really love

Επανασύνδεση

    Σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού σκέφτομαι, όσα έχω να αντιμετωπίσω στην επιστροφή μου, τα οποία δεν φαίνονται καθόλου ευοίωνα.

    Θα έχω ένα δύσπιστο αγόρι προς το μέρος μου, ενώ η κολλητή μου θα κάνει ανάκριση πρώτου βαθμού για τον Άγγελο. Λες και γνωρίζα πως θα έρθει Πάρο! Γιατί πρέπει να πληρώνω πάντα εγώ για τις πράξεις του; Είναι άδικο, καθώς αυτό συμβαίνει και στις δύο περιπτώσεις. Τον απεχθάνομαι!

    Μόλις φτάνω στο λιμάνι, αποφασίζω πως πρώτον από όλους, θα δω τον Δημήτρη. Έτσι όταν βρίσκω ταξί, αναφέρω την δική του διεύθυνση. Νιώθω περίεργα, καθώς έχω αρκετό καιρό να τον επισκεφτώ στο σπίτι του. Βασικά ήταν πριν την επέμβαση...

    Βρίσκομαι στην αυλή του πλέον και στην αρχή διστάζω. Έχω μεγάλο άγχος για την αντίδραση του. Ελπίζω πραγματικά να με καταλάβει και να με συγχωρέσει. Ίσως, αν με αγαπάει, όσο τον αγαπάω εγώ, να μην έχει άλλη επιλογή. Και εγώ το ίδιο θα έπραττα, χωρίς δεύτερη σκέψη. Το μοναδικό μου κίνητρο ήταν η υγεία του.

     Χτυπάω το κουδούνι με τρεμάμενη καρδιά και μου ανοίγει. Αισθάνομαι σαν να να είναι το πρώτο μου ραντεβού και δεν ξέρω πως να αντιδράσω. Θέλω πολύ να τον αγκαλιάσω, αλλά φοβάμαι την απόρριψη του. Έτσι μένω να τον κοιτάζω, περιμένοντας την δικιά συμπεριφορά.

      Είναι φανερά ξαφνιασμένος στην παρουσία μου και του παίρνει αρκετά λεπτά, να το συνειδητοποιήσει και να δράσει αναλόγως. Υπάρχει αμηχανία ανάμεσα μας, κάτι που δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Δεν είμαστε άγνωστοι και όλο αυτό είναι λάθος. Επιτέλους ακούω την φωνή του.

      - Δεν σε περίμενα τόσο γρήγορα, είναι η αλήθεια... Κάτσε όμως, να μιλήσουμε!

     Δεν αντέχω αυτήν την ψυχρότητα ανάμεσα μας, έτσι δεν κρατιέμαι και του δίνω μια αγκαλιά, η οποία ελπίζω να τ' αλλάξει όλα. Την έχω ανάγκη όσο τίποτα άλλο στον κόσμο! Ανταποκρίνεται διστακτικά, οπότε παίρνω λίγο θάρρος και δύναμη.

     Αναστενάζω από ανακούφιση μετά από αρκετό καιρό. Η παρουσία του με ηρεμεί και με καθησυχάζει, πως θα πάνε όλα καλά. Κοντά του ίσως βρω τον χαμένο μου εαυτό, που ψάχνω να βρω χωρίς αποτέλεσμα.

     Καταλαβαίνει πως δεν είμαι στα καλύτερα του και με κατευθύνει να καθίσω στο δωμάτιο του. Εδώ πέρα περνούσαμε αρκετές ώρες μαζί ευχάριστα, πριν διαγνωστεί η ασθένεια του. Μου έχει λείψει αυτό πολύ και ελπίζω σήμερα να γυρίσουμε στα παλιά. Το αγόρι μου με κοιτάζει όμως με αυστηρό ύφος και μου μιλάει.