Keyifli okumalar...
3 haftadır devamlı evde oturmaktan sıkılmıştım. Aksi gibi işte bulamıyordum bir türlü. Saatlerce Kübrayla konuşuyor bazı akşamlar Leylan'a gidiyordum ama bir türlü sıkıntım geçmiyordu. Erdem de bir kaç gündür işler uzadı diyerek geç geliyordu eve.
Yine evde oturmaktan sıkıldığım için sahile atmıştım kendimi. Denizin tuzlu kokusu ciğerlerime inerken biraz olsun rahatladığımı hissediyordum. Seviyordum bu memleketi. Denizini, kokusunu, insanlarını çok ayrı seviyordum. Sahilde sakin sakin yürürken aklıma Erdem'in yanına gitmek geldi. Yönümü değiştirerek çalıştığı şirkete yürümeye başladım.
Çok kapsamlı bir şirket olmasa da kendi Çapında gayet başarılı bir şirketti. Yazılım programları yapıyorlardı. Erdem askerden geldiğinden beri aynı şirkette çalışıyordu. Hatta bazılarıyla arkadaş bile olmuştum.
Onu çalışırken görmeyi özlemiştim. Eskiden işten çıkınca soluğu yanında alırdım. Çok yoğun olduğu günlerde, beni görünce yorgunluğunun gittiğini söylerdi hep. Son günlerde de yoğun çalışıyordu. Gidip biraz yorgunluğunu alsam iyi olacaktı.
Son zamanlarda bebek fikri biraz daha aklıma yatmaya başlamıştı. Bize benzeyen bir minik dünyaya gelse çok güzel olabilirdi. Belki bugün Erdem'e bu fikrimi söylerdim. O zaten bebek istiyordu, çalışmalara başlayabilirdik.
Şirketin önüne geldiğimde buraya çok uzun zamandır uğramadığımı farkettim. Evlendiğimiz yıl ne sık gelirdim oysa ki.
Asansöre binip Erdem'in çalıştığı kata basıp beklemeye başladım. Benimle birlikte bir kaç takım elbiseli adam girmiş, ellerinde ki tablette bir şeyler inceleyerek konuşuyorlardı.
Asansör durduğunda onları geride bırakarak indim ve Erdem'in çalıştığı bölüme giriş yaptım. Kapının yanında duran sekreter beni görünce şaşırdı.
"Merhaba, nasılsın?" adını hatırlamıyorum ama kendisini tanıyordum.
"İyiyim, siz?"
"Teşekkür ederim canım. Çok geçmiş olsun. Bir sıkıntı olmadı değil mi?"
"Ne sıkıntısı?" kadının şaşırarak sorduğu sorudan sonra kaşlarım çatıldı
"Geçen hafta hırsızlık oldu ya hani şirkette." kadın kafasını iki yana sallayarak
"Hayır efendim, olmadı."
"Emin misin? Erdem öyle söyledi."
"Eminim ve üzgünüm ama Erdem bey uzun zaman önce aramızdan ayrıldı." kaşlarım iyice çatılırken
"Anlamadım nasıl ayrıldı?"
"Bundan 6 ay kadar önce iş kuracağını söyleyerek istifa etti." daha fazla tepki vermemek için sessiz kaldım. Daha sonra
"Anladım. Teşekkür ederim, size iyi çalışmalar." Diyerek kadının konuşmasına izin vermeden şirketten çıktım.
Erdem istifa etmişti ve benim bundan haberim yoktu. Nasıl olurdu? Nasıl istifa ederdi? Ne demişti kadın iş kuracağı için. Aklımda bu cümle yankılanırken girdiğin şoktan çıkmaya çalıştım.
Erdem. Tam eskisi gibiyiz derken neden her sakinliğin altından başka bir olay çıkıyor. Neden?
Şirketten çıkar çıkmaz Erdem'i aradım.
"Hayatım."
"Canım, ne yapıyorsun?" sesimi sakin tutmaya özen gösterdim.
"Çalışıyorım canım sen?"
