Why Does it Matter?

Chapter 11: Repulsion

"Yanna." Dahil sa tawag na iyon mas lalo kong binilisan ang pagbabalik sa camera sa loob ng lalagyan neto, my fingers are even shaky dahil sa sobrang kaba. I immediately gather my things upang makaalis niya but I feel a sweaty hand finally caught my arm.

"Yanna, ano ba?!" I feel like my chest is gonna burst, after almost two weeks na pag-iwas sa mga mata niya, ngayon ko na lamang ito nakita ng malapitan at pakiramdam ko matutunaw ang tuhod ko sa bigat na ibinibigay ng mga matang iyon. Damn!

Now I know why repulsion force exist, directly when nature pull away two charges that are similar from each other.

"A-ah Veriane, may gagawin p-pa ako." I want to bite my tongue so hard it would bleed dahil sa pagkautal ko. Her brown eyes become colder dahil sa binitawan kong salita, her hand is still lightly gripping my arm, hindi ko alam pero ang distansya naming ay nagpaestatwa sa akin.

I feel like my whole body become dysfunctional! My whole nerve system is block one way or another because of this girl in front of me. Her eyes are now grim! Kitang-kita ang pagkapikon sa mukha.

"Veriane? Really?" Halos manlamig ako ng marinig ko ang mapang-uyam niyang tawa kaya naman napatingin ako sa mga players na palihim na nakatunganga sa aming dalawa. They don't even have the slightest idea what is happening now!

"A-ah, may tatapusin p-pa kasi a-ko. Sorry." I said at unti-unting ibinaba ang kamay niya sa braso ko. My cortisol level is beginning to rise as she looks at me with disbelief in her eyes.

Ang bakas ng pawis sa katawan niya ay talaga namang nakakapang-deliryo ng kalooban ko kaya pinilit kong titigan lang ang sahig dahil na rin sa hiya at guilt na nararamdaman ko para sa kanya. I heard her cursed in a low voice. Kaya naman napapikit ako, kinakalma ang sarili dahil kahit ako natataranta na din sa nagkakarerahang mga hormones sa katawan ko!

"You're avoiding me." Agad akong napatingin sa kanya at napalunok. Now, her face is stoic and blank. Pakiramdam ko nanlamig ang buong katawan ko sa sinabi niya. I feel like I've been found guilty of the crime I did in the first place! Oo na! Iniiwasan ko na siya!

"Are you seriously running away from me? Because I know you can't." I feel like my pupils dilated because of her meaningful remark bago niya ako tuluyang bitawan at naglakad patalikod, I can see how the girls are intently watching us, gustuhin ko mang umirap dahil ang iilan sa kanila ay mukhang kinikilig pa hindi ko magawa dahil ang buong atensyon ko ay nakay Ven. Kinuha niya ang duffel bag niya at isinukbit iyon sa balikat niya habang tahimik na naglakad palabas ng court.

I feel like I run out of oxygen, napasinghap ako at napahawak pa sa ulo, kahit ako naguguluhan at hanggang ngayon hindi ko alam kung ano ang gagawin! I don't know how to freaking deal with myself! How to deal with her! Punyeta! Pwede isa-isang problema lang!

Dwayne looks at me in an apologetic manner, I immediately smile at her. Bumuntong-hininga ako bago nagdesisyon na lumabas na ng court. Feeling ko guguho ang mga binti ko habang inaalala kung gaano siya kalapit at kaseryosong tumitingin sa akin kanina. I couldn't help but stare and....  miss her, up close.

It's been a rough two weeks, since that incident. After that, pakiramdam ko nag-iba lahat ng prinsipyo at pinaniniwalaan ko sa buhay. When you live up to a life of not being inconsiderably affected by how other's feel towards you, hindi mo basta-basta hahayaang maapektuhan n'on ang buong pagkatao mo.

But after her confession, I feel jittery every time na maalala ko yung linyahan niyang 'I'm all yours', hindi mapigilang mag-rumble ng mga intestine ko, feeling ko ung enzymes ko sa loob ng tyan ko umaapaw lagi! And ever since then, feeling ko nag-amplified lahat ng nararamdaman ko sa kanya.

I feel so attracted to her that every time I see her, I feel like my whole endocrine system is producing endorphins and oxytocin, like every gland can only produce the err love hormones and I could feel that it could be the cause of my death from over dosage! Hindi ko alam, pakiramdam ko nagrarambulan ang mga internal organs ko dahil sa presensya niya!