အပိုင္း(၁၇)

699 44 2
                                    

ဝန္ထမ္းအားလံုးလည္းစားေနရာမွထိုေျခသံပိုင္႐ွင္ကိုၾကည့္လိုက္သည္။

"Congratulations ပါေရာင္နီ႐ိႈင္း"

ေလသံေအးေအးက သီခ်င္းသံစဥ္ေတြၾကားထဲမွထြက္ေပၚလာသည္။

ေရာင္နီ႐ိႈင္းကေတာ့ထိုလူသားကိုုုၾကည့္ၿပီးစိတ္တိုေနသည္။ထို႔ေနာက္အသံုးမလိုတဲ့အမိႈက္စတစ္ခုပမာႏႈတ္ေခါင္း႐ွံု႕လိုက္သည္။

လင္းလက္ေရႊရည္ကေတာ့ အံ့ဩမႈအေပါင္းနဲ႔ပီတိေတြေဝျဖာေနသည္။ေဘးကကို႐ိႈင္းလည္းရိွေနတာမို႔ဟန္ျပန္ထိမ္းလိုက္သည္။

"ဘာလည္း မင္းက ငါ့ကိုၾကဧည့္မခံခ်င္ဘူးလား"
မိုးတိမ္ထြဋ္လည္း ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲလက္လ်ွိဳကာျဖည္းျဖည္းခ်င္းလမ္းေလ်ွာက္လာလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ေရာင္နီ႐ိႈင္းရဲ႕ေဘးမွာမတ္တက္ရပ္ေနလိုက္သည္။

ဝန္ထမ္းေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ဆရာဘယ္လိုတုန္႔ျပန္မလည္းဆိုတာကိုစိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနလိုက္သည္။အားလံုးက​ေတာ့ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္။

ဝသုန္နဲ႔ခန္႔ဇာနည္လည္းမခန္႔တဲ့မ်က္ႏွာေပးနဲ႔မိုးတိမ္ထြဋ္ကိုၾကည့္ေနၾကသည္။

မိုးတိမ္ထြဋ္ကေတာ့ ဟက္ခနဲ႔တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ကာ ေရာင္နီ႐ိႈင္းနဲ႔ဝသုန္ၾကားက လြတ္ေနတဲ့စားပြဲေထာင့္စြန္းေလးမွာထိုင္ခံုယူၿပီးဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

"ခင္ဗ်ားလာတာမႀကိဳက္လို႔မဟုတ္ပါဘူး ႐ုတ္တရက္မို႔အံ့ဩသြားရံုပါ"
ေရာင္နီ႐ိႈင္းလည္းလူအမ်ားေ႐ွ႕မွာမို႔အလိုက္သင့္ေျပာလိုက္သည္။

"အားလံုးဆက္စားၾကပါ ကြၽန္ေတာ္ကအထူးဧည့္သည္မဟုတ္ပါဘူး လုပ္စရာရိွတာသာဆက္လုပ္ၾကပါ"
မိုးတိမ္ထြဋ္လည္းၿငိမ္သက္ေနတဲ့စားပြဲဝိုင္းကိုျပန္အသက္ဝင္ေအာင္ေျပာလိုက္သည္။

မိုးတိမ္ထြဋ္စကားေၾကာင့္ ဝန္ထမ္းေတြလည္းေရာင္နီ႐ိႈင္းကိုၾကည့္လိုက္သည္။ေရာင္နီ႐ိႈင္းလည္း
ဒီလိုေန႔မ်ိဳးမွာျပသနာမျဖစ္ခ်င္တာေၾကာင့္ ဝန္ထမ္းေတြကိုစိတ္ႀကိဳက္ေနဟူေသာသေဘာျဖင့္ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ဝန္ထမ္းေတြလည္းစားစရာရိွဆက္စားေနၾကေတာ့သည္။

At the end of the hate(Completed) Where stories live. Discover now