Waarom was Eric daar? Wat heeft hij er in vredesnaam mee te maken? David ligt in zijn bed met zijn handen onder zijn hoofd, zijn vader had hem na een half uur smeken toch binnengelaten en hem daarna een klap gegeven omdat hij te laat binnen was terwijl hij ruim op tijd bij z'n huis was. David draait zich om en pakt zijn telefoon van zijn nachtkastje; 01:23. Hij zucht, de slaap wil niet komen en naar beneden gaan wil hij weer niet. Hij gaat met zijn ogen langs de muren, gele plekken van oude poster vloeken met de lichtblauwe muren. Zijn bureau, bezaait met kleren staat in de hoek voor het raam en zijn bruine kledingkast staat aan de andere kant. Hij draait zich weer om en weer denkt hij aan Eric, waarom zei hij niks? Hij sluit zijn ogen en opeens hoort hij Sanne haar stem in zijn hoofd; waarom ben je zo onrustig? Hij glimlacht bij het horen van haar stem, Ik dacht aan Eric, waarom hij daar was en ik kan niet slapen.
Hij ziet haar voor zich dat ze glimlacht
Laat hem nou maar, morgen kun je met hem praten. Lekker gaan slapen, ik hou van je.
Dit is de eerste keer dat ze dat zegt en hij weet het zeker, hij houdt ook heel veel van haar.
Ik hou ook van jou.
David ziet Eric snel de hoek omgaan als hij erachter komt dat David hem ziet, snel sprint hij erachter aan en gelukkig is hij sneller dan hem. Hij grijpt hem bij zijn rugzak, trekt hem naar zich toe en pakt dam zijn shirt vast om hem tegen de muur. "Wat kom jij hier nou weer doen." Hij grijpt zijn kraag vast en duwt hem omhoog zodat Eric nog maar met z'n tenen op de grond staat. Eric hapt naar adem en hij pakt David zijn polsen vast. David duwt hem nog een keer hard tegen de muur aan en dan is hij weg. "David!" David draait zich om
en daar ziet hij Eric en Sanne hand in hand staan, Sanne lacht naar hem em streelt tegelijk zijn wang. "Ik wil liever een vriend met een leuke vader." David wil op ze af rennen maar de afstand lijkt steeds langer te worden en dan kussen ze. Eric gaat onder het shirtje van Sanne en hij raakt haar overal aan, David schreeuwt het uit.
Badend in het zweet wordt hij wakker en hij grijpt paniekerig om zich heen, als hij beseft dat hij in z'n bed ligt komt zijn hart tot rust en hij begint weer normaal te ademen. De tranen lopen over zijn wangen en hij laat zich weer achterover vallen. Ben je wakker? Hij wil graag met Sanne praten maar hij krijgt geen reactie. Weer pakt hij zijn telefoon, hij wordt verblind door het felle licht maar na een paar seconden staart hij naar de cijfers bovenaan zijn beeldscherm; 04:56. Hij laat zich achterover vallen en hij pakt zijn flesje water van naast het bed en hij spuit wat over zijn hoofd, het is warm geworden. Hij staat op en doet zijn raam een stukje open en hij kruipt weer in zijn bed. Hij gaat liggen op zijn vochtige kussen en dan worden zijn ogen weer zwaar, hij valt weer in een diepe en onrustige slaap.
Sorry voor een wat kortere hoofdstuk en voor het lange wachten! Bedankt voor 2K readers! Lots of love 💕
YOU ARE READING
Soulmate (voltooid)
Teen Fiction*Kleine disclaimer dat ik dit verhaal bijna 10 jaar geleden heb geschreven, ik laat hem er op staan vanwege nostalgie, maar m'n schrijfstijl is zeker veranderd (en hopelijk verbeterd) haha * She looked at him and thought "I love you." He kissed her...
