ကျောင်းလူဆိုးလေးက လာကြိုက်နေတာ ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၅၇

{Zawgyi}

•သားရဲတစ္ေကာင္ကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ၾကည့္ေနသလိုမ်ိဳးစိုက္ၾကည့္•

ဟဲ့ခ်န္းမင္ မ်က္လုံးအေရာင္ေတာက္သြားၿပီး ေရွ႕ကိုႏွစ္လွမ္းတိုးသြားတယ္။ သူ႔ရဲ႕ေႏြးေထြးတဲ့လက္ဖဝါးက ႏူးညံ့ျဖဴေဖြးေနတဲ့ အသားအေရေပၚကို နယ္ခ်ဲ႕လာတယ္။ သူ႔ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ နားထဲေလမႈတ္လိုက္ၿပီး "ေဘဘီ မီးၿငိမ္းသြားေအာင္လို႔ ႁပြန္ေခ်ာင္းႀကီးကိုကိုင္ခ်င္လား?"

ခပ္သာသာေလးထြက္ေပၚလာတဲ့ သူ႔ေလသံက ဆြဲေဆာင္မႈရွိလို႔ေနတယ္။

က်ီေလ်ာင္မ်က္ႏွာကို လွည့္ပစ္လိုက္တယ္။ သူ႔ဘာသူလည္း ေတြးေနေသးတယ္။ မင္းကိုကိုင္ခြင့္ေပးတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္လုံေလာက္ေနၿပီဟာကို ထပ္ၿပီးေတာင္းဆိုေနေသးတယ္။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းသူကိုက္ကာ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘူး။

ဟဲ့ခ်န္းမင္အသာရယ္ကာ က်ီေလ်ာင့္ရဲ႕ေမးခြၽန္ခြၽန္ေလးကို ကိုင္လိုက္တယ္။ သခင္ကိုကပ္ဖားယပ္ဖားလုပ္ေနတဲ့ ေခြးေလးတစ္ေကာင္လိုမ်ိဳး ေၾကာ့ရွင္းတဲ့လည္တိုင္တစ္ေလွ်ာက္ ဖိကပ္နမ္းကာ အားရေအာင္စုပ္ၿပီးေတာ့မွ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။

သူ႔ရဲ႕အဆုံးသတ္လုပ္သြားပုံကို သေဘာမက်တာေၾကာင့္ က်ီေလ်ာင္မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားတယ္။

ေလွကားေပၚျပန္မတက္ခင္မွာ ခဏေလာက္ေတြးေတာေနၿပီး ဒီကိစၥကိုရွင္းသြားေအာင္လုပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ "ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ငါ့အေမကိုမေျပာနဲ႔"

သူ႔ထက္စာရင္ ရႈအိုက္ဝမ္ကပိုအျပစ္ကင္းတယ္။ ဟန္ခ်က္ညီေနတဲ့မိသားစုေလးတစ္စုက ၿပိဳကြဲသြားရတဲ့အျပင္ တစ္ဦးတည္းေသာသားေလးကလည္း ဆြဲထုတ္ခံလိုက္ရတယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ အခုခ်ိန္မွာ သူလည္းဘဝသစ္တစ္ခုျပန္စေနၿပီ မဟုတ္ရင္ သူဟဲ့ခ်န္းမင္ကို ေသခ်ာေပါက္မုန္းမိလိမ့္မယ္။

"ေကာင္းပါၿပီ" လူငယ္ေလးက သူ႔ရဲ႕လူးလြန႔္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး အေလးအနက္ေျဖလိုက္တယ္။

ဘာမွေျပာစရာမရွိေတာ့တာေၾကာင့္ က်ီေလ်ာင္လည္း လက္ေဆာင္ဘူးေလးပိုက္ၿပီး အေပၚတက္ခဲ့လိုက္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာ အဲ့အမ်ိဳးသားေလးနဲ႔ လမ္းမခြဲခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ဆက္ၿပီးတြဲေနရင္လည္း က်ီခ်င္းဝမ္ကိုဝမ္းနည္းေအာင္ လုပ္ေနမိသလိုခံစားရတယ္။