𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏 [ 𝑻𝒂𝒆𝒈𝒊 / 𝑵𝒂𝒎𝒋𝒊𝒏 ] Completed!!

𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏(24)

​ေဆာ့ဂ်င္​ နာက်င္​မႈ​ေပါင္​းစံုႏွင္​့ႏိုးထလာ​ေတာ့..
​ေဘး​တြင္​ သူ႔အား ​ေစ့​ေစ့ထိုင္​ၾကည္​့​ေနတဲ့ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီကို ျမင္​​ေတြ႔မိ​ေတာ့ မ်က္​ခံုးထူထူတို႔က တြန္႔ခ်ိဳးမိသည္​..။

ၿပီးမွ မ်က္​လံုးကို အသာျပန္​စင္​းၿပီး ကုတင္​​ေပၚမွ လက္​​ေထာက္​ၿပီး ထရင္​ႀကိဳးစ​ား​ေတာ့ ​ေအာက္​ပိုင္​းမွ အတိုင္​းအဆမဲ့ နာက်င္​မႈ​ေၾကာင္​့ အင္​့ခနဲ႔ ျပဳတ္​က်သည္​..။

"ဟက္​ မင္​းဒီ​ေလာက္​​ေတာင္​ ခံႏိုင္​ရည္​မ႐ွိဘူးလား ကိုယ္​လုပ္​​ေတာ္​"

အ႐ွင္​့ယြန္​းဂီသည္​ ခပ္​ဟဟရယ္​ကာ ​ေဆာ့ဂ်င္​အား ဂ်ိဳင္​းႏွစ္​ဖက္​မွ ဆြဲထူမၿပီး ကုတင္​​ေပၚသို႔ ျပန္​တင္​​ေပးသည္​..။
​ေဆာ့ဂ်င္​မွာ​ေတာ့ ႐ုန္​းခ်င္​​ေပမယ္​့လည္​း ကိုယ္​့ဘာသာကိုယ္​​ေတာင္​ မလႈပ္​ႏိုင္​သည္​့ အ​ေနအထားျဖစ္​တာမို႔ အသာ ၿငိမ္​​ေနရသည္​..။

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီသည္​ ​ေဆာ့ဂ်င္​ ​ေ႐ွ႕တည္​့တည္​့ဝင္​ထိုင္​ၿပီး ​ေမးဖ်ားကို အသာဆြဲယူၿပီး မ်က္​ႏွာကို ​ေမာ့​ေစသည္​..။

"ကိုယ္​့ကိုၾကည္​့"

​ေဆာ့ဂ်င္​သည္​ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီ​ေျပာသည္​့အတိုင္​း မ်က္​လံုး
လွန္​ၾကည္​့သည္​..။
စကားနား​ေထာင္​​ေသာ ​ေဆာ့ဂ်င္​​ေၾကာင္​့ အ႐ွင္​ယြန္​းဂီ ခပ္​မဲ့မဲ့ရယ္​ၿပီး ဆံသားနက္​နက္​တို႔ကို သပ္​တင္​​ေပးသည္​..။

"စစ္​သူႀကီးကင္​မ္​ ျပန္​​ေရာက္​လာႀကီ အခုအခ်ိန္​ဆို မင္​းကို လိုက္​႐ွာ​ေန​ေတာ့မွာပဲ ဒါမွမဟုတ္​ သိသြား​ေလာက္​​ေရာ​ေပါ့ "

အ႐ွင္​ယြန္​းဂီ​ေျပာလိုက္​​ေသာစကား​ေၾကာင္​့ ​ေဆာ့ဂ်င္​မွာ လက္​ဖ်ား​ေလး​ေတြ​ေအးစက္​ၿပီး ႏႈတ္​ခမ္​းဖူးဖူးတို႔က တုန္​ယင္​လာသည္​..။ အဖ်ား​ေသြး႐ွိၿပီးသား​ေဆာ့ဂ်င္​သည္​ အဖ်ား​ေတာင္​တက္​လာသလို...။

ထို႔​ေနာက္​အ႐ွင္​ယြန္​းဂီရဲ႕ လက္​ဖဝါးကို ဆုပ္​ကိုင္​ၿပီး ​ေမွ်ာ္​လင္​့ခ်က္​မ်က္​ဝန္​းမ်ားျဖင္​့ၾကည္​့ကာ.။

"​ေက်း ​ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ဂြၽန္​းနဲ႔ ​ေပး ​ေတြ႔ ပါ"