The Girl In her Dark Life

Chapter 38 Grandma

"Sino ka? Nasaan ako?" ani Donya Aurora, hindi nya ako nakita dahil nakatalikod ako sakanya habang nagaayos ng pagkain kaya humarap ako.

"K—Kamusta na po ang pakiramdam nyo?" nakayukong tanong ko. I can feel her code stare just like his grandson.

"S-Spring? A—anong ginagawa ko dito?" hindi naman sya mukang matanda dahil maganda ang katawan nya.

"Nakita po kayo ng anak ko na walang malay sa tabi ng puno." Maikling paliwanag ko. Tila hindi niya nagustuhan ang sinabi ko.

"Bakit mo ako tinulungan? May kailangan ka sa akin? Money?" malamig nyang tanong. I felt uncomfortable with her stares but I still manage to reply.

"I don't need anything from you, Ma'am."

"Sigurado ka? kaya ka nga iniwan ni Vincent dahil pera lang ang kailangan mo hindi ba? You're a gold digger." Matigas na sabi nya."Pare-pareho lang kayo mga mukang pera, mga patay gutom."

"Mommy!" biglang sigaw ni Vince kaya kinabahan ako.

"Sino ka? Bakit mo kamuka ang apo ko?" ramdam ko ang galit sa boses nya kaya tumago si Vince sa likod ko.

"A—Anak ko po sya." sana hindi na sya magtanong "K—kumain napo kayo para gumaling agad kayo." saka ko nilagay sa kama nya ang pagkain.

"No. baka may lason 'yan." malamig nyang sabi "At bakit ang init dito? Wala bang kuryente?"

"Naputulan po kagabi ng kuryente dahil hindi papo ako nakakabayad."

"Ayoko sa bahay na'to lalo lang akong nagkakasakit." saka nya tinabig ang pagkain kaya nagkalat ito.

"Pasensya napo pero 'wag po kayong mag alala gagawa po ako ng paraan para magkakuryente." mahinahong sabi ko saka pinulot ang pagkain. kahit ganyan ang asal niya, I'll just be patient and understand her she's still the grand mother of my child. And Vince is here watching us it's not good for him to see such things.

"Anak kumuha ka ng pamunas sa sahig," ani ko kay Vince kaya bumaba sya.

"Nag pabuntis ka para sa pera? Satingin mo tatanggapin ng pamilya namin ang anak sa labas?" natawa sya pero halata ang panlalait sa boses nya. She recovered in just one night. She sounds strong a bit.

"That thing never crossed my mind. At kung dahil lang sa pera sa tingin niyo ba ay ganto pa rin ang pamumuhay ko ngayun?" Gladly dumating si Vince at hindi na ulit siya nag salita. 

"Kung gusto nyo pong kumain tumawag lang po kayo." hindi ko na inantay na magsalita sya dahil bumaba na agad ako para hindi nya makita ang luha ko.

This is something I don't expect to happen. Does she hate me that much? I don't have a memory of me doing a bad things to her. I don't her treatment. But still I'll stay silent.

"Mommy bakit po sya galit saakin?" nakalimutan kong nasa tabi ko pala si Vince.

"Listen baby, hindi sya galit sayo, she's just tired and need to rest? Promise me na you will never get mad over something without explanation." lumuhod ako para magkapantay kami saka nya pinunasan ang luha ko.

"Opo Mommy, I promise." kahit hindi niya tanggapin ang anak ko okay lang nandito naman ako para kay vince. I'll do my best to give him everything he needs.