Chapter 23

13.4K 563 48
                                    

Binilisan ko nalang ang lakad ko dahil sa tanong ni Ozi.

Bakit ba siya ganyan? Tapos naapektuhan naman ako! 

"Ate Ami, makulit na po si Amaya. Madaldal na rin po." Sabi ni Rina. I smiled.

"Talaga? Hinahanap niya ba ako?" Tumango siya.

Nadaanan namin ang isang covered court ng bahay ampunan. Dito madalas tinuturuan mag-exercise ang mga bata at maglaro na rin ng iba't ibang sports. Also kapag may mga small events ay dito rin ginagawa ang lahat.

Pagkapasok namin sa isang mini event hall nila, nakita namin na nandoon na ang ibang mga bata at hinihintay kami. There are smiles plastered on their faces and I am so happy to see that. I smiled at all of them.

"Magandang Umaga po Ate Ami at Kuya Ozi!" They all greeted. It was like they really expect us to come here. Siguro ay sinabi na ni Ozi kay Sister Helen kaya ganon.

"Hi, dearies!" I said with glee.

"Kamusta kayo?" Ozi said.

Yung sampung bata na kasama namin ay umupo na rin kasama ang iba pa.

"Doon muna ako sa kanila." Ozi said. Tumango ako.

Lumapit naman sa akin si Tita Rhian, she's also helping here at stay in siya, she's carrying Amaya. I hurriedly went them. Niyakap ko sila parehas. Tapos kinarga ko agad si Amaya and kissed her. I really missed my baby.

"Hey, Amaya. How are you?" I asked. She giggled. This baby is really beautiful with her amber eyes. Well, all the kids here are beautiful and lovely.

"Mimi!" I let out a soft chuckle. Right, she calls me Mimi.

"I missed you." I kissed her again.

"Mityuuu..."

"Nako, Amira mabuti naman at nakapasyal ka ulit." I looked at Tita Rhian and smiled at her.

Halos lahat ng staffs ay ka-close ko naman pero mas malapit talaga kami nila Tita Rhian at Sister Helen.

"Yes po, actually this was sudden. Kung hindi po sinabi sa akin ni Ozi na pupunta kami rito ay hindi po ako makakapunta." She looked at Ozi who was now playing and talking with other kids.

I am smiling right now looking at him. He really loves kids, huh? Karga niya pa rin ang Parekoy niya.

Umiwas ako ng tingin when he suddenly look at our direction.

"Magkakilala pala kayo. Madalas ding nagpupunta si Ozi rito. Nagluluto siya para sa mga bata at nakikipaglaro. Mahal na mahal niya lahat sila tulad mo. Napakalaking pasasalamat namin at dumating kayo."
Tumango nalang ako. Wow ginagawa lahat ng 'yon ni Ozi?

"Walang anuman po."

I haven't cooked for the kids here. I mean kapag kasi nagpupunta kami rito ay may mga foods ng tapos na iluto. But Ozi buys ingredients tapos dito siya nagluluto? That's really nice of him. Hindi ko talaga inaasahan iyon.

Nasa harap na kami ngayon ng mga bata. Nagbigay lang ako ng kaunting mensahe sa kanilang lahat habang karga ko pa rin si Amaya. I guess we both missed each other that's why hindi kami mapaghiwalay.

Honestly, I really do love babies or kids.
Kaya nga noong dumating ang kambal ay sobra akong natuwa dahil bukod sa mga batang nandito sa Home for the Angels ay may kambal pa akong aalagaan sa tuwing bumibisita ako sa bahay ni Kyana.

"So, who wants to play with their new toys?" I asked.

"Ate Ami, tagalog please!" I laughed a little.

Mafia Boss 3: My Bodyguard حيث تعيش القصص. اكتشف الآن