Οι εξομολογήσεις

123 10 52
                                    

   Ο Άγγελος κεραυνώνει με τα μάτια του τον γιατρό, ενώ εγώ δεν μπορώ να βγάλω λέξη από το στόμα μου. Κάτι μου λέει πως θα έχει άσχημα ξεμπερδέματα ο γυναικολόγος και δεν θέλω να ήμουν στην θέση του. Ακούω την φωνή του πατέρα του παιδιού μου να μιλάει ψύχραιμα.

    - Για να καταλάβω, επειδή εσείς είστε ανίκανος να διαχειριστείτε την κατάσταση, προτείνετε άμβλωση. Αν ήσουν παθολόγος, σ' όλους τους ασθενείς σου θα έκανες ευθανασία ως λύση; Δεν έχετε κανένα δικαίωμα στην ζωή του παιδιού αυτού, για να εκφράζετε απερίσκεπτα την γνώμη σας, εκτός κι αν είστε ο πατέρας του. Είστε και δεν το γνωρίζω;

    Ο γιατρός χάνει τα λόγια του. Βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση και φαίνεται. Δεν περίμενε τέτοια αντίδραση και τραυλίζει.

    - Εγώ σας λέω, τι προτείνουμε σίγουρα. Στην Αμερική δεν προτείνουν άλλες λύσεις σε τέτοιες περιπτώσεις. Είναι μονόδρομος.

    Ο Άγγελος απαντάει τώρα, όμως πολύ πιο νευρικά.

  - Αρχικά είσαι εκτός τόπου και χρόνου. Είμαστε Ελλάδα εδώ, όχι εξωτερικό. Ο πατέρας μου διοικεί την μισή κλινική και σε πληρώνει για να σκοτώνεις κόσμο; Αύριο θα απολυθείς και να πας εκεί που σου αξίζει.

    Βγαίνει φορτισμένος συναισθηματικά, ενώ εγώ τον κοίταζα ενθουσιασμένη από την συμπεριφορά του. Κι όμως για το μωρό νοιάζεται πραγματικά! Όσο απίστευτο κι αν έμοιαζε τόσο καιρό, κάπου μέσα του νιώθει.

   Συγκινημένη, ετοιμάζομαι και παρατάω τον γιατρό της δεκάρας στα κρύα του λουτρού. Είμαι χαρούμενη που έχω κάποιον δίπλα μου στο θέμα του παιδιού. Δεν θα μπορούσα να τα αντιμετωπίσω μόνη μου, με εξαφανισμένο τον Δημήτρη και τους γονείς μου αρνητικούς στο συγκεκριμένο ζήτημα. Από όλους τους γνωστούς μου, μόνο ο Άγγελος θα συμφωνούσε μαζί μου, να κρατήσω το μωρό, ό,τι και να συμβεί.

   Τον αντικρίζω και τον πλησιάζω. Του χαμογελάω και αγγίζω το χέρι του. Αισθάνομαι περίεργα με αυτήν την ελάχιστη σωματική επαφή μας. Είχα πολύ καιρό να δώσω σημασία στην αίσθηση της αφής και επικεντρωθώ αποκλειστικά σ' αυτήν. Σύντομα όμως νιώθω αμηχανία από την ένταση που μου δημιουργεί το άγγιγμα του. Του ομολογώ τις σκέψεις μου.

     - Νομίζω, πως αρχίζω να σε ερωτεύομαι και φοβάμαι πολύ τα ίδια μου αισθήματα. Θα πληγωθώ από σένα και δεν θα το αντέξω. Σε χρειάζομαι δίπλα μου, να με στηρίζεις, όπως και το πλάσμα που έχω μέσα μου.

really loveWhere stories live. Discover now