife..wake up." I mumbled, wishing she will hear and answer me.

Why do have to come here? Why are you making me mad..worried.

I gather all my strenght to stand, Damn. I really hate this, i really hate being weak. I cupped her face, staring it for a second.

"I'm sorry..if you met a monster inside me. I lose my control. Please wake up."

I kiss her pale lips for a moment. I carried her, locking in my arms. I can't lose you. Not now..

_____

Third person POV

A week has passed and rusina start waking from a nightmare, she was still unconscious.

"Have i told you to guard her?" his dull eyes stuck on his five men. Kneeling down, looking so frightful.

"We apologize--." he cut off.

Alexus motion his hand, closing his fist as if he was choking it from afar.   The man start losing his breath, falling from the ground.   

"You dissappoint me. What a shame!" he slam his hand against the table, it leaves a crack.

"We accept your punishment, our superior." another men said in a low voice, accepting his fate.

"We accept your punishment, our superior." the remaining men repeated.

"You already lose my trust. Just die."  
He said and their head start to blown up horribly.

"S-someone..help h-her out.."

____

Rusina

Nagising ako na may masakit na pangangatawan, masyadong masakit..lalo na 'y-yong ibaba ko.

Pinilit kung i-upo ang aking sarili at isandal ang aking likod sa headboard ng kama. Wala pa ata akong lakas na maglakad, nanitili mo na ako sa ganoong posisyon ng nakatingin sa kawalan..nang muli kung maalala ang naging sanhi ng masamang kalagayan ko ngayon..Dapat pala hindi ko na itinuloy ang aking balak..ang gabing iyon ay parang isang napaka..samang panaginip.

"Finally..your awake." isang pamilyar na boses ang nagpagising sa aking sistema. 

Napakapit ako ng mahigpit sa makapal na kumot at itinaas iyon hanggang sa aking dibdib.

"You sleep for a week..I'm so worried. "

Ganoon katagal?

P-pero nag-aalala sya?

Normal lang siguro na mag-alala sya dahil malapit nya na akong mapatay. Akma itong lalapit ngunit pinigilan ko 'to.

"W-wag kang lumapit. Pakiusap."

Sariwa pa sa aking isipan ang pangbababoy nya sa aking katawan..na kahit ako ay nandidiri na sa aking sarili..pakiramdam ko ay nawalan ako ng dangal.

"Your curiousity almost kill you.. You should haven't come." walang emosyon nyang sambit. "Now that you know about that thing..does it satisfied you?" ramdam kung pinipigilan nya ang kanyang galit.

Ngunit bakit sya ang nagagalit gayong ako ang naging biktima dito?!

"Hindi. Hindi pa alexus." makahulugang aniya ko na kahit ako ay hindi alam kung saan ko na hugot ang sagot na 'yon.

Alam ko na hindi ko dapat ginawa iyon, ngunit sa aking loob-looban ay para bang may nagtutulak saaking tuklasin ang bawat lihim ni alexus, na sa bawat pagtuklas ko ay may mahahanap rin akong kasagutan na nais kung punan..kahit pa mapahamak at malagay ako sa panganib.

Hindi ko na kayang maging tahimik at mamuhay ng tiwasay kung puro naman kasinungalingan..ayaw kung mamuhay sa kasinungalingan.

Hindi na ako papayag,
Lalaban ako.

_____

Dumating ang dapit at hapon at umalis na si Alexus na nagbigay saakin ginhawa. Pinilit kung ibaba ang aking mga paa at paika-ikang lumakad papunta sa banyo kung saan pagpasok ko palang ay bumungad saakin ang malaking salamin.

Sinigurado kung nasirado ko ng mabuti ang pinto. Nanlaki ang aking mata ng makita ang iilang marka sa aking leeg..dibdib..may pasa ang aking braso, naghilom na ito ngunit nagiwan parin ng kaunting marka.

Tinanggal ko ang aking damit upang mapagmasdan ang mga pasang natamo ko sa halimaw na 'yon. Umabot ang aking tingin saaking puson at hita na may marka rin.

Maria!

Anong ginawa nya saakin?!!

Napapikit ako saka pilit na iwinawaksi ang pagkakamaling nangyari sa gabing 'yon. Nais kung ialay ang aking katawan sa aking mapapangasawa ngunit dahil sa pagkakamali ko rin ay..bigla nalang naglaho. Nakakainis. Naiinis rin ako sa aking sarili.

Mabilis na akong naglinis ng katawan saka bumalik saaking kwarto dahil hindi ko na maatim na manatili pa sakanyang silid. Nasusuklam ako.

Pagkalabas ko ng kanyang kwarto ay isang hindi inaasahang tao ang nakita ko.

Si Mr. Hawk.

"Kamusta kana hija?" may pag-aalala sakanyang tuno.

Hindi kaya alam nya? Hindi pwede.

"A-ayos lang ho." halos naka yukong sagot ko rito.

"Masaya ako at ayos ka lang hija, 'wag mo na sanang ilagay sa kapahamakan ang sarili mo hija." aniya.

Inayos ko ang aking pagkakatayo saka humarap kay mr. Hawk.

"Napapagod na ho ako rito. Gusto ko nalang bumalik sa dati kung buhay..mr. hawk." halos pabulong kung sambit.

"Rusina..hija. You know may mga bagay na hindi na natin kayang iwasan lalo na't ito na ang nakatakda saatin kahit hindi man natin gustuhin..kaya sana lakasan mo pa ang loob mo. Maniwala ka at babalik din sa dati ang lahat." aniya, nais ko mang mabuhayan ngunit ayaw kung lokohin ang aking sarili na pagkatapos ng lahat ng ito ay babalik sa dati ang lahat.

"Mr. Hawk..may gusto lang sana akong itanong.." aniya ko habang ngayon ay nakatingin na sa malayo.

"Go on hija."

"Nais ko po sanang sabihin nyo ang totoo kung nagkataong na ako lang ang napili ni alexus o may iba pang dahilan? P-pakiramdam ho kasi..parang hindi ko na kilala ang aking sarili."

Saglit itong natahimik saka muling nagsalita.

"Maraming sekreto na ang nalaman mo kay Alexus simula ng napunta ka rito..at hija..tungkol sa bagay na iyon ay si alexus lang makakasagot sayo. Wala ako sa posisyon--."

Pinutol ko ang pagsasalita nito kahit nakakabastos.

"Pakiusap..Mr. Hawk..kahit ito lang." ani ko habang may nangungusap na boses.

Ayaw kung makausap ni makita si alexus.

"Oo may dahilan. Lahat ay plano nya hija. Simula ng pagkarating mo rito ay..sinubaybayan ka na nya..you even see him in the street. Nagpakita sya sayo sa unang pagkakataon, ngunit masyado ka noong okyupado kaya ako ang pinapunta nya para kumbinsihin ka. 'yan lang ang masasabi ko hija dahil tiyak na pareho tayong malalagot pag nalaman nyang sinasabi ko ito sayo." sambit ni mr. Hawk, nais ko pa itong tanungin ngunit, ayaw kung mapahamak ito dahil saakin. Kaya kahit ayaw kung man ang makaharap o makausap si Alexus ay gagawin ko na lamang para sa kapayapaan ng aking pag-iisip.

Kung talagang si alexus nga ang mas nakakakilala saakin, wala akong magagawa kundi pakisamahan parin ito kahit labag man sa aking kalooban, Dahil..

Hindi maaring ganito nalang palagi..
Na nagmumukha akong mangmang at nangangapa sa dilim na naghahanap ng mga kasagutan.