Freedom | Soukoku | ✅

7. Yaşıyoruz

Hey! Uyansana be!  Yatağın kenarına kıvrılmış, akşam güneşi batarken huzurla uyuyan bandajlı adamı sarsıyordu bıkmış bir biçimde Chuuya.
Uyandırmaya çalışsada başarısız olmuştu. En son çare olarak acımadan yataktan itti huzurla uyuyan adamı.
-Ahh-  acıyla hafif bağırdı başını ovalarken. Ona sırıtan mavi gözlüye döndü ve sitem eder şekilde konuştu.
-Ne kadar acımasıssın! Yere düşen adama bakmak için eğildiği yataktan kalktı ve masaya doğru ilerledi.

Güneş batıyordu ve akşam yemeği yenecekti, Dazai uyuya kalmış Chuuya ise yemeğe gitmek istememiş aklındaki hikayeyi yazmaya çalışmıştı. Ama 2 saatten fazla uyuyan Dazai sinirlerini bozduğu için uyandırmak istemişti ve aslında biraz da yardım alacaktı.

-Kaç saattir uyuyorsun yatağımda be ne acıması!
-Ohhh~ Senin yatağındı demii~? Sırıtarak o da masaya ilerledi. Chuuya ise sinirden ellerini sıkmaya başlamıştı bile.

Ben bu aptaldan mı yardım isteyecektim,boşversene bunun kendine hayrı yok zaten.

-Ahh ne güzel uyumuşum öylee~ ee sen naptın?
-Biraz hikaye yazmaya çalıştım.
-Oh göstersene.
-Aslında...yazamadım. Masanın etrafında boş boş gezinirken Chuuya'ya dikkatini verdi ve tam karşısına oturdu.
-Neden?
-Tıkandım. Bu cevabın ardına ikiside susmuştu.
-Yoksaaa...benden yardım mı istiyorsun???
-Tch. Şimdi düşününce sen ne anlayacaksın ki. Dudaklarını büzüştürdü Dazai. Alınmıştı.
-Beni üzüyorsun!
-Uuf boşversene.
-Tamam tamam cidden hikayeni merak ediyorum yardım edebilirim. Tek kaşını kaldırdı Chuuya, pek inanmışa benzemiyordu ama cidden bazı yorumlara ihtiyacı vardı düşünmek için bu yüzden hikayeyi anlatmaya başladı.

-Sadece özetleyeceğim, ailesi ve tüm şehri katledilen biri geçmişe gidip buna sebep olan kişiyi öldürecek. Tıkandığım yer ise bu çocuk daha önce kimseyi öldürmemiş ve çok iyi biri katil olamaz. Ya da bu huyunu değiştirmeliyim bilmiyorum ama olaylar nasıl gelişecek burda kaldım.
-Hmmm... Konu güzel ama sadece zemini bu olunca ne yapabilirsin ki. İntikam arayan biri! Konuyu genişletmen lazım.
-Genişletmek derken?
-Yani mesela... Kağada bir şeyler karalamaya başladı. Bu çocuk o katile aşık olsa?
-Haaa! Sen aileni katleden birine aşık olur muydun?
-Sonuçta geçmişe gidince hala ailesini katletmemiş olacak ve bu da onu suçlu yapmaz bu yüzden olabilir.
-...
-...
-... Aslında...haklısın, çocuğun karakterini değiştirmeme gerek yok geçmişi değiştirebilirse hem katili hemde ailesini kurtarmış olur!
-Tam olarak öy-
-Ahh senin gibi aptaldan bunların çıkacağını bilmezdim!
-Bunu iltifat olarak alıyorum canım.
-Hı hıı...

Karalamayı bitirdi ve kağadı ona uzattı, kafasınıda masaya yaslayarak Chuuya'yı izlemeye başladı Dazai. Chuuya ise kağadı incelemeye başladı bir süre inceledi ama bir şey çıkaramadı, sonra dikkatlice bakınca, yandığını hissetti ve kağadı yırtıp Dazai'ye vurmaya başladı. Dazai ise gülerek hücrenin içinde koşturmaya başladı. Chuuya hala kovalıyor Dazai ise ona ayak uyduruyordu. Chuuya yorulduğunu hissetti ve yatağa oturdu. Dazai ise gülüyordu hala çizdiği resimden dolayı.
-Atsushi-kun çok sevecek.
-Onlarla uğraşmayı kes artık.
-Iıı olmaz asla!!
-...
-Yanına gelebilir miyim?
-Hayır!
-Tşk.

Yatağa uzandı Dazai de Chuuya gibi. Yanyana durmuş karşıdaki duvara bakıyorlardı. İkiside konuşmak istiyor ama kimse ağzını açmıyordu. En sonunda Chuuya konuşmaya başladı.
-İntihar etmeye çalıştığını duydum.
-Hahaha, evett çok istiyorum.
-Neden?
-Gerçekten yaşam eyleminde bir değer olduğunu düşünüyor musun?
-Sanırım evet.
-Haa? Hahaha ilk defa bu sözüme karşılık veren biri var.
-Daha önce kimse vermedimi?
-Hayır~
-Neden?
-Onlara sorman lazım~ Peki ne değer olduğunu düşünüyorsun?
-...hmmm, bu dünyaya geldik ve istediğimiz şeyleri yapabiliyoruz değilmi? İstediğimiz şeyi düşünebiliriz, insanlarla konuşabiliriz, nefes alabiliriz inandığımız sürece uçmak bile mümkün...bunları ölü olunca yapamayacağız işte yaşamak bu yüzden değerli. Çok güzel değilmi yaşıyoruz!
-...Oh bu- Dazai şaşkınca Chuuya bakmaya başladı, gülümsüyordu. Sanki hapishanede değilmiş gibi burada sıkışıp kalmamış gibi gülümsüyordu.
Dazai bir tepede oturuyorlar gibi hissetti, sadece Chuuya'ya bakıyordu, rüzgar saçlarını okşuyor gibiydi. Biraz sonra kanatları çıkacak bir melek gibi uçmayı bekliyordu sanki Chuuya, Dazai büyülenmişti o güzellikle, Dazai gerçekten o an Chuuya'nın uçacağına inandı. Ve hala da inanıyordu, ve daha sı ise artık kendide uçmak istiyor rüzgarla beraber Chuuya'nın nazikçe elini tutarak uzaklara gitmek istiyordu...uzaklara.

O büyülü anı asla unutamamıştı Dazai, hücresinde oturuyordu. Günler sorunsuz ilerliyordu, her günleri güzel geçiyordu. Chuuya buraya geldiğinden beri iki hücrede eskisinden çok daha mutluydu, Chuuya herkesi çok etkilemişti. Atsushi, Chuuya'ya büyük bir hayranlık duyuyor onunla hep konuşmasında bir şey öğreniyordu. Akutagawa, Chuuya sayesinde Atsushi'yi ne kadar sevdiğini her seferinde anlıyordu. Dazai ise... Dazai'nin hayatını değiştirmişti sanki Chuuya farkında olmadan. Söylediği sözlerle, hareketleriyle, her şeyiyle, varlığıyla Dazai sanki yeniden doğmuş ya da ilk defa yaşadığını hissetmişti.

Tabi her şey o kadar güzel gidemezdi, hayatın zorlukları ve kötülüğü yine onları bulmuştu. Zavallılar ne zaman mutlu olsalar hep bir şey oluyordu.

Aradan bir kaç hafta geçmişti, dışarıda her zamanki yerlerinde oturuyorlardı, bu onlar için çok güzel bir şey olsada her gün aynı manzarayı görenler sıkılmıştı artık. Aralarında sohbet ederken Kunikida yaklaştı ve hala yürüyorken konuşmaya başladı;
-Hey! Herkes Kunikida'ya dönmüştü,Kunikida ise çimenlere oturarak devam etti;
-Hapishane kilit sistemini devreye sokacakmış... Atsushi birden ayağa fırladı. Herkes şaşırmış bir biçimde Kunikida'ya bakıyor hala açıklama bekliyorlardı. Chuuya ise yine bilmediği terimleri anlamaya çalışıyordu. Ortam Kunikida'ya kilitlenmiş rahatlamak istiyorken Kunikida'nın cümlesiyle herkes suspus kalıp cevap verememişti.
"Ve..." derin bir nefes aldıktan sonra devam etti"...ve hücreler karışacakmış."

***************