စိတၱဇ၏ အပိုင္းအစမ်ား || စိတ္တဇ၏ အပိုင်းအစများ

(၂၁) ခ်က္ျပဳတ္ျခင္း အႏုပညာ

စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းေတြ ေျပာရဦးမယ္။ ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ ေဆး႐ုံကလည္း ဆင္းေရာ ေဆာင္းရိုင္းတို႔ လုပ္ငန္းခြင္ထဲ တန္းဝင္ပဲ။ Honeymoon ဆိုတာ ဘာမွန္းကို မသိလိုက္ဘူး။ တဖက္ကေတြးၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း ဒီလိုၿပီးသြားတာပဲ ခပ္ေကာင္းေကာင္းရယ္။ က်ဳပ္ရဲ႕ Honeymoon က ဒုတိကကမာၻစစ္တုန္းက သူလ်ိဳေတြလို စြန႔္စားခန္းေတြနဲ႕ ျပည့္ေနတာ ခင္ဗ်ားေလးတို႔လည္းသိသားပဲ။ မဟုတ္ရင္ က်ဳပ္ချမာ ဂ်ပန္တပ္က ဖမ္းမိတာထက္ အျဖစ္ဆိုးနိုင္တယ္။ ေနာက္ထပ္ေကာင္းတဲ့အခ်က္က သူမ်ားေတြလို Honeymoon ကေန ျပန္လာရင္ လြမ္းဖ်ားလြမ္းနာက်ေနတဲ့ ဖားခုန္ညွင္းလို ေငါင္စင္းစင္းေတာ့ မျဖစ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ သို႔ေပမယ့္ က်ဳပ္ ေရွ႕က ႏွစ္ေပနီးနီးျမင့္တဲ့ report  အပုံႀကီးကေတာ့ မမိုက္ဘူးဗ်။

"ကိုကိုကို ဘာကိစၥ ဒီ report ေတြက ဒီေလာက္မ်ားေနတာတုန္း။"

ကိုကိုကို ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္ PA ေလ။ နာမည္က ဩဘာကိုကိုတဲ့။ သူ႕နာမည္ အျပည့္အစုံသာေခၚရရင္ က်ဳပ္ အသက္ထြက္ဖို႔ပဲ။ ဒီေတာ့ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ လူလည္းသက္သာ waste management လည္း လုပ္တဲ့အေနနဲ႕ "ကိုကို" ဆိုတာကို ေရွ႕က "ကို" တပ္ေခၚတာေလ။

"ဥကၠဌက အေရးမႀကီးတဲ့ကိစၥေတြဆို Boss Honeymoon က ျပန္လာရင္ လုပ္ပါေစေျပာလို႔ပါ။"

ဒါ က်ဳပ္အေဖ က်ဳပ္ကို သက္သက္ပညာျပတာ။ သားအဖခ်င္းဗ်ာ။ က်ဳပ္ မရွိတုန္း ကိုယ္စားလုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ဘာျဖစ္မွာက်လိဳ႕။ ေျပာျပန္ရင္လည္း ကေလးဆန္တယ္၊ ကပ္တြက္တယ္ျဖစ္ဦးမယ္။ က်ဳပ္မွာ သူ ေပးစားတဲ့ ေယာက္်ားလည္း ယူရေသးတယ္။

"ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုလုပ္ၿပီး အေရးမႀကီးတဲ့ကိစၥ ဒီေလာက္မ်ားလားဟ။ အေရးမပါေတြက စၿပီး ငါက ဆုံးျဖတ္ေပးရမွာလား။ မဟုတ္တာေတြ။ အစည္းအေဝး‌ေခၚစမ္း။"

မွတ္ထား။ ေဆာင္းရိုင္းကို ဒီလို ပုံခ်လိဳ႕ရရိုးလား။ အစည္းအေဝးေခၚၿပီး ရွိရွိသမွ် report ထဲကကိစၥ မွန္သမွ် တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးရွင္းခိုင္းလိုက္တာေပ့ါ။ ႐ုံးဆင္းခ်ိန္လည္းက်ေရာ အဲ့ဒီ့အပုံႀကီးက အစအနမက်န္ေအာင္ ရွင္းသြားေရာ။ က်ဳပ္က ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အိမ္ျပန္႐ုံပဲ။ I'm cool, am I?