ကျောင်းလူဆိုးလေးက လာကြိုက်နေတာ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၁၈

{Zawgyi}

•သူ႔ကို ဆိုဆုံးမမႈျပဳ•

က်ီေလ်ာင္အိမ္ကိုေရာက္တဲ့အခါ ရႈအိုက္ဝမ္က ထမင္းစားပြဲမွာထိုင္ၿပီး ညစာစားေနတယ္။ ၾကည့္ရတာသူမလည္း သိပ္မၾကာခင္ကမွျပန္ေရာက္ပုံရတယ္။

အေမ၊ အခ်ိန္ပိုဆင္းရျပန္ၿပီ” က်ီေလ်ာင္ စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့ပုံနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။

သူ႔အေဖမဆုံးခင္တုန္းက သူ႔ရဲအေမက အခ်ိန္ျပည့္အိမ္မႈကိစၥတာဝန္ယူထားတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္မတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး သူမရဲ႕ေယာက်ာ္းနဲ႔သားကို ဂ႐ုစိုက္ေပးတယ္။

ထိုအခ်ိန္ေတြတုန္းက ရႈအိုက္ဝမ္ကေပ်ာ္႐ႊင္ၿပီး စိတ္ေက်နပ္ေနရတယ္။ သူမကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ေယာက်ာ္းလည္းရွိတယ္၊ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့သားေလးနဲ႔ ခိုင္မာၿပီး ခ်မ္းသာသုခနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့ ဘဝေလးရရွိခဲ့တယ္။ ေန႔ရက္တိုင္းကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ျဖတ္သန္းတာေၾကာင့္ သူမပုံစံက အထူးသျဖင့္အ႐ြယ္တင္ကာ လွပတယ္။

က်ီေလ်ာင္ေလွ်ာက္လာၿပီး ရႈအိုက္ဝမ္နားမွာ ထိုင္လိုက္တယ္။ အလုပ္ကိုအလြန္အကြၽံလုပ္တာေၾကာင့္ ပင္ပန္းေနတဲ့သူမရဲ႕ပုံစံကိုျမင္ေတာ့ သူသတိထားလိုက္မိတာက ဒီထက္ျမက္ၿပီးလွပတဲ့အမ်ိဳးသမီးက သူ႔အေဖဆုံးပါးၿပီး သုံးႏွစ္အေတာအတြင္းမွာ ဒီမိသားစုကိုေထာက္ပံ့ႏိုင္ဖို႔ ႀကီးမားတဲ့အင္အားစိုက္ထုတ္ထားရတယ္လို႔။

“ဟုတ္တယ္ ဆင္းရတာ၊ သားေရာ စားၿပီးသြားၿပီလား? ထမင္းက်န္ေသးတယ္” ရႈအိုက္ဝမ္မတ္တပ္ထရပ္ၿပီး က်ီေလ်ာင္အတြက္ ခြက္ယူဖို႔ျပင္လိုက္ေပမယ့္ သူျမန္ျမန္ဆန္ဆန္သူမကို ျပန္ထိုင္ခိုင္းလိုက္ရတယ္ “သားစားၿပီးသြားပါၿပီ” သူအေသအခ်ာေျပာလိုက္တယ္။

အဲ့ေတာ့မွ ရႈအိုက္ဝမ္လက္ေလ်ာ့လိုက္ၿပီး လတ္တေလာသူ႔ရဲ႕သင္ခန္းစားအေျခအေနေတြကို သိလိုစိတ္နဲ႔ေမးျမန္းေတာ့တယ္။ က်ီေလ်ာင္က သူမရဲ႕ေမးခြန္းေတြကို တခုခ်င္းစီျပန္ေျဖေပးတယ္။ စိတ္ေက်နပ္သြားတာေၾကာင့္ ရႈအိုက္ဝမ္သူ႔သားေလးေခါင္းကို ပုတ္လိုက္တယ္။ သူမအိမ္ျပန္လာတိုင္း က်ီေလ်ာင္အဆင္ေျပေနတာကိုျမင္ေနသေ႐ြ႕ သူမႀကိဳးပမ္းရတာေတြ၊ ပင္ပန္းတာေတြက သူမအတြက္အေရးမပါေတာ့သလို ခံစားရတယ္။