Başlangıç tarihinizi buraya yazın lütfen...
Kapıyı anahtarla açarak eve girdim. Bütün gün ayağımı acıtan topuklu ayakkabıları çıkarıp bir kenara attım ve oturma odasında ki koltuğun üzerine yığıldım. Sabahtan beri öyle yoğun bir gün olmuştu ki ayaklarımda derman kalmamıştı.
Birazdan Erdem gelecek ve yine sofra hazır olmadığı için, sabahtan ortalıkta kalan eşyalar için bir ton laf edecekti ama 10 dakika dinlenmezsem ayaklarım iflas edecekti.
Biraz sonra kapı açıldı ve büyük bir hızla geri kapandı. Gözlerimi açıp oturdum. Erdem bir eliyle kravatını çözerken diğer eliyle de ceketini çıkarmaya çalışıyordu. Yavaşça ayağa kalkıp mutfağa yürüdüm.
'' Yine bir bok yapmamışsın. " derin bir nefes aldım. Mutfağa girdiğimde peşimden geldi.
" Eve henüz geldim Erdem. En fazla 10 dakika olmuştur. " dolaptan dünden kalan yemekleri çıkarıp ocağa koydum.
" O 10 dakika da evi bir süpürebilirdin değil mi? Yada sofrayı kurabilirsin. Ama sen her zaman ki gibi yan gelip yattın."
"Bugün bari uğraşma benimle lütfen. Çok yorgunum." saçma bir şekilde güldü.
"Sanki çok mühim bir iş yapıyormuşsun gibi de yorgunum diyorsun Zeliha." sesimi çıkarmadan dolaptan yemek tabaklarını çıkardım. Ve o söylenmeye devam ederken hiç duymamaya çalıştım.
Aslında Erdemle harika bir aşk hikayemiz vardı. Ben üniversite de iktisat okuyordum o ise bilişim teknolojileri. Aynı kampüsteydik. Ortak arkadaşlarımız vesilesiyle tanışmıştık. İlk başlarda her şey çok güzeldi. Tatlı bir aşk hikayesinin ortasına düşmüş gibi hissediyordum. Mezun olduktan sonra Erdem askere gitti ben ise kpssye hazırlandım. Ancak kpssde başarısız olunca küçük bir muhasebe firmasında çalışmaya başladım. Erdemin işi benimkinden kolay oldu. Güzel bir şirkette hemen iş bulmuş ve dolgun bir maaşla çalışmaya başladı.
Her şeyi çok makul fiyatlarda yaptık. Çünkü ikimizin ailesi de orta gelirli insanlardı. Nişan yapmadık düğünü sahilde küçük bir kutlama şeklinde yaptık. Erdem'in bekar evinde yaşamaya karar verdik hatta hala onun halı ve perdelerini kullanıyorduk. Bunlardan hiç gocunmadım. Sevdiğim adamla birlikte olmak için para ve mülke ihtiyaç duymadım hiç.
Hatta evliliğimiz ilk yılı bile muhteşemdi. Birlikte yemek hazırlardık. Ben bulaşık toplarken Erdem çay koyar hatta çamaşırları bile katlardı. Sonra bir anda değişip ataerkil yönetim biçimine geçti. Beni sevdiğini söylediği zamanlar bitti ev işlerini aksattığım gerekçesiyle hep aşağıladı. Bazen keşke zamanı geri alabilsek diyorum. Keşke zamanı geri alsam ve o akşam Erdemin dışarı çıkmasını bir şekilde engellesem.
Kolumdan tutulduğumda gerçek dünyaya döndüm. Erdem ateş saçan gözlerle bana bakıyordu.
"Diyecek bir şeyin yok değil mi? Sende farkındasın her şeyin."
"Erdem gerçekten bugün seninle uğraşmak istemiyorum. Yorulmadın mı her gün aynı kavgaları etmekten. Evet ev biraz dağılmış ve kirlenmiş olabilir ama bu evde bir tek ben yaşamıyorum. Eğer bu durumdan bu kadar rahatsızsan sende bir işin ucundan tutabilirsin. " tek kaşını kaldırıp uzunca beni süzdü daha sonra kaşları çattı
" Sen kadınsın bu senin görevin. Benim görevim eve para getirmek ve ben de onu... "
" Yapamıyorsun Erdem. Senin boktan borçların için ne kadar çalışsak da rahata eremiyoruz." öfkeyle masaya koyduğum tabakları yere attı. Yemek tencerelerini fırlattı. Bu hallerine o kadar alışmıştım ki artık çok da umursamıyorum. Onu öylece öfkeyle bıraktım yatak odasına ilerledim.
