De bijzondere wolf

-/H16\-

'Amandel, wakker worden!' hoor ik iemand roepen en meteen spring ik overeind.

'Wie?! Wat?! Waar?!' gil ik en sta direct in de aanval.

'Rustig maar. De Alfa staat voor de deur en heeft goed nieuws.' zegt Ashton en ik haal opgelucht adem. Ik loop met hun mee naar de deur en zie op de straat alle mensen van de roedel staan. O het is belangrijk voor de hele roedel! 'Natuurlijk!'

Ik kijk Ashton aan en zie hem gniffelen. Wat een ondeugd! Hij prikt in mijn zij en ik prik hem meteen terug. Niet lang daarna word het een prik wedstrijd en voor het eerst win ik het. Mietje!

Hou je mond jij, kleintje!

Ik rol met mijn ogen en kijk naar de Alfa. Hoe heten ze eigenlijk? Ugh, wist ik het maar!

De Alfa heet: David en de Luna heet: Denise.

Bedankt Ash! Ik hou zo enorm van hem. Hij weet zo veel! Dan richt ik al mijn aandacht op de Alfa: David. Ik ben benieuwd wat hij gaat vertellen.

'Beste mensen en kinderen, de tijd is aangebroken! Een iemand onder ons, die hier nog maar 1 dag is kan ons verlossen van de gemene gewelddadige packs. Zij moet nu per direct vertrekken!' vertelt David en mijn ogen worden meteen groot. 'Kom maar naar voren!'

Ik slik en zie hoe mensen om zich heen kijken. Langzaam zet ik mijn lichaam in beweging en ik loop naar de Alfa toe. Waarom ben ik nou weer die persoon?

'Amandel, kom maar even mee.' zegt David en loopt voor me uit, waarna ik hem volg. Een eindje verderop stopt hij, waarna ik ook stop met lopen.

'Hoe weet je hoe ik heet?' vraag ik verwondert.

'Dat weet ik gewoon, maar daar heb je te weinig tijd voor. Ik geef jou de opdracht om naar het blauwe meer te gaan. Daar moet je 5 emmers met het blauwe water vullen. Die breng je dan een voor een bij elke gevaarlijke packs. Je hebt er 2 dagen de tijd voor!' vertelt hij en zet 5 emmers voor me neer.

'Mag ik ook vrienden mee nemen?'

'Dat mag, maar dan moeten ze wel bij het blauwe meer blijven.' zegt David en ik knik. Ik pak de emmers op en bedank David dan. Snel ren ik naar de andere toe, die op mij staan te wachten.

'Jongens, gaan jullie mee?' vraag ik en ze kijken me vragend aan.

'Hoezo? Waarheen?' vragen alleen de jongens in koor. Mijn vriendinnen staan er maar wat bij.

'Ik heb een opdracht gekregen van David om 5 emmers bij het blauwe meer te vullen met het blauwe water. Die zou ik dan in 2 dagen tijd afleveren bij de gevaarlijke packs, maar dan zullen jullie wel moeten wachten bij het blauwe meer.' leg ik uit aan hun.

'Cool! Wij willen wel mee.' zeggen de jongens, maar nog altijd zijn mijn vriendinnen stil.

'Meiden, wat is er?' vraag ik bezorgd. Je kan van hun gezicht aflezen, dat ze ergens mee zitten. 'Hey, wat is er nou?'

'Wij mogen vast niet mee hé?' vraagt Demi somber. Mijn vrolijke gezicht betrekt naar een somber gezicht.

'Euhm... dat weet ik eigenlijk niet zo goe-'

'Ja, dat mag!' hoor ik opeens David zeggen.

'JHEEE!!!' gillen ze vrolijk en ik pak de emmers op.

'Kom dan gaan we!' zeg ik en ze knikken allemaal mee instemmend.

'Wacht, je moet die kant op voor het blauwe meer.' zegt David en wijst een kant op.

'Dank u wel, Alfa.' bedank ik hem en zie hem grinniken.

'Geen dank hoor, Amandel!' hoor ik hem gniffelen en ik draai me maar om.

'Lets go!' zeg ik vrolijk en begin dan te rennen. De andere volgen mijn voorbeeld en stuiven al snel als wolf langs me heen. 'Had ik gezegd dat je moest veranderen naar je wolf?'

'Nee, maar de andere willen even racen.' grinnikt Ashton die in zijn mens naast me komt lopen. Ik knik begrijpelijk en hij slaat beschermend een arm om me heen. 'Het komt goed!'