~You look little lost~ Reese&Rhodes [ZAKOŃCZONA]

Closer...

Dzis wracamy do Chicago,do szpitala. Jednak gdy byliśmy niedaleko widzieliśmy kłęby dymu. W okolicy mieszkania Sarah'y. Gdy podjechalismy bliżej okazało się ze to jej mieszkanie plonie. Gdy ujrzała ten widok zakryła twarz ręką i wysiadla z samochodu.
-Sarah...-wyszlem za nią.
-Nie...
Łzy spływały po jej policzkach. Wszystko co miała idzie z dymem. Po chwili odwróciła się twarzą w moja stronę bez wahania przytulilem ją. Coś w niej pękło...najpierw to wszytko i jeszcze teraz traci dach nad głową.
-Choć jedziemy do mnie.
Zanim dojechaliśmy Reese zasnęła. Delikatnie zanioslem ją do łóżka i usiadłem obok niej. Gdy się ogarnalem polozylem się obok niej. Słyszałem jej szloch...był cichy ale intensywny.
-Hej...-polozylem dłoń na jej policzku-nie płacz juz. Zamieszkasz ze mna. Wszystko się ułoży.Ok?
Kiwnęła głową...
W nocy obudziły mnie wymioty Reese, podnioslem się i poszlem za nią.
-Wszystko ok?-spytalem
-Tak, emocje...
Nastał świt...budziki dzwonily, juz czas. Ruszylismy do pracy...
***
Mam wrazenie ze to nie tylko emocje...
-Wszystko ok?-spytała Nathalie.
-Tak...chyba.
-Chyba? Sarah...
-Mam dziwne wrażenie ze jestem...
-W ciąży?
-T... Tak
Byłam zdziwiona ale  z drugiej strony...chciałam tego.
-Chcesz się zbadać?
-Może i to dobry pomysł...
Nathalie pobrała mi krew i oddala do laboratorium a ja poszlam wykonać planowy zabieg. Po kilku godzinach wróciłam do Nathalie. Stała z tabletem w ręce.
-Mialas racje- ucieszyła się Manning
-Co?-zdziwilam się.
-Gratuluje !
-Nie wiem co ...
-Connor się ucieszy.
-Raczej tak...
A jednak. Szczerze mówiąc to oboje tego chcieliśmy ale czy tak szybko? Wjechałam winda na 10 pietro tam jest taras gdzie zawsze przesiadywaliśmy. Stal tam oparty o barierkę. Zastanawialam się czy to aby dobry moment...jak nie teraz to kiedy? Huu...(westchnelam).  Podeszlam do niego.
-Connor...
-Hej kochana.
-Muszę  ci cos powiedzieć ...
-Cos sie stało?
-Tak...znaczy...nie...w sumie to ...nie wiem-spuściłam głowę.
-Sarah...wszystko dobrze?-zmartwił się.