The Girl In her Dark Life

Chapter 45 Not Her Daughter

"Hi—Hindi po nila ako tunay na anak saka matagal na po akong umalis sa bahay nila the time Vincent and I broke up." Kita ko naman ang gulat sa muka nila.. She pitied me but I don't need that now. I don't want to be pitied.

"k—kaya pala hindi ka namin nakikita pag nagkakaroon ng business meeting." realization hit her. That day is one of the most memorable day of my life because my family and him disregard me, hurt me the most. Now I believe the saying 'The one whom you love so much will be the one that can destroy you.' something like that.

"I'm sorry pinaalala ko pa. Things are very unfortunate" dagdag niya. Her eyes are full of pain and regrets. That's what the real mother expression would be when they learned about their child's painful past.

"Pwede po bang sa atin nalang ang napag usapan? ayoko pong may maka alam pa na iba" tango lang ang tanging sagot nila kaya umalis na kami.

"Bakit ang tagal nyo?" ani Vincent haang nakasakay sa kotse, hindi ko naman alam na maghihintay sila dito. I thought they already left.

"Sorry hindi ko alam na hihintayin ninyo kami. We can take a cab though." He just look blankly kaya pinapasok si Vince sa likod para tabi sila ni Drill papasok na ako ng hindi ko na mabuksan ang pinto. It's locked.

"Hindi nakasya kaya mag taxi ka nalang siguro naman may tira pang pera 'galing' sa asawa ko" nakangisi nyang sabi tumingin ako kay Vincent pero umiwas lang sya ng tingin saka pinaandar ang sasakyan. I didn't see this coming.

"Okay lang yan Spring, masanay kana lagi nang mang yayari to." sabi ko sa sarili ko habang naglalakad pero hindi nakatakas ang mga luhang nagbabadyang lumabas kanina. Nasaktan na naman ako. D*mn this feeling arising from inside of me.

I shouldn't let my guard down kaya ko ito konting tiis lang. I'll find a small apartment for us until I reach Ian. Hanggang sa makarating ako sa bahay ay tulala ako thinking about things. And then my phone rang.

"I'm okay Spring, you don't have to worry about me how about you both? How are you there? " tanong ni Ian. I'm glad he called. I can feel tiredness in his voice.

"Okay lang kami pero sigurado ka bang okay ka lang? Pwede naman kaming umuwi diyan sa bahay. I also plan to rent an apartment here—" he cut me off.

"No, don't. I mean wag na wag kayong uuwi sa-dito bahay Spring promise me. And don't leave Vincent's house yet. I'll help you find an apartment there just now." bakas ang kaba at takot sa boses nya. I don't know why he acted this way, I mean in a normal situation he would be asking me to go back there and leave Vincent.

"Bakit ayaw mo na ba kaming makasama?" Naiiyak na tanong ko, naging pabigat narin ba kami sakanya?

"N—No, It's not like that. Basta makinig ka sa akin, para sa kaligtasan niyo din to Spring...Please do listen to me alam mong mahal ko kayong dalawa ni Vince right? I always think about your safety. I will never abandon you remember that." Hearing that makes me smile at least someone cares about us without expecting something in return.

"Yeah I know, and we love you too." pero hanggang kapamilya lang ang pagmamahal ko sanya.

"Sige na. Kailangan ko ng ibaba to, bye." hindi pa ako nakakasalita ng binaba nya ang telepono; I am certain of one thing, he's hiding something from me. Akmang babalik na ako sa sala ng makita ko si Vincent na nakatingin sa akin galing sa Veranda para namang tinambol ang puso ko sa bilis kaya pumasok na ako sa loob. Feeling uneasy with his stare makes me thirsty. Ayaw ko nang mahalin siya pero bakit parang possible na bumalik ang nararamdaman ko?

"May family dinner sa Heart Restaurant pinasasama kayo ni Lola" biglang sulpot ni Vincent kaya napatango nalang ako saka hinahap si Vince.

"Mommy, saan tayo pupunta?" Tanong ni Vince habang binibihisan ko.

"We are going to have our dinner outside kaya wag kang makulit kundi lagot ka kay papa Ian mo." saka kami bumaba, wala si Rhianne may pinuntahan pero darating naman sya mamaya.

"Opo Mommy, saka sabi ni papa Ian pag nagkita tayo ipapasyal nya daw ako. He promised that before we leave home." kahit kailan talaga si Ian. Well he always spoil my son no wonder lagu siyang hinahanap ni Vince.

Paglabas namin nagulat ako ng makita ko si Vince na nakasandal sa kotse. He's waiting I guess for Rhianne, I guess.

"You're done? Sumakay na kayo. I'll take you there." saka sya pumasok sa loob kaya pumasok narin kami sa likod si Vince at sa harap naman ako, habang nagdadrive si Vincent nag salita naman si Vince.

"Mommy kamuka ko na ba si papa Ian? Kasi papa ko din siya eh." nagulat naman ako sa tanong nya kaya pati si Vincent napahinto sa pagdadrive.

"Ahmm—Vince anong sabi ko? Diba dapat tahimik ka lang?" yumuko naman sya saka pinaandar ni Vincent ang sasakyan halatang hindi niya inaasahan ang sinabi ni Vince.

"Good evening po" ani ko pagkarating namin.

"Good evening din, maupo kana Spring." ani tita Cath.

"Mommy ang dumi ko." ani Vince may chocolate sa kamay nya.

"Wait lang baby pupunta si Mommy sa banyo at babasain ko ang panyo mo." pagkatango nya agad akong umalis, ng matapos ng basain ang panyo aalis na sana ako ng may narinig akong usapan na siguradong may masasaktan. I couldn't believe she can do this!.