"ကိုကို ဒီနေ့ရုံးပိတ်ရက်ကြီးကို အိမ်မှာမနေပဲ ဘယ်သွားမလို့လဲ"
မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ ညီမဖြစ်သူစစ်မှူးသွယ်က မေးလာတာကြောင့် စစ်သူရမဖြေမဖြစ် ဖြေရဦးမည်။
"ကိုစစ်က ကိုကို့ကိုတွေ့ချင်လို့တဲ့လေ အဲ့တာကြောင့် သွားတွေ့မလို့"
"တွေ့ချင်တဲ့သူကလာမတွေ့ပဲ ဘာလို့ကိုကိုက သွားတွေ့ရတာတုန်း!!! ကိုစစ်ကတော့တကယ်ပါပဲ"
ခေါင်းတခါခါနဲ့မောင်လုပ်သူကို ပွစိပွစိပြောနေတဲ့ ညီမဖြစ်သူကိုကြည့်ပြီး စစ်သူရပြုံးမိသည်။ဒီမတည့်အတူနေမောင်နှစ်မနှစ်ယောက် အပြောနဲ့အလုပ်ကအမြဲတမ်းတခြားစီ!!!
"ကိုကိုလည်းမသိပါဘူးကွာ ပြီးတော့အလုပ်လည်းအားတာမို့ လာခဲ့မယ်လို့ပြောလိုက်တာ"
"မှူးသွယ်လည်း လိုက်ချင်လို့ ခေါ်ပါလား ကိုကို"
သနားစရာမျက်လုံးလေးနဲ့ ချွဲပြနေတဲ့ ညီမဖြစ်သူကြောင့် စစ်သူရ မတုံ့မဆိုင်းပဲ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရသည်။သူ့မှာအလိုလိုက် ချစ်စရာဆိုလို့ ဒီအငယ်နှစ်ယောက်ပဲရှိတာမဟုတ်လား!!!
"ယေး!!! အဲ့တာကြောင့် မှူးသွယ်က ကိုကို့ကိုချစ်တာ ခဏပဲ!! ငါးမိနစ်ပဲစောင့်နော် အဝတ်သွားလဲလိုက်ဦးမယ် "
ထမခုန်ရုံတမယ် အော်ဟစ်သောင်းကျန်းနေတဲ့ညီမဖြစ်သူကြောင့် သူရယ်မိသွားသည်။တကယ်ကိုကလေးစိတ်မကုန်သေးတဲ့ လူကြီးလေးတွေပဲ....
"ငါးမိနစ်ဆိုပြီး မိနစ်ငါးဆယ်တော့ မလုပ်နဲ့နော်!!"
"အာ!! သိပါတယ် ကိုကိုရဲ့ ငါးမိနစ်ပဲကြာမှာပါ"
ငါးမိနစ်ဆိုပြီး စစ်သူရတကယ်စောင့်လိုက်ရတဲ့အချိန်က မိနစ်သုံးဆယ်ခန့်ကြာမြင့်ခဲ့သည်။
"ဒီဆိုင်လား ကိုကို"
ကားပါကင်ထိုးရင်း ညီမဖြစ်သူကမေးလာတာကြောင့် စစ်သူရခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်
"အင်းလေ!! ဘာလို့လဲ မှူး"
"ဒီဆိုင်က ကိုစစ်ဝယ်ထားတဲ့ဆိုင်လေ အပြင်အဆင်တွေတောင် ပြီးသလောက်ရှိနေပြီပဲ"
YOU ARE READING
If only I had loved U(ငါသာမင်းကိုချစ်ခဲ့လျှင်) (Own Creation)
Romanceလွတ်လပ်စွာချစ်ခွင့်ပေးဖို့အတွက် ခင်ဗျားနှလုံးသားကလည်း ဖွင့်ဖို့လိုအပ်တယ်....
