Chapter 24

13.7K 595 56
                                    

Nakisabay kami sa mga bata sa pagkain ng dinner nila. They enjoyed all the foods we've prepared hanggang sa kailangan na naming magpaalam sa kanila.

I was waiting for Ozi habang karga ko pa rin si Amaya, nakatulog na rin siya sa balikat ko kaya balak ko na rin siyang ihatid sana sa kwarto nila.

Kinukuha siya sa akin ni Sister Helen para makapagpahinga na rin daw ako but I said it's okay if ako nalang muna magpapatulog sa kanya. Hindi ko alam kung kailan ulit ako makakabalik dito kaya sinusulit ko ang natitira pang minuto. I'll surely miss this baby again. Minsan ko nang naisip na ampunin ko nalang siya but I am not ready yet to become a mom. I mean I have a really busy schedule everyday. Managing big businesses isn't that easy. Kaya natakot ako na baka hindi ko rin maalagaan ng maayos si Amaya. Marami ring mga kailangan pang ayusin dahil hindi pa naman ako kasal at walang asawa. But it's still okay to adopt a child even if I'll be a single Mom. Also, wala akong time to attend the pre-adoptive forum or seminar. Kaya naisip ko na mas makakabuti na dito nalang muna si Amaya. Mas okay din na sana balang araw balikan siya ng mga magulang niya kapag maayos na ang lahat, iyong tipong kaya na nilang bigyan ng magandang buhay ang bata. Not only for Amaya but for all the kids in here kung sakali man na babalikan sila ng totoo nilang mga magulang.

I looked at Amaya na nakahilig sa balikat ko. I'm pretty sure that this baby is not pure Filipino. She has amber colored eyes at halatang may foreign blood. She has also a curly light brown hair at halos magkaparehas na kami ng puti.

Napatigil ako nang may marinig akong pag-uusap sa isang pasilyo na dadaanan ko sana papunta sa kwarto ng mga bata. I hid behind the wall.

Aalis na ulit sana ako dahil ayokong makarinig ng pag-uusap ng iba but I can't move my feet.

"Mom, bumalik ka na sa amin." That was Ozi's voice. It was soft and almost begging.

I tried to peek. There I saw Ozi and Tita Rhian. She was holding Ozi's hands. My eyes went big.

Mom?

Si Tita Rhian ay Mommy ni Ozi?

"Kahit para sa amin nalang ni Samina? Ako na ang bahala kay Dad." He added.

I pursed my lips. Oh my god.

Tuluyan na akong umalis palayo, hindi tamang makinig ako sa usapan nila. But what I've just heard literally shocked me. I mean I didn't expect na mag-ina sila. Kaya pala medyo magkamukha. It's just that Ozi has hazel eyes and Tita Rhian has black colored eyes.

Pero kung ganon nga, then what happened to them?

Broken family ba sila? Bakit gustong bumalik ni Ozi ang ina? Does it mean his Mom left him too?

At sino naman si Samina? Kapatid o girlfriend?

The latter made my heart clenched. I shook my head, muntik ko na ring mabangga si Ate Sabel, isa sa mga staffs dito na nag-aalaga sa mga bata.

"I'm so sorry Ate Sabel," I said. Lumipad kasi sa kung saan ang isip ko at hindi ko na namalayan ang paligid.

"Ms. Amira, may problema ba?" She asked, worried.

"Ah wala naman po. Medyo pagod lang." I smiled.

"Ay nako, nakatulog na pala si Amaya. Akin na Ms. Amira para makapag-pahinga ka na rin." Tumango ako at ngumiti tsaka ko ibinigay sa kanya si Amaya.

"Ikaw na ang bahala Ate Sabel ha?"

"Huwag kang mag-alala. Salamat nga pala at napadalaw kayo rito ni Ozi. Halata sa mga mukha ng mga bata na sobrang saya talaga nila, lalo na at may bago na naman silang mga laruan at gamit."

Mafia Boss 3: My Bodyguard Where stories live. Discover now