Part 6 ( Unicode )

3.5K 548 87
                                    

"အထွန်း"

ဆိုင်သိမ်းနေသော အထွန်းက ကျော်မိုး ကို တွေ့တော့ တအံ့တဩကြည့်သည်။

"ကိုမိုး ဒီအချိန်မှ ဈေးလာတာလား"

"မဟုတ်ပါဘူး အထွန်းဆီလာတာ"

"ဟင်"

အထွန်းက မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးများ ကို အသာမှေးလိုက်ရင်း ခေါင်းကုတ်သည်။

"အထွန်းဆီကို .."

"အင်း ဟုတ်တယ် ဒီနေ့ အားလားလို့ "

"အထွန်း နေ့လည်ဈေးရောင်းရဦးမှာလေ ၊ ညနေမှ အားမှာ ဒါနဲ့ ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"ဘာမှတော့အထွေအထူးမရှိပါဘူး တစ်ခုခု လိုက်ကျွေးချင်လို့ "

တစ်ခုခု လိုက်ကျွေးချင်လို့ဟူသော စကားအဆုံးတွင် မဆိုသလောက် လက်သွားသော မျက်လုံးလေးများကို ကျော်မိုးတစ်ယောက် သတိထားမိရပြန်သည်။

"လိုက်မယ်မလား အထွန်း"

တစ်ခုခုကို စဉ်းစားဟန်ပြုနေသော အထွန်းက ချက်ချင်း ခေါင်းမညိတ်ဘဲ ကျော်မိုးကိုသာ ကြည့်နေသည်။

"အထွန်း ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"ဘာမှတော့ မဖြစ်ပါဘူး အားနာစရာကြီးလေ"

"အကိုက ခင်လို့ကျွေးတာလေကွာ ၊ ပြီးတော့ နောက်တစ်ပတ်ဆို ရန်ကုန်ပြန်ရတော့မှာ "

ထိုအခါမှ အထွန်းက ပုတ်သင်ညိုလို အဆက်မပြတ် ခေါင်းညိတ်လာသည်။

"အထွန်း ဖရဲသီးကုန်ရင် ဘောလုံးကွင်းမှာစောင့်နေမယ်လေ "

"ဟုတ်ပြီ ဒါဆို ညနေမှ တွေ့မယ်"

******

"အထွန်း မှန်ရှေ့က ဖယ်ဦးမှာလား"

"အမေကလည်း ခဏလေးပါ "

သနပ်ခါးကို ဖွေးနေအောင် ညီညီညာညာ လိမ်းရင်းမှန်ရှေ့တွင် ဘယ်ကြည့် ညာကြည့် ကြည့်နေသော အထွန်းကို အမေက မျက်စောင်းထိုးသည်။

မျက်စောင်းထိုးလည်း ထိုးချင်စရာပင် ၊ အထွန်းက မျက်နှာတင်မဟုတ် ၊ ခြေရော လက်ရော ကိုပါ သနပ်ခါးကို အဖွေးသားလိမ်းထားသည်။

မလိမ်းလို့မှမရတာ အထွန်းအသားအရေနဲ့ အင်္ကျီ အပြာရောင် နုနုလေးနဲ့ ဆိုရင် မီးသွေးခဲပေါ် အဝတ်ပြာပြာလေးလွင့်နေသလို ဖြစ်နေမှာ ။ အခုလို သနပ်ခါးလေး လိမ်းလိုက်တော့မှာ အင်္ကျီပြာပြာလေးနဲ့ပုဆိုးပြာပြာလေးနဲ့ ကဲ ဘယ်လောက်လိုက်လဲ ။

ပုလဲတို့ဖြင့်ဖွဲ့သီသော ( Completed)Where stories live. Discover now