Erdemi hemen geri aradım.
"Söyle!"
"Kimseyi eve kabul etmiyorum Erdem. Hem yorgunum hem de daha bugün temizlenmiş evimi senin bekar arkadaşlarının dağıtmasına izin veremem." Dişlerini sıkarak
"Zeliha sinirleniyorum."
"Sinirlenmen beni ilgilendirmiyor. Eğer eve o arkadaşların gelirse hiç utanmadan kapıdan geri yollarım bilmiş ol." bu sefer cevap vermesine fırsat bırakmadan ben kapattım telefonu ve kendimi banyoya attım.
Küvete uzanıp sıcak suyu açtım. Kenarda duran losyonlardan döktüm. Bir yandan üzerimdekileri çıkarırken, Erdem'in bu düşüncesiz hallerinin sebebini merak ettim yine.
Uzun zamandır aramız o kadar kötüydü ki sohbet bile etmiyorduk artık. Eskiden yemek yerken, televizyon izlerken bile sohbet edecek birşey muhakkak bulurduk.
Su dolunca musluğu kapatıp suyun içine girdim. Aklım o kadar karışıktı ki son zamanlarda ailemi bile aramaya fırsat bulamamıştım. Aslında bir akşam toplu bir yemek yesek güzel olurdu eskisi gibi.
Nereye gitmişti bizim aşkımız? Birbirimize duyduğumuz sonsuz güven. Nerede kalmıştık biz? Hangimiz nerede düşmüştü de kalkamamıştık ayağa? Hangimiz ilk vazgeçen olmuştu?
Bütün vücudum bu düşüncelerle irkildi. Tam o sırada kapının kapandığını duydum. Bir kaç dakika sonrada banyo'nun kapısı açıldı. Kapattığım gözlerimi açmadım.
"Ne yapmaya çalışıyorsun?" Dedi çok bilmiş kocam.
"Bir şey yapmaya çalışmıyorum Erdem." sözcükler ağzımdan bıkkınlıkla çıkmıştı. Uzun zamandır birbirimize bir sevgi sözcüğü kullanmadığımız düştü aklıma hemen.
"Arkadaşlarımı neden eve getiremiyorum peki?" gözlerimi açtım. Erdem kapı kenarına dayanmış kollarını göğsünde birleştirmiş bana bakıyordu.
"Elbette arkadaşlarını eve getirebilirsin ama planlı bir şekilde. Ansızın olan şeyler beni hiç mutlu etmiyor Erdem, bunu zaten biliyorsun. Ayrıca tüm gün hem iş hem temizlik çok yoruldum. O koca çocukların sesini çekebileceğimi sanmıyorum." cevap vermedi onun yerine soyunmaya başladı.
" Eğer duş alacaksan biraz bekle. 10 dakikaya çıkmış olurum. " dedim düz bir sesle. Şuan Erdemle sevişmek kesinlikle istemiyordum.
" Ben belki birlikte alırız diye düşündüm."
"Yorgunum Erdem bugün olmaz. Şimdi çık lütfen durulanıp geliyorum." bir anda duvara attığı yumrukla sıçradım.
"Bıktım senin bu yeni gelin hallerinden. Evli değil miyiz biz? Seninle istediğim zaman sevişemeyeceksem, neden evlendim seninle?"
"Ben senin escortun değilim Erdem, kendine gel. Evliliği sen çok yanlış düşünmüşsün. Hatırlatırım bundan 2 yıl önce 'sana hiç dokunamasam da sadece aynı evde yaşamak, kokunu içime çekmek için bile evlenirim' diyordun. Ne oldu?" tek kaşını kaldırdım.
"Öyle değilmiş demek ki. "
" Erdem dışarı çık! " öfkeyle tısladıktan sonra kapıyı çarparak dışarı çıktı. Hemen küvetin tıpasını çekip durulanmaya başladım. Erdem'in ne yapacağını kestiremiyordum. Bir anda banyoya girip zorla benimle birlikte olabilirdi. Ben ise bunu asla ve asla kaldıramazdım. Bornozumu alıp banyodan çıktım. Yatak odasına geçmeden önce mutfağa gidip kendime büyük bir bardak su doldurdum.
