Kiralık Gelin

Doğum lekem

Multi Masal'ın kıyafeti. Tatildeydim özür dilerim geç geldi..

"Ondan uzak dur ! Sen sadece benimsin ufak prenses! Sadece benim."

Kıskançlık.. Sanırım hayatımda babamdan sonra beni kıskanan ilk erkek Rüzgardı..

"Tamam kıskan..."

"Kıskanmıyorum ufaklık sadece..."

"Sadece?"

"Anlatamam tamam mı! Şimdi bu lanet müzik odasından çık ve tek başına gelme! Kaanla da aynı sınıfta olsanda görüşme!"

Anlatamazmış saçmalığa bak. Hem Kaandan uzak dur diye emir veriyor hemde nedenini açıklamıyordu.

Hem bir dakika ya Kaanla aynı sınıfta olduğumu nereden biliyordu ben söylememiştim ki?

Rüzgar'ın sinirli bakışlarını farkedince düşünce buluduma biraz ara verdim ve dışarı çıktım. Bu sefer ortada bir terslik vardı ben Rüzgar'ı takip edecekken o beni takip ediyordu. Önüme döndüm ve hafifçe gülümseyerek dik merdivenlerden koridora indim. Arkama baktığımda Rüzgar koridorun ters tarafından gitmişti. İnsan bir iyi dersler der öküz!

Sınıfıma girdiğimde tanıdıklarımdan bir tek Batu vardı ve o da başını sıraya koymuş, gözleri yumuk oturuyordu.

Cenk ile Doğa daha gelmemişti sanırım. Batu'nun yanına yavaşça giderek yanında ki çakma sarışın, zayıf kızı kibarca kaldırdım ve Batu'nun yanına oturdum.

"Sarı marul ne oldu Karadeniz de gemilerun mi battu da?"

Benim sesinle daha doğrusu şivemle ilkilen Batu yerinde zıpladı ve beni görünce hafiften şaşırdı.

"Se-senin burada ne işin var bu sa-saatte?"

Neden şaşırmıştı anlayamamıştım ama çok kekeliyordu. Normalde kekelemeyen çocuk bir anda kekelemeye başlamış ve yüzü bem beyaz olmuştu.

Acaba ne olmuş olabilirdi?

"Sen iyi misin ne oldu? Birden böyle kekelemeye başladın?"

Yüzüme bön bön baktı ve elini başına koydu.

"Hiç bir şey sadece... Boşver beni senden naber? Alıştın mı okula?"

Okula geleli iki-üç gün kadar olmuştu tabiki alışamamıştım daha. Sorusu bu değildi ama konuyu değiştiriyordu ve beni saf yerine koyuyordu.

"Konuyu değiştirme Batu!"

Batu başını kaşıdı ve derin bir nefes aldıktan sonra söze başladı.

"Burada söyleyemem Masal. Beni takip et."

Ayağa kalkmış olan Batu'nun peşine takılarak onun arkasından ağır adımlarla yürüdüm.koridorun sonundaki merdivenden aşağıya indik. Nereye gidiyorduk hiç bir fikrim yoktu ama ilk geldiğim günki mutlu,yüzünde güller açan çocuğun halinden eser kalmamıştı. Merdivenlerden aşağı indiğimizde aşağı da büyük bir depo vardı. Depo bana korku filmlerinde ki cinayet işlenen yerleri hatırlatmıştı. Sanki biraz daha derine gitsek içeriden genç bir kadın çığlığı duyulacaktı. Eli kanlı bir katili görüp bir cinayete tanık olacaktık. Ah hayal gücüm ah san8rım cinayet ve polisiye filmlerini daha az izlemeliyim.

"Masal ben sanırım..."

Beyaz yüzü kızarmış, eliyle sarı kıvırcık saçlarını darmadağın ediyordu.

"Sanırım sen ne ?"

"Of ben aşık oldum yani galiba emin değilim Masal ama..."