De bijzondere wolf

-/H22\-

Ik kom weer terug aan bij het meer en zie dat Ashton er inderdaad vandoor is. Dan verander ik maar terug naar mijn mens en besluit om maar vandaag alles te doen. Iedereen ligt op het gras met hun ogen gesloten. Ze zullen vast wel moe zijn! Of vervelen ze zich?

'Hey iedereen, ik ben er weer!' hijg ik. Natuurlijk ben ik buiten adem, door dat adembenemende avontuur. 'Waar is Ashton?'

'Hij is er vandoor. Ik weet niet wat hij heeft, maar hij was niet blij.' beantwoord Michael mijn vraag. Kak!

'Waar is hij naartoe gegaan? Weet je dat?' vraag ik in paniek.

'Ik denk terug naar onze pack.' beantwoord Luke. Ik zucht en laat me op het gras naast Michael ploffen.

'Micky, ik denk dat Ashton jaloers was toen je een klein stukje met me mee liep. Blijft Ashton lang boos, als hij echt goed boos is?' vraag ik en barst na mijn vraag in huilen uit. Ik kan dit niet meer aan!

'Ja, hij blijft lang boos. Maar voel je niet schuldig, het was mijn fout. Ik weet-'

'Hou maar op! Ik ga gelijk naar Savage Warrior toe, dit klusje moet zo snel mogelijk klaar zijn. Anders komt het nooit goed!' zeg ik en sta op.

'Waar heb je het nou weer over, Amandel?' vraagt Demi aan me, terwijl haar ogen gesloten zijn. Ik zucht en zeg niks. Aan haar heb ik niks!

Snel loop ik maar naar de andere emmers en vul de volgende emmer. Ik val natuurlijk weer eens in het water en snel zwem ik naar de kant, met de emmer in mijn hand. Hoe kom ik er nu uit? Ashton is er niet meer en de andere liggen in het gras te slapen!

Vergeet mij!

Ik schrik van het stemmetje in mijn hoofd en ga kopje onder. Shit, het gaat in mijn eentje me niet lukken! Snel zwem ik weer naar boven, terwijl de emmer als een baksteen mij naar beneden sleurt. Nee, ik wil nog niet dood! Ashton, help!

Ik kom je niet helpen! Jij laat mij vallen, dan laat ik jou ook vallen!

Maar Ashton, ik ben in het water gevallen! Ik ga dood!!!! Help me nou! Ik merk op dat mijn lucht op raakt en mijn laatste seconde bijna geslagen is. Waarom moest ik nou zo'n bitch uithangen?