Fontabella 1: The Businessman's Trap

Chapter 18 [Mitsa]

Chapter 18

Dahil sa kabobohan ng pitumput-putanginang si Wilbert, nahulog kami sa manga. Ako, paa ang nauna kaya nakatayo ako at siya ayon hindi makakapag mariang palad ng isang Linggo. Naitukod ang braso, labas buto.

Kidding aside, nagkaroon ng fracture ang braso niya kaya kailangang sementohin. Ang bobo-bobo! Nakakainis!

Isinugod naman kami sa hospital at ako naman ay kailangan lang ng kaunting pahinga at huwag munang magbuhat ng mabibigat. Siya itong hindi makakasulat ng halos isa o dalawang linggo dahil nakasemento ang kamay.

"Saan ako sasakay?" Nilingon ko ang tatlong lalaking ito sa harap ko. Naglingunan naman ang tatlo hanggang lumanding ang mga mata ni Fhil at Hyden kay Luke.

FUCK!

"Tara." I followed Luke to his car. He sat at the driver's seat and I opened the backseat, only for him to look at me dead in my eyes.

"Dito ka sa harap, I'm not your driver."

Halos mapasigaw ako nang malakas at padabog na isinara ang pinto bago umikot sa passenger seat. I sat beside Luke before he started the car's engine. We were in complete silence as we took the less traveled road to Wilbert's house.

Sometimes, he would steal glances at me, but I'd look away. He's also murmurings words underneath his breath that I didn't understand and not being assuming but I think he's referring to me.

"Kapag may binubulong-bulong ka r'yan tungkol sa akin eh sabihin mo na agad," pagsusungit ko saka humalukipkip.

Hindi siya tumugon ng kahit na anong salita pero mabigat na buntong hininga ang binitawan niya. Umirap ako.

Pagkarating namin ay nauna akong bumaba at naglakad papunta sa loob ng bahay. Naabutan kong kinakausap na ng dalawa si Wilbert na siya namang mabilis na tumungo ang mata sa akin.

"Trist!!" he exclaimed and stood from his bed just to hug me. Ako na ang yumakap ng braso ko sa kaniya dahil hindi niya magalaw ang kaniyang braso. When we stopped hugging, I saw a familiar look on Wilbert's eyes. I glanced at my back just to see Luke with hands in both of his pockets.

I accompanied Wilbert to the bed and helped him sit down.

"How's your arm, dude? Are you good?" Luke's voice from my back.

"Yeah, doing good, man."

Naupo ako sa tabi ni Bert sa dulo ng kama, habang si Fhil at Hyden ay inookupa ang couch sa silid. Dinaluhan na rin ni Luke ang dalawa para maging kompertable rin siya.

"Where's tita and tito?" Luke asked.

Hindi ko siya pinaglaanan ng tingin saka pinansin ang katawan ni Wilbert. Tanging sandong itim at boxers lang ang suot nitong bonak na ito. Tatlong araw na ata noong huling maaksidente kaming dalawa, hindi pa rin siya pumapasok.

"Baka nasa kusina naghahanda ng makakain," narinig kong sagot ni Wilbert.

Nilapit ko ang mukha ko kay Wilbert saka siya inamoy. He smells like vanilla lace perfume by Victoria Secret, unlike the last time na sobrang manly ng amoy niya.

"You like my new fragrant?" Wilbert asked. Nag-angat ako ng tingin saka nasalubong ang mga mata niyang nakangiti. Imbis na sumagot ako ng oo ay hinalikan ko siya sa balikat at kiniliti ang bewang niya.

In doing so, I heard someone clearee their throat—nakatingin pala 'yong dalawa sa amin kanina pa. Hindi naman na ako nahihiya dahil may ideya na ata sila kung ano namamagitan sa amin ni Wilbert, kailangan lang siguro ng pagkumpirma.