P_18 (Z)

5K 816 11
                                    

"ဆန္း မင္းကိုငါ အကူအညီ တစ္ခုေလာက္ ေတာင္းစရာရိွလို႔ ..."

အတန္းထဲမွာ စာထိုင္လုပ္ေနတဲ့ သ႑ာန္ဆန္းအနားကို ၾကည္သာက လာကပ္ထိုင္ၿပီး ေျပာလိုက္တာျဖစ္သည္။ သူ႔မ်က္ႏွာက လိုတာထက္ပိုၿပီး ႃပံုးရယ္ျပေန၏။ ေတာင္းဆိုစရာရိွလို႔ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳး။

"ဘာလဲ ပိုက္ဆံကိစၥဆိုရင္ေတာ့ ေဆာရီးပဲ ငါကငမဲြ ..."

သူငယ္ခ်င္းဆိုၿပီး အားနာရ ေကာင္းမွန္းလည္းမသိ။ ေျပာခ်လိုက္တာ ဒဲ့ႀကီး။ သ႑ာန္ဆန္းဆိုတဲ့ေကာင္က စိတ္ေကာင္းေလးေတာ့ ရိွေပမယ့္ တခါတေလ အဲ့ဒီ့လို အေပါက္ဆိုးဆိုး။

"ငါဘယ္တုန္းက ပိုက္ဆံကိစၥ ေျပာဖူးလို႔လဲ မင္းကလည္း ...ဆက္ေျပာမယ့္ စကားေတာင္မွ နင္သြားတယ္ ..."

မွန္၏။ ၾကည္သာက သူ႔ဆီကေန တခါမွ ပိုက္ဆံမေခ်းဖူးပါ။ မရိွမွန္းသိလို႔ မေခ်းတာလား ဘာလားေတာ့မသိ။

"မင္းက အကူအညီ မေတာင္းစဖူး ရုတ္တရက္ႀကီး မ်က္ႏွာခ်ိဳ လာေသြးျပေနတာကိုး...အဲ့ေတာ့ ငါက ပိုက္ဆံကိစၥလို႔ ထင္တာေပါ့ကြ ..."

"ပိုက္ဆံေခ်းမလို႔ မဟုတ္ဘူး ...အလုပ္ကိစၥတစ္ခု ငါ့အစား မင္းဝင္ေပးလို႔ရမလား ..."

ဆန္းက ၾကည္သာ့မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာျပန္ၾကၫ့္ေနၿပီးမွ ...

"လာျပန္ၿပီ ...ငါက မင္းကို ဘယ္လို ယံုရမွာလဲ ..."

"ဟင္ ဘာကိုလဲ ..."

"မင္းကို ဟိုအုပ္စုက ခိုင္းလိုက္ျပန္တာလား ..."

"ဘယ္အုပ္စုလဲ ..."

"ဆီဇာေနရဇၨတို႔ အုပ္စု ..."

"ဟမ္ မဟုတ္ပါဘူးကြာ မင္းကလည္း ...ဒါက ငါ့ကိစၥပါဟ ..."

"ပထမတခါတုန္းကလည္း မင္းငါ့ကို အလုပ္နဲ႔ေနစရာေနရာ ရွာေပးတာေလ ...အဲ့ဒီ့ကိစၥက နီနီခိုင္းတာကို ဘာလို႔ငါ့ကို ျပန္မေျပာတာလဲ ..."

"ဟာ အဲ့ဒါကေလ ဒီလိုကြာ ..."

ၾကည္သာ့မ်က္ႏွာက စပ္ၿဖီးၿဖီး လုပ္ေနၿပီး ေခါင္းကုပ္ေနေလရဲ့။

"သူတို႔အုပ္စုက မင္းကို ကူညီခ်င္တယ္ ...မင္းကလည္း သူမ်ားအကူအညီဆိုရင္ အလြယ္တကူ လက္မခံတတ္ဘူးေလ ...အဲ့ဒါေၾကာင့္ ငါက ၾကားကေန ႏွစ္ဖက္လံုး အဆင္ေျပသြားေအာင္လို႔ ႏႈတ္ပိတ္ေပးလိုက္တာပါ ...ဟီး ဟီး ..."

သဏ္ဍာန်ဆန်းWhere stories live. Discover now