Chapter 26 Crying

47 36 0
                                    

"I though you're yet not here?" as he walked towards me and looked at the girl beside without emotion. "Don't you dare say something mean to her! who knows what might happen to you" he added bakas ang pagka gulat at pamumutla ng babae pero wala akong paki she was the one who started it.

"I'm sorry Sir, Ma'am!" May takot na sabi niya tango nalang ang naging sagot ko, ngunit hindi siya binigyang pansin ni Vincent.

"Hindi naman ako umalis dahil inantay kita," he then hugged me, nakita ko ang babae na natulala sa nakita nya.

"What are you waiting for?! Give us privacy!" he said in a cold tone as the girl leave immidieately.

"Ken, I want another secretary." he said in phone,

"What? Kapapalit lang nyan ah? Nakailang secretarya kana ngayon? Dalawa? Malalagot ka talaga kay tito" malapit lang ako kaya narinig ko kaya narinig ko ang pinag uusapan nila. kasabay ngpagbuksan nya pinto ng sasakyan.

"I don't care and please pick a decent one" he said and ended the call.

"Bakit mo naman sya tatanggalin sa trabaho?" I said tinutukoy ko yung babae kanina.

"I don't like her to be my secretary, narinig ko ang sinabi nya kanina and how dare her to tell that" he said and gritted his teeth.

"It's fine, but that's unprofessional Tito will be mad at you."

"No, she the one whose unprofessional, who in their right mind will tell that?" hindi ko nalang dinugtungan ang sinabi nya to avoid argument.

kamusta na kaya si Amber? namimiss ko na sya, wala kasing tao sa bahay at sana bumalik na sila Mommy kahit lagi silang mailap saakin, mas gugustuhin ko pa iyon kesa mag isa ako.

"Problem?" he asked.

"None." As I averted my eye at the window, I saw a family walking down the street the child is in the middle and her parents are in her both sides happily walking, kailan ko kaya mararamdaman yan? Masayang naglalakad kasama ang magulang - when will I see my family happily talking to me? when will I feel love by them nor cares for me? Kailan ko kaya sila mayayakap at mahahagkan?

"You're Crying?" naga-alalang sabi ni Vincent pagkahinto ng kotse, hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako.

"Wa—Wala lang to"

"Anong wala lang yan?" he asked and dried my tears

"Don't cry, I'm here."

"Thank you, let's go." pumasok na kami saka ako dumiretso sa veranda, I can see the shape of Volcano saka humangin ng malakas kaya napapikit ako, I stilled when I felt someone hugged me from behind.

"I know you have a problem kung ayaw mo pang sabihin it's ok, I understand but always remember that I'm always here." saka ako humarap sakanya at niyakap sya, ganto lagi ang nangyayari saamin kapag pumupunta kami dito.

"Thank you for everything." he made me feel love and importance na hindi ko naramdaman ever since, alam ko na talaga ang nararamdaman ko at sa isip ko lang sinabi iyon dahil wala pa akong lakas para sabihin.

"Tara na kumain na tayo para makatulog." Sabi nya. kumain na kami saka nagshower, ako ang nauna bago sya.

I was wearing his black t-shirt na parang dress na saakin dahil sa haba, natigil ako sa pagbloblower ng buhok pagkalabas ni Vincent sa Cr he's—He's damn hot. I am being seduce with his bare body.

"Eyes up here, Baby." he smirked kaya umiwas ako ng tingin dahil nararamdaman kong namumula ako; naramdaman ko syang tumayo sa harap ko kaya tumingala ako saka nya kinuha ang kamay ko.

"I told you before you can touch it...did I not?" and kissed me, nagulat ako kaya nakamulat ako saka nya dinala ang kamay ko sa katawan nya pababa I saw the desire flashed to his face.

"Tama na baka kung saan pa kita madala." saka sya kumuha ng damit at lumabas, humiga ako dahil sa katangahang ginawa ko.

"Ano bang ginagawa ko? ang tanga ko naman!" saka ko sinabunutan ang buhok ko pero hindi naman ako nagsisi.

The Girl In her Dark Life Where stories live. Discover now