Final

5.6K 137 9
                                    



Koşturmaca içinde koca bir ay geçmişti. Önce ev temizliği için Arasla bolca kavga etmiştik çünkü o eve temizlikçi tutmak istiyordu ben ise kendim yapmak istiyordum. Tabii ki bu kavgayı Aras kazandı. Hamileyim diye tek bir işe elimi sürdürmemişti. Ev temizliği bittikten hemen sonra mobilya baktık. Sadece bir yatak odası ve oturma grubu aldık. Diğer boş oda için alınacakları sonraya erteledik.

Bir hafta sonra nikah için küçük bir yer tutmaya karar verdik. Gönlümüze göre bir yer bulabilmek bizim için epey zordu. Hem maliyeti düşük hem güzel bir mekan bulmak oldukça zordu ama sonunda bulmuştuk. Bir otelin en üst katında ki restoranda yapacaktık. Bunlarda bittiğinde son olarak kıyafetlere geldik fakat bu işin en zor kısmı oldu. Arasa güzel bir takım aldık ama ben düzgün bir beyaz elbise bulamadım. Artık göbeğim çıkmaya başladığı için her elbiseyle rahat edemiyordum. Aras en sonunda pes edip beni bir terziye götürdü orada bir elbise diktirdik.

Şimdi otel odasında annem Leylan ve Kübrayla birlikte oturmuş Aras'ın gelmesini bekliyorduk. Heyecanlıydım. Heyacandan avuç içlerim terliyordu. Aras da benim kadar heyecanlıydı. Bugün sabahtan beri görüşmemiştik ve bana devamlı

'Özledim.'
'Evlilik cüzdanını aldıktan sonra seni yanımdan ayırmayacağım.'
'Gel kaçalım.'

Gibi mesajlar atıyordu. Bende hiç birine cevap vermedim. Haklıydı çünkü son bir aydır her gün beraberdik şimdi özlüyordu. Bende özlemiştim. Yanımda olmasına çok alışmıştım. Keşke bir an bile yanımdan ayırmasaydım onu. Hatta küçük bir kutuya saklayıp hep yanımda gezdirseydim.

"Bekarlığa veda partisi yapmadığınıza inanamıyorum." Leyla'nın söyledikleri beni güldürdü. Leylan ve Uraz geçen hafta sonu evlenmişti. Hatta bizim için balayından erken bile dönmüşlerdi. Bu konuda Uraz biraz sinirlensede bir şey demedi.

"Şu halimizle bekarlığa veda partisinden çok pijama partisine dönerdi bu iş. Zaten yapsak da Yalçın beni yollamazdı. Hamile kaldığımdan beri yalnız evden çıkmama izin vermiyor." Leylan ona dil çıkardı.

"Aşkım adam da haklı daha geçen gün kül tablası yüzünden ağlamışsın ne yapacağın hiç belli olmaz ." Kübra suratını asarkan Leylan benimle birlikte kahkaha attı. Annem olayı bilmediği için suratıma baktı

"Anne geçen gün enişte Kübradan kül tablası istemiş. Kübra da kalk kendin al demiş. Enişte sen bana bir kül tablası bile vermiyorsun niye evlendik ki biz diyince Kübra ağlamaya başlamış. " Annem gülmesini bastırmaya çalışırken Kübranın omzunu sıvazladı.

"Kıyamam kuzum. Bunlar hep hormanlardan oluyor boşver sen bu gerzekleri." Biz hala Kübra'ya gülerken Kübra bize sırtını döndü. Leylan

"Gelin hanım siz böyle gülüyorsunuz ama dün Aras'a yaptıklarını unutmuş değilim." Kahkaham sinsi bir gülümsemeye dönüştü. Dün gece Yalçın, Uraz ve Aras sözde bekarlığa veda partisi yapmak için bir meyhaneye gitmeye karar verdiler. Ben meyhaneye gideceklerini bilmiyordum ama Kübra ağzından kaçırdığı için öğrendim. Hemen Aras'ı aradım. Biraz baş dönmem olduğunu ve kendimi iyi hissetmediğimi söyledim. Aras 15 dakika içinde yanıma geldi ve onların partisi de başlamadan bitmiş oldu.

"Arada hormanları kullanmayı bileceksin yavrum." Göz kırparak cevap verdim. Annem yalandan bir elini dizine vurarak

"Benim kız şeytan olmuş haberim yok" dedi. Kapı tıklatıldığında hepimiz gülmeyi kestik. Leylan ve Kübra kapıyı açmaya gittiler ama sadece ufacıcık bir aralık açtılar.

"Gelini vermiyoruz." Dedi Leylan. Aras biraz kapıya yüklendi ama zorlanmadı

"Kimse beni karımdan ayıramaz çekil şimdi önümden." Diyerek onlara para uzattı. Leyla'nın eline baktığımda 2 adet 200lük banknot olduğunu gördüm. Leylan

Son NoktaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz