တေန႔က မဂၤလာေဆာင္အေၾကာင္းေျပာၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ ဒီေန႔ Dinner အေၾကာင္းေျပာျပရဦးမယ္။ စိတ္မပူနဲ႔။ Dinner က မဂၤလာေဆာင္ေလာက္ အိုးနင္းခြက္နင္းမျဖစ္လိုက္ဘူး။ ဒီေတာ့ ေပ်ာ္စရာေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ နားေထာင္ခ်င္တဲ့ လူေတြရွိေတာ့ ေျပာပါ့မယ့္။ က်ဳပ္က ႐ုပ္ေခ်ာသေလာက္ ေစ်းလည္း မကိုင္တတ္ပါဘူး။
မဂၤလာေဆာင္က ဟိုလုပ္ဒီလုပ္နဲ႔ အားလံုးသိမ္းဆည္းၿပီးတဲ့အခါလည္းၾကေရာ ညေန ၄ နာရီထိုးပါေလေရာ။ ဗိုက္ကလည္း ဆာလိုက္တာ ေသမလိုပဲ။ တကယ္ေျပာတာ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ အႏုျမဴဗံုးမ်ိဳခ်ရင္ေတာင္ တန္းၿပီး ခ်ီးျဖစ္မွာ။
ကိုယ္မဂၤလာေဆာင္ ကိုယ္ဘာလို႔မစားလဲ ဟုတ္လား? စားရေအာင္ ဧည့္သည္ေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကို ပတ္ၿပီး သြားၿဖီးျပေနရတာကိုး။ ဒီေတာ့ စားမယ္ၾကံလိုက္ စင္ေအာက္ကိုဆင္း ဧည့္ပရိသတ္ကို ဧည့္ခံေနမွေတာ့ ဘာမွ ဗိုက္ထဲမဝင္ဘူး။ ဟိုလူႀကီးကေတာ့ စိတ္ခ်ရသလားမေမးနဲ႔။ လွစ္ခနဲေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားၿပီး စင္ေပၚမွာ ထားတဲ့မုန္႔ေတြ သြားသြားအုပ္ေနတာ။ က်ဳပ္ေတာင္ မေခၚဘူး။ က်ဳပ္ချမာ မဂၤလာပြဲလည္းၿပီးေရာဗိုက္ေဟာင္းနဲ႔။
အဲ့ဒါနဲ႔ Dinner ပြဲ မသြားခင္ တခုခုေတာ့ စားမွရမယ္ဆိုၿပီး ေခါက္ဆြဲေၾကာ္တစ္ပြဲမွာလိုက္ေရာ။ မဟုတ္ရင္ ဟိုလူႀကီးကို လမ္းမွာ အစိမ္းလိုက္မ်ိဳခ်မိႏိုင္တယ္။ အဲ့ဒီေလာက္ကို ဆာေနတာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေခါက္ဆြဲလုပ္ဖို႔ ဂ်ံုစိုက္ထားတဲ့ေျမက အစိုးရအိမ္ရာစီမံမ်ားမိသြားသလားမသိဘူး။ ဆံုးဆံုးကို ျမႈပ္ၿပီး ေပၚကိုမလာေတာ့တာ။ ေနာက္ဆံုး ဆက္ေစာင့္ရင္းက စိတ္မရွည္ေတာ့တာနဲ႔ စားပြဲထိုးေလးေခၚၿပီးေမးလိုက္ေတာ့မွ က်ဳပ္ရဲ႕ မဂၤလာမဦးရေသးတဲ့ ပူပူေႏြးေႏြး ခင္ပြန္းႀကီးကို ေပးလိုက္တယ္တဲ့ဗ်ာ။ ဒင္းက စားပစ္လိုက္မွာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ဆီကို ေရာက္မလာတာ။ ေကာင္းေရာ။ အဲ့ဒါနဲ႔ ဟိုလူႀကီးကို ေမးၾကည့္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ....
"ေအးေလ ခ်ာတိတ္။ ငါ့အတြက္ မွာေပးတယ္မွတ္ၿပီး စားပစ္လိုက္တာေပါ့။ ကဲ.... ကဲ..., အဝတ္လဲေတာ့။ Dinner ခ်ိန္နီးၿပီ။ သြားၾကစို႔။"
YOU ARE READING
စိတၱဇ၏ အပိုင္းအစမ်ား || စိတ္တဇ၏ အပိုင်းအစများ
Short Storyေဆာင္း႐ိုင္းဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးက သူ႔ရဲ႕အေၾကာင္းကို အလွ်င္းသင့္သလို ေျပာျပတဲ့ One short ေလးေတြပါ။ ဆောင်းရိုင်းဆိုတဲ့ ကောင်လေးက သူ့ရဲ့အကြောင်းကို အလျှင်းသင့်သလို ပြောပြတဲ့ One short လေးတွေပါ။
