Part 4 ( Zawgyi )

1.8K 171 10
                                    

ေက်ာ္မိုးသည္ ဖရဲသီး စိတ္ကို ပန္းကန္ထဲထည့္ရင္း ၿပဳံးလိုက္မိသည္။ ပန္းကန္ထဲတြင္ေတာ့ ဖရဲသီးစိတ္ရဲရဲေလးမ်ားက ေမႊးေနသည္။

ထြန္းရင္ ဆိုေသာ ေကာင္ေလး ႏွင့္ သိသည္မွာ မၾကာေသးေသာ္လည္း ‌သူ႔အေပၚ ေစတနာထားသည္ကိုေတာ့ ခံစားမိပါသည္။

သူ႔အေပၚ ဟု ေတြးမိၿပီးမွ ေက်ာ္မိုးက ေခါင္းခါသည္ ။ အထြန္းက လူတိုင္း အေပၚ ေစတနာထားတာပါ ၊ တစ္ေယာက္တည္း အေပၚမွ မဟုတ္တာ။

ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္သာ ရွိေသးေသာ အထြန္းက ေက်ာ္မိုး၏ အျမင္တြင္ေတာ့ ျဖဴစင္သည္ ၊ ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။

သို႔ေသာ္ ေက်ာ္မိုး၏အိမ္ကေတာ့ အထြန္းကို သေဘာမက် ။ ေယာက္်ားေလး ျဖစ္ပါရဲ႕ ႏြဲ႕လ်ေနသည္ ဟု ဆိုကာ အျမင္မၾကည္။

အထြန္းက က်ားက်ားယားယားမဟုတ္ေသာ္လည္း အလုပ္ကိုေတာ့ ႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ႏိုင္သည္။

မိုးလင္းမွ ေနတဝင္ထိ ေဈးေရာင္းကာ အေမျဖစ္သူကို ကူသည္။

မခိုးမဝွက္တတ္ ၊ မေသာက္မစားတတ္ ၊ ေလာင္းကစားလည္း မလုပ္တတ္ သည့္အျပင္ ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္းလည္း မရွိတတ္။

အထြန္းကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသေဘာမက်ၾကေသာ္လည္း ေက်ာ္မိုးကေတာ့ သေဘာက်ပါသည္။
အထြန္း႐ိုးသားသည္ကို သေဘာက်သည္ ၊ ျဖဴစင္သည္ကို သေဘာက်သည္ ။ စိတ္ေကာင္းရွိသည္ကို သေဘာက်သည္။

"ဖရဲသီးသည္ အဲေလာက္ရွားလား"

အဖြား၏ အသံၾကားမွ အေတြးကို ရပ္ရသည္။

"သူ႔ဆီက ဖရဲသီးေတာ့ မဝယ္ပါနဲ႔ေအ"

"အဖြားရယ္ ဘယ္သူ႔ဆီက ဝယ္ဝယ္ ဖရဲသီးက ဖရဲသီးပါပဲ "

"ဒါေပမယ့္လည္း ငါေတာ့ စိတ္ကကို မသတီပါဘူး ၊ လူပုံကိုက ႏြဲ႕တဲ့တဲ့နဲ႔ ေယာက္်ားေလးက ေယာက္်ားေလးလို မေနဘူး"

" သူ ႏြဲ႕ေနတာနဲ႔ သူ႔ဖရဲသီးနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ အဖြားရဲ႕"

"ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္ မဝယ္နဲ႔ဆို မဝယ္နဲ႔စမ္း "

"အဖြားကလည္း အရင္ေန႔ေတြလည္း .."

ေက်ာ္မိုးက စကားကို ရပ္ၿပီး သက္ျပင္းခိုးခ်သည္။

ပုလဲတို့ဖြင့်ဖွဲ့သီသော ( Completed)Where stories live. Discover now